محمد باقرزاده، روزنامه‌نگار به تشریح جزئیات تازه از ماجرای دردناک علی لندی، نوجوان فداکار ایذه‌ای پرداخت.
علی لندی نوجوان فداکار ایذه‌ای که برای نجات جان ۲ نفر از همسایه‌ها خودش رابه خطر انداخت و دچار سوختگی شدید شده بود روز دوم مهرماه جان به جان آفرین تسلیم کرد.
او در رشته توئیتی در این رابطه نوشت:
می‌دانیم واقعیت ماجرا در چندین لایه حماسه و مداحی پوشانده شده اما ورای این‌همه قصه اصل خبر این است که:
* پیک‌نیک خانه‌ای آپارتمانی در ایذه آتش می‌گیرد. با فریاد دو زن صاحب‌خانه، همسایه‌ها خبردار می‌شوند. علیِ نوجوان که مهمان خاله‌اش بود سرمی‌رسد.
* گویا در لحظات اول پیرزن (که مادر شهید است) آسیب می‌بیند. پیرزن و دختر میانسالش از پیک‌نیک فاصله می‌گیرند.
* علی که حدس می‌زند پیک‌نیک منفجر میشود سعی می‌کند آن‌را از پنجره پایین بندازد اما پیک‌نیک به لبه می‌خورد و به سینه‌اش برمی‌گردد…و جانِ عزیز علی لندی از دست می‌رود.
* پس از این حادثه، به‌ناگه اصل حادثه و ده‌ها پرسش در غبار این قهرمان‌سازی گم می‌شوند؛ چرا این آپارتمان گاز نداشت؟ چه کسی مجوز سکونت داده‌است؟ آتش‌نشانی کجا بود؟ و..
* عجیب‌تر اما قهرمان‌سازی از رفتار خطرناک، هیجانی و ناآگاهانه یک کودک است. به خانواده لندی باید تسلیت گفت اما ستایش یک رفتار و قهرمان‌سازی از فاعل آن حرکت یعنی ترویج آن.
* پرسشی ساده و هدف اصلی بحث: آیا خیل ستایش‌گران و قهرمان‌سازان به فرزند یا کودک عزیزان خود، چنین توصیه‌ای می‌کنند؟ آیا حاضرند این رفتار به عنوان یک وظیفه، اجباری شود یا دست‌کم وظیفه اخلاقی لحاظ شود؟
این نویسنده ی نه چندان محترم قطعا همه چیز را با عدد ورقم می بیند با نوع تفکر تو نویسنده فقط در صورتی باید کمیته های امداد و نجات فعالیت کنند که مطمئن به نجات 100% باشد در صورتی که به هیچ وجه این گونه نیست.
چرا اون خونه گاز کشی نشده بود. انگار هر خونه ای پیک نیک توشه معنیش اینه که گازکشی نشده. یارو داره این وسط دنبال عقده گشایی سیاسی میگرده
دنبال چی میگردی دنبال قاتل بروسلی ای؟ جای انتقاد از این بچه بدون اگر یک جو از غیرت این پسر در تن تو و امثال تو بود الان وضع مملکت این نبود
شما در اون موقعیت و فرصت کم چه می کردی جناب نویسنده؟ قلم و کاغذ مهیا می کردی و با رویکرد حل مسئله کم خطرترین راه حل رو انتخاب می کردی؟!
واقعیت قضیه این بوده که نوجوانی برای نجات جان بقیه عوض فرار به دل خطر زده و در این راه حانش رو از دست داده مثل توجوانانی که روی مین رفتند و شهید شدند...
یادش گرامی و پر پیرو