بانوامین سالها بعد، یعنی پس از شهریور 1320 ه.ش. با چاپ کتاب ارزشمندی با نام «روش خوشبختی» با بیان همان شبهات روشنفکران درباره حجاب، به مکتوبکردن پاسخ آن شبهات پرداخت. مثلاً او در جواب این شبهه که برخی میگفتند: «حجاب مانع ترقی زن است و او را از هر فضیلت محروم میکند و مانع کسب علوم، صنایع و تجارت میشود»؛ نوشت: «هر دانشمندی میداند که تعلیم و تعلم و کسب علوم به هیچوجه منافاتی با حجاب ندارد و حجاب مربوط به رشد عقلی و علمی زن نیست. مدارس دخترانه و پسرانه از هم ممتاز و جداست و نیز زن هرگونه صنعت و علم را میتواند در کمال عفت و نجابت فراگیرد.»
انوشه میرمرعشیدر اواخر دوره قاجار و بعد از سلطه عناصر وابسته به انگلستان بر مجلس شورای ملی، افرادی چون «صدیقه دولتآبادی» -پیرو فرقه ضاله بابیت-، «هاجر تربیت»، «کیا قربان» و... شروع به حجابزدایی از جامعه مذهبی ایران کردند. مثلاً دولتآبادی در اصفهان کانونی تأسیس کرد به نام «شرکت خواتین اصفهان» و حدود 15 سال قبل از کشف حجاب رضاخانی، با پشتوانه حکومت، کشف حجاب کرده و به همراه جمعی از زنان همفکر خود، به تبلیغ تفکرات الحادی و ضدمذهبش در میان زنان میپرداخت.
آن هنگام «بانو امین اصفهانی» که در آن زمان بیش از ده سال بود که به طور تخصصی به تحصیل علوم دینی پرداخته، و به صورت محدود در منزل به آموزش تعدادی از زنان علاقهمند به دروس حوزوی، مشغول بود، برای مقابله با صدیقه دولتآبادی فعالیت خود را شروع کرد. او علاوه بر کلاسهای درس خود، در جلسات مذهبی زنان، با سخنرانی درباره تفکرات ضدمذهب صدیقه دولتآبادی به شبههافکنیهای او پاسخ میداد.
روش خوشبختی و مقابله با مروجان بیحجابی
بانوامین سالها بعد، یعنی پس از شهریور 1320 ه.ش. با چاپ کتاب ارزشمندی با نام «روش خوشبختی» با بیان همان شبهات روشنفکران درباره حجاب، به مکتوبکردن پاسخ آن شبهات پرداخت. مثلاً او در جواب این شبهه که برخی میگفتند: «حجاب مانع ترقی زن است و او را از هر فضیلت محروم میکند و مانع کسب علوم، صنایع و تجارت میشود»؛ نوشت: «هر دانشمندی میداند که تعلیم و تعلم و کسب علوم به هیچوجه منافاتی با حجاب ندارد و حجاب مربوط به رشد عقلی و علمی زن نیست. مدارس دخترانه و پسرانه از هم ممتاز و جداست و نیز زن هرگونه صنعت و علم را میتواند در کمال عفت و نجابت فراگیرد.»
و یا درباره این شبهه که «غرض اصلی از حجاب جلوگیری از زنا است و زنا هم در حجاب زیادتر دیده میشود؛ زیرا به حکم "الانسان حریص علی ما مُنع"– انسان را از هرچه منع کنند به آن حریصتر میشود- پس هرقدر زن خود را بپوشاند، مرد برای دیدن او حریصتر میشود.» گفت: «این سخن مثل این است که بگویند اگر کسی گوهرهای خود را در صندوق پنهان نکند و در کوی و بازار پخش کند، بهتر محفوظ میماند؛ زیرا وقتی مانعی در کار نیامد، کسی میل نمیکند دستبردی به آنها بزند... هرکس در عمر خود چندین دفعه گل و ریاحین و مناظر دیده؟ آیا چون مکرر دیده است دیگر مایل به دیدن آنها نیست؟»
نخستین بانوی مجتهده و تربیت نسلی مسلمان و انقلابی
بانوامین در طول سالها تحصیل و تحقیق کتابهای گرانبهایی نوشته است که مورد توجه علمای بزرگ و اهل تفکر قرار گرفت؛ کتابهایی چون «اربعین هاشمیه»، «معاد یا آخرین سیر بشر» و کتاب تفسیری «مخزن العرفان»-در 15 جلد-
همچنین در طول سالهای مبارزه امام خمینی (ره) با رژیم پهلوی، بانو امین اصفهانی در مدرسه دخترانه و حوزه علمیهای که برای دختران و زنان تأسیس کرده بود، علاوه بر پروراندن نیروهای انقلابی و مؤمن و بصیر، به طلابی که فعالیتهای انقلابی و مبارزاتی داشتند، توجه ویژه داشت و تا آنجاکه میتوانست کمکشان میکرد. حتی این شاگردان مبارز و تربیتشده در «مکتبهالفاطمه (س)» بانو امین در شهرها و استانهای دیگر کشور هم به تبلیغ و ترویج تفکر امام خمینی (ره) میپرداختند؛ بهطوریکه هماکنون اسناد این مبازرات در لابهلای اسناد ساواک یافت میشود.
حمایت بانو امین و حوزه علمیه او از مبارزان مسلمان انقلابی تا مقطع پیروزی انقلاب اسلامی ادامه داشت. حتی بعد از شروع جنگ تحمیلی عراق علیه ایران، کانون تبلیغات و تعلیمات دینی بانوان به مرکزی جهت دوخت لباس نظامی برای رزمندگان اسلام و محلی برای جمعآوری کمکهای مردمی به جبههها تبدیل شد.
به هرحال بانوامین اصفهانی، بانویی که مورد احترام وافر علمای بزرگی چون آیتالله حائری شیرازی، علامه طباطبایی، آیتالله مرعشینجفی، علامه محمدتقی جعفری و... بود، در سن 97 سالگی و در 22 خرداد 1362 ه.ش. به جوار رحمت حق پرکشید.
جالب است که شش سال بعد از آن بانو «علویه همایونی» -از شاگردان خاص بانوامین و استاد حوزه- در نامه به رییسجمهور وقت- آیتالله خامنهای- ضمن بیان مقامات معنوی بانوامین از ایشان خواستار مساعدت برگزاری مراسم تجلیل از آن عالمه متقی شد که ایشان نیز در جواب نامه بانو همایونی از وزیر ارشاد وقت خواهان برپایی کنگرهای «سودمند و در جهت احیاء ارزشهای اسلامی» در تجلیل از بانو امین میشوند. کنگرهای که به همت شاگردان و مساعدت دولت در تاریخ 23 تا 25 خرداد 1371 ه.ش با شکوه هرچه تمامتر برگزار شد.
منبع: مهرخانه