تابناک باتو ــ با شروع سال میلادی جدید (۲۰۲۲)، به نظر میرسد که باید آرام آرام پذیرای این نکته باشیم که کووید ۱۹، حداقل به آن زودی که تصور میکردیم، ساکنین زمین را رها نخواهد کرد. واریانت جدید SARS-CoV-۲ (امیکرون) کشور به کشور و شهر به شهر در حال پیشتازی است و واکسیناسیون، چه در کشورهایی که در حال تزریق دز اول و یا دوم، و چه کشورهایی که در حال تزریق دزهای سوم و چهارم هستند، آنقدر سریع نیست تا بتواند جلوی بروز سونامی سهمگین پیش رو را بگیرد. همچنین بسیاری از افراد در جهان مانند کودکان، و یا جوامع کشورهای کم درآمد، هنوز به طور گسترده از مزایای محافظتی واکسنها بهرهمند نشده اند.
با این حال، کشورها باید تصمیم بگیرند که چگونه باید با این ویروس زندگی کنند و این، قطعا به معنای نادیده گرفتن ویروس نیست! هرچند در برخی از کشورها که در موج دلتا، با موجهای سهمگین مواجه شدند و در کنار عفونت طبیعی، واکسیناسیون را نیز پیش بردند، امیدواریهایی وجود دارد که از موجهای سهمگین امیکرون در امان بمانند.
با وجود انتشار اخبار مبنی بر کاهش کارایی واکسنها و ایمنی علیه امیکرون، وقوع عفونتهای مجدد، جهشهای پیاپی ویروس، و فشار طاقت فرسای پاندمی بر زندگی مردم در سراسر جهان، همه خبرها، اما تاریک نیست و امید و نور همچنان از دریچه پژوهشهای متعددی میتابد. برای مثال، واکسن ها، علیرغم کاهش کارایی در برابر جلوگیری از گردش ویروس در بین افراد، همچنان در پیش گیری از ابتلا به حالت شدید بیماری موثر هستند و میتوانند تا حد زیادی مانع از تهدید زندگی افراد مبتلا به کووید ۱۹ بشوند.
علاوه بر این، دادههای اولیه نشان میدهد که امیکرون، بیشتر مجاری تنفسی فوقانی را درگیر کرده و کمتر منجر به ایجاد آلودگی در ریهها میشود. اضافه بر این، دادهها نشان میدهد که شدت بیماری زایی امیکرون احتمالا کمتر شده است، اما به این نکته چشم بدوزید که مشخص نیست این کاهش بیماری زایی به دلیل ویژگیهای خود امیکرون است یا به دلیل وجود ایمنی ایجاد شده در افراد (ناشی از واکسن و یا ناشی از عفونت طبیعی)!
اکنون واضح است که ایده رسیدن به یک ایمنی جمعی (چه با واکسن و چه با عفونت طبیعی) کاملا دست نیافتنی است و تصورات اکثریت متخصصین این است که کووید ۱۹ در مسیر تبدیل به یک اندمی است. این یعنی به جای ریشه کن کردن ویروس، باید به فکر کنترل عوارض جانبی بیماری و کاهش مرگ و میرها باشیم.
ویروس متوقف نمیشود و نشان داده است که قابل پیش بینی نیست. ما باید برای سازگاری با آن آماده شویم و خطرات ناشی از آن را به حداقل برسانیم.