فسیل یک جاندار دریایی که در سال ۲۰۰۷ کشف شده بود اکنون برای اولین بار راز‌های درون خود را هویدا می‌کند. دیرینه شناسان پس از بررسی‌های طولانی مدت اکنون دریافته اند که این موجود مرجان مانند حدود ۵۶۰ میلیون ساله، قدیمی‌ترین حیوان شکارچی شناخته شده زمین است. ، در میان هزاران فسیل کشف شده در سایت جنگل چارنوود، در خارج از شهر لستر انگلستان، یک فسیل بیش از همه توجهات دیرینه شناسان را به خود جلب کرده بود. بقایای یک اسکلت بیرونی لوله‌ای شکل که بالای آن شاخک‌های تکان‌دهنده قرار گرفته بود، و اکنون در زمان یخ زده است، بر خلاف دیگر فسیل‌ها به طرز شگفت‌انگیزی آشنا به نظر می‌رسید. در ابتدا تصور می‌شد که این فسیل متعلق به بستگان مرجان‌ها، شقایق‌ها و عروس‌های دریایی ۲۰ میلیون ساله باشد، تصوری که بعد‌ها به شکل جالبی دگرگون شد.
فرانکی دان دیرینه‌شناس از موزه تاریخ طبیعی دانشگاه آکسفورد می‌گوید: «این فسیل با هیچ چیز دیگری که در آن حوالی پیدا شده بود، شباهت نداشت. بیشتر فسیل‌هایی که در این منطقه پیدا شده بود، تمام ساختار بدنی خود را از دست داده اند و به طور دقیق نمی‌توان ارتباط آن‌ها با گونه‌های دیگر زنده را تشخیص داد، اما این فسیل به وضوح دارای یک اسکلت با شاخک‌های متراکم است که در آب موج می‌زدند و طعمه‌های عبوری را می‌گرفتند. دقیقاً شبیه کاری که مرجان‌ها و شقایق‌های دریایی امروز انجام می‌دهند.»
بررسی‌های فنی نشان می‌دهد صخره‌ای که این فسیل در آن مدفون شده بود، بسیار قدیمی است و بین ۵۵۷ تا ۵۶۲ میلیون سال قدمت دارد. در این دوره زمانی موجودات زنده عجیب و غریبی زندگی می‌کردند که بسیاری از آن‌ها هنوز برای بشر ناشناخته هستند. در واقع این دوره زمانی بسیار قبل‌تر از دوره کامبرین بود که یک دوره انفجار زیستی و شکل گیری گونه‌های متعدد جانوری بود. با این همه دانشمندان می‌گویند که این فسیل منحصر بفرد تصویری بسیار جدیدتر و آشنا‌تر دارد گویی که متعلق به مرجان‌ها و شقایق‌های دریایی ۲۰ میلیون سال پیش است.
با یافتن این فسیل نادر اکنون دانشمندان باور دارند که دوره Ediacaran را باید زمینه ساز ظهور موجودات مدرن بدانیم. این دوره که به خاطر فسیل‌های کمیاب، اما عجیب و غریب و بسیار بیگانه‌اش که هیچ شباهتی به هیچ چیز دیگری ندارند، اکنون روی دیگری از چهره مبهم خود را به ما نشان می‌دهد. به نظر می‌رسد برخی از جانداران اولیه از صد‌ها میلیون سال قبل به این سو به ثبات لازم در کامل خود دست یافته اند و شاید برای همین باشد که تغییری در ظاهر آن‌ها ایجاد نشده است.
بر همین اساس دان و همکارانش جنس این جانور فسیل شده را Auroralumina نامیدند که به معنای «فانوس سپیده دم» است، زیرا شباهت زیادی به یک مشعل سوزان دارد و همچنین می‌توان آن را پیش قراول برخی جاندارن امروزی قلمداد کرد. همچنین برای یادبود سر دیوید آتنبرو، که در کودکی فسیل‌هایی را در آن نزدیکی شکار می‌کرد، نام گونه را attenboroughii گذاشتند. دان می‌گوید: «این اولین موجود دارای اسکلت است که ما تاکنون شناخته ایم.»
دانشمندان باور دارند که اندازه بزرگ Auroralumina attenboroughii، در مقایسه با سایر خویشاوندان شناخته شده اش، ممکن است به این معنی باشد که مانند عروس دریایی قادر به حرکت بوده است، اما باید توجه داشت که شقایق‌های دریایی چنین توانایی را ندارند و تمام عمر خود را در یکجا ثابت می‌مانند. برخی از پژوهشگران نیز می‌گوید ممکن است این شکارچی کوچک توسط سیل خاکستر آتشفشانی از خانه‌ای کم عمق خود در کناره جزیره آتشفشانی به داخل آب‌های عمیق‌تر کشیده شده باشد. اما در این خصوص هم نمی‌توان مطمئن بود، زیرا شکل فسیل شده این جاندار زاویه عجیبی دارد و شبیه به فسیل‌های جابجا شده توسط خاکستر‌های آتشفشانی نیست. نتایج این تحقیق در نشریه معتبر Nature Ecology & Evolution منتشر شده است.
فرارو
