«تابناک با تو» - نوشین معراجی نویسندهی فیلم نمور با صحبتهای خود دربارهی حلال زادگی جنجال آفرین شد. فیلم نمور به کارگردانی داوود بیدل و نویسندگی نوشین معراجی از جمله فیلمهای شرکت کننده در جشنواره فیلم فجر امسال بود که البته به توفیقی دست نیافت و در هیچ بخشی نامزد سیمرغ نشد. در نشست خبری فیلم نمور که در آخرین روز جشنواره برگزار شد، یکی از خبرنگاران پرسشی را مطرح کرد که پاسخ نوشین معراجی به آن خبرساز شد.
ویدئوی این بخش از نشست خبری فیلم نمور طی روزهای گذشته در فضای مجازی دست به دست شده و واکنشهایی را به دنبال داشته است.
ماجرا از این قرار است که یکی از خبرنگاران از نوشین معراجی پرسید با توجه به حلالزاده نبودن یکی از شخصیتهای فیلم به نام «آرام» چرا اثر خود را به مقام مادر تقدیم کرده است. معراجی در پاسخ گفت به نظر او وقتی دو نفر همدیگر را دوست داشته باشند حتی در صورت شرعی نبودن رابطهی آنها بچهای که به وجود میآید حلالزاده محسوب شود و در هر حال کسی که بچهای را به دنیا میآورد یک مادر است و ارزشمند محسوب میشود.
خبرگزاری حوزه دربارهی اظهارات نوشین معراجی نوشت:
«این اظهار نظر خطرناک و گمراهانه بسیار جای تأسف دارد که چرا یک فیلمنامه نویس باید به خودش اجازه دهد که در مسائل شرعی، آن هم مسئلهی به این مهمی اظهار نظر کند و چنین جاهلانه عملاً فتوا دهد.
جالب این است که وی به صراحت میگوید که به نظر من حلال زاده است. اصلاً این طرز فکر در احکام الهی یعنی گمراهی محض که عملاً تفسیر به رأی و از خلاف شرعهای آشکار است.
مگر احکام شرعی جای اظهار نظر شخصی است که هر کسی بخواهد از پیش خود حلال را حرام و حرام را حلال کند. وقتی در طول تولید یک فیلم، معمولاً برای مسائل روانشناسی و جامعه شناسی از مشاور استفاده میکنند، چرا در امور شرعی دچار تفسیر به رأی میشوند و جایگاهی برای مشاور مذهبی قائل نیستند؟
وقتی فیلمنامه نویس که در واقع معمار اثر است، چنین تفکری داشته باشد، طبیعتاً اثری گمراه کننده را به خورد مخاطب میدهد و در نهایت فیلمی تولید میشود که لایههای پنهان و آشکارش ترویج فحشاء خواهد بود.»
به دنبال انتشار ویدئوی صحبتهای نوشین معراجی در فضای مجازی و خبرساز شدن آن، داود بیدل، کارگردان فیلم نمور به ارائهی توضیحاتی در این خصوص پرداخت. او در یادداشتی که در اختیار رسانهها قرار داده، اظهار کرد:
«اخیراً ویدیویی در شبکههای اجتماعی در خصوص اظهار نظر کاملاً شخصی نویسنده فیلم سینمایی “نمور” در خصوص حلال و حرام بودن روابط زن و مرد پخش شده است که لازم دانستم تا توضیح کوتاهی این خصوص بدهم.
نخست اینکه اظهار نظر خانم نویسنده هر چه که بود کاملاً شخصی بوده و هیچ ربطی به فیلم سینمایی “نمور” ندارد. لازم به ذکر است که پروانه نمایش دائمی فیلم توسط شورای پروانه نمایش سازمان سینمایی که بسیار به موارد ترویج کننده ضد اخلاقی و ضد خانواده و اجتماعی حساس هستند صادر شده است. پس فیلم مشکلی از نظر موازین شرعی ندارد. شیطنت پخش کننده ویدیو است که مشخصاً با هدف تخریب انجام شده است.
دوم اینکه اعلام میکنم خط قرمز اینجانب موازین دینی است و مخالف ترویج هر گونه موارد ضد شرعی و ضد اخلاقی در آثار نمایشی هستم. این بدان معنی نیست که به موضوعات ملتهب اجتماعی نزدیک نخواهم شد. بلکه نسبت به شناساندن خطرات نو ظهورِ و ضدِ فرهنگی، همواره تلاش خواهم کرد.»
فیلم نمور به تهیه کنندگی یاسر جعفری، دومین تجربهی سینمایی داود بیدل بعد از فیلم سینمایی روزگاری عشق و خیانت (محصول سال ۹۲) است. او ۴ سریال هم در کارنامهی کارگردانی خود دارد: راه و بیراه، بیم و امید، تنها و در قصهها زندگی میکنند.
در فیلم نمور بازیگرانی همچون محمدرضا علیمردانی، باربد بابایی، سمیرا حسن پور، نسیم ادبی و بهاره کیان افشار نقش آفرینی کرده اند.
در خلاصهی داستان این فیلم آمده است: «داوود برادر بزرگتر خانواده به اصرار دانیال همراه همسر خود سمیرا و دخترش آرام راهی شمال میشود تا پس از پانزده سال با خواهرش دلارام آشتی کند. پس از رسیدن به شمال دلارام آنها را نمیپذیرد و داوود تصمیم به بازگشت میگیرد، اما دانیال مانع میشود و مسئلهی مهمی را با او در میان میگذارد و …»
نوشین معراجی متولد سال ۵۹ در تنکابن، کارگردان و فیلمنامه نویس است. او دورهی فیلمسازی را در انجمن سینمای جوانان ایران گذراند و از سال ۸۳ کار خود را با فیلمنامه نویسی و ساخت فیلمهای کوتاه آغاز کرد. او در سال ۹۹ اولین فیلم بلند خود به نام پسر را کارگردانی کرد که امسال در سینماهای هنر و تجربه به نمایش درآمد.
روزیاتو
ویژگی بارز ایرانی جماعت همینه. که همیشه حرف حرف خودشه و هیچ وقت راضی به پذیرش اشتباه نیست ولو اگر حرفش احمقانه ترین حرف ممکن باشه مثل همین خانوم
دوران دوران تخصص و علم است. باید پذیرفت در امور دینی نیز متخصصش سخن باید بگه.
ورزش را چه گسی به دین گره زده است؟
نظر خود را فرد می تواند بگوید، اما فرصت دریافت و نقد حرف و سخنش باشد.
به طور نمونه: در مورد کرونا فردی بگوید: من اعتقاد به کرونا ندارم و درمانش با پیاده روی است!!! سوال اینجاست، بگوییم حرفش را زده؟ اعتقادش است؟
یا باید با دانش و علم یک سخن گفته شود
بله اين خانوم در جايگاهي نيست نظريه فقهي بده
اگه ما دهه هاست به كار روحانيون بابت دخالت در سياست و اقتصاد ايراد ميگيريم به كار و حرف اين خانوم هم ايراد اساسي وارد است