والدین فرزندان خود را به صورت وسواسی از خطرات روانشناختی یا جسمی دور نگه می دارند.
به گزارش
«تابناک با تو»، حفظ فرزندان از خطرات جسمی یا روانشناختی همواره یکی از اولویت های نخست والدین
بوده است؛ اما این روزها ترس و نگرانی والدین از دور شدن فرزندانشان شدت یافته، به گونهای که دلشان نمی خواهد حتی برای لحظه ای اجازه دهند فرزندشان از جلوی چشمشان دور شود.
دکتر محمد بهشتیان با اشاره به مطلب بالا در گفتوگو با «تابناک با تو» اظهار داشت: بهترین نامی که می توان بر این نوع سبک فرزندپروری گذاشت، «فرزندپروری پارانوئیدی» است. البته با توجه به هشدارهای مکرر رسانه های گروهی در رابطه با خطراتی که در جهان امروز همه جا در کمین کودکان است و امنیت و آسایش آنها را تهدید میکند، جای تعجب نیست که پدران و مادرها اینقدر حساس باشند؛ خطراتی چون آدم ربایی، سوء استفاده های جنسی، سوء استفادههای اینترنتی، کودک آزاری اینترنتی، غذاهای آلوده، اسباب بازیهای غیر استاندارد و خطرناک برای سلامتی کودکان.
این روانشناس یادآور میشود: محیط بیرون ترسناک است؛ بنابراین، ما فرزندانمان را در خانه محبوس نگه می داریم و به دقت آنها را زیر نظر می گیریم و بیش از حد و گاهی افراطی از آنها حمایت و پشتیبانی میکنیم.
«این کار را نکن. ممکن است آسیب ببینی!»، «با غریبهها حرف نزن!» و «خیلی از من دور نشو».
وی همچنین میافزاید: درست است که یکی از اولویت های اصلی هر پدر و مادر حفظ امنیت فرزند خود است، اما صحبت کردن به صورت مداوم در مورد خطرات احتمالی محیط بیرون، تنها ترس را به وجود کودکانمان تزریق می کند. در حقیقت، هر چه قلمرو امن خود را محدودتر سازیم، خودمان وسواسی تر شده و فرزندانمان افرادی مضطرب تر و با اعتماد به نفس پایین تر بار می آیند؛ بنابراین، با در نظر گرفتن تمامی این مسائل، عجیب نیست که کودکان امروز در مقایسه با هر نسل دیگر مضطربتر شده اند.
اما چه باید بکنیم؟
بهشتیان در پایان افزود: کمی راحتتر و آسوده خاطرتر باشید، از حمایت افراطی از فرزندتان بپرهیزید تا فرزندتان خود نحوه مواجهه با وقایع زندگی را فراگیرد و همچنین نگرانی های خود را بروز ندهید تا ترسهایتان به فرزندتان منتقل نشود.