«تابناک با تو» - یک پزشک ارتش آمریکا به نام ویوک مورتی در سال ۲۰۱۷ در نوشته‌ای هشدار داد که تنهایی در آمریکا همه‌گیر شده.
سه سال بعد از آن هشدار که البته چیزی محدود به فقط یک کشور نیست و در تمام دنیا عمومیت دارد، بیماری کرونا دنیا را درگیر کرد و توانایی ما برای رفتارهای اجتماعی شدن را به سبب قرنطینه‌ها و خانه‌نشینی‌ها به شدت کاهش داد و مشکل را تشدید کرد.
مدتهاست که روی خود بیماری کرونا تمرکز کرده‌ایم، اما کمتر کسی است که حواسش به جنبه‌های روانی آن باشد. اهمیت انزوا و تنهایی را وقتی متوجه می‌شوید که بدانید دانشمندان متوجه شده‌اند، ایزوله شدن از جامعه به اندازه کشیدن ۱۵ سیگار در روز، زیان‌آور است.
اما برای مقابله با هر چیزی نخست باید ماهیت آن چیز را کاملا بشناسیم.
جالب است بدانید که «تنهایی» را می‌شود به ۷ نوع تقسیم کرد:
۱- آنهایی که یک دوستی سطحی دارند
برخی معتقدند که این بدترین نوع تنهایی است. یعنی اینکه شما با ده‌ها نفر در روز احوال پرسی می‌کنید و با آنها برخورد می‌کنید، اما این دوستی عمیق نیست، طوری که همیشه حس انزوا و دیده نشدن توسط کسانی که دوستشان می‌پرندازید، دارید. شما همیشه حس می‌کنید به جز احوالپرسی و گفتگوهای کاری و شوخی‌های سطحی، هر وقت پای یک گفتگوی جدی می‌رسد، شما در حلقه نیستید یا برخی از اخبار مهم محیط کار را آخرتر از همه متوجه می‌شوید و کسی شما را اصلا لایق ندانسته که آن موضوع را به شما بگوید.
۲- دنیا قشنگ نو
این نوع تنهایی بد نیست و وقتی رخ می‌دهد که یا کارتان را عوض کرده‌اید و مدتی زمان برای تطبیق و بررسی کسانی که دمخور شما هستند، نیاز دارید.
۳- محدود کردن رابطه با حیوانات
این هم نوعی از تنهایی است. اینها کسانی هستند که بیشترین شادی و سرگرمی را وقتی دارند که با حیوانات خانگی خود وقت می‌گذرانند. این نوع تنهایی می‌تواند ناگزیر باشد، مثلا برای آدم‌هایی که مشکل جسمانی دارند و همه ساعات در خانه هستند یا در همین دوران قرطینه کرونا یا به خاطر پیری و از کارافتادگی.
اما برخی هم به سبب داشتن دوستان یا شریک زندگی که تصور می‌کنند به آنها بد کرده، دیگر نمی‌توانند اعتماد زیادی به دوستی با انسان‌ها کنند و شرایط رقت‌برانگیز دوستی محدود به حیوانات در آنها ایجاد می‌شود.
۴- خود را همانند یک جمع ندانستن
این نوع تنهایی هم تنهایی پیچیده‌ای است. شما رابطه سطحی با یک گروه از همکاران دارید، اما در عین حال دیدگاه‌های سیاسی و سبک زندگی و علایق شما، اصلا به آنها نزدیک نیست و در بازه زمانی که هستید، جستجوی شما برای پیدا کردن حتی یک نفر که مشابه شما باشد، به نتیجه نمی‌رسد.
به تدریج این حس نارضایتی درونی که دارید، به گروهی که پیرامون شما هستند، ناخواسته منتقل می‌شود و آنها هم شما را آدم مغرور یا کم‌جوشی تصور می‌کنند.
در صورتی که همین شما، بدون هیچ تغییری در محیطی دیگر ممکن است، بسیار بشاش و مجلس گرم‌کن و پرگو باشید و از رابطه خود لذت ببرید!
۵- نداشتن دوست محرم اسرار
دوست محرم اسرار، کسی است که شما حتی عادات بد و نظرهای غیررسمی را هم بتوانید به او بگویید. مثلا به او بگویید که از سر حسادت صرف چقدر از فلان همکار متنفر هستید، یا مثلا بگویید که فلان کتاب محبوب به نظرتان مزخرف است یا بدون ترس و واهمه، نزد او از رئیس یا حتی ختی مرتبه‌های بالاتر از او بد بگویید و لطیفه‌های مبتدل برای هم تعریف کنید!
وقتی چنین دوست یا شریک زندگی نداشته باشید و همیشه مجبور باشید درجاتی از سانسور و ملاحظه‌کاری را رعایت کنید، همیشه یک چیزی در زندگی کم دارید.
۶- تنهایی ناشی از ارتقای کاری و رتبه‌ای
این نوع تنهایی یک زیرشاخه از نوع دوم تنهایی است که اسمش را گذاشته بودیم «دنیا قشنگ نو». شما در دبیرستان دوستان صمیمی‌ای داشتید، اما به ناگاه در کنکور در رشته دلخواه قبول می‌شوید و پرت می‌شوید به یک محیط جدید. یا اینکه مهاجرت می‌کنید و شرایط زندگی‌تان را در بسیار جنبه‌ها خوب می‌کنید، اما مسلما نمی‌توانید با فرهنگ جامعه جدید کنار بیاید.
۷- تنهایی جنسی
در مورد این نوع تنهایی، معمولا خیلی‌ها ملاحظه می‌کنند و چیزی نمی‌گویند (مخصوصا در ایران)، اما جالب است که بدانید مقامات بهداشتی برخی از کشورها مانند هلند در روزهای همه‌گیری شدید کرونا، متوجه مضرات این نوع انزوا هم شده بودند و توصیه‌هایی کرده بودند که ذکرش اینجا موردی ندارد.
شما ممکن است روابط دوستانه زیادی داشته باشید و افراد هم‌فکر را هر روز ببینید و دمخور آدم‌های خوش‌مشرب و خوش‌محضر زیادی باشید، اما به هر حال سائق جنسی و خواهش‌های آن را نمی‌شود ندید گرفت.
خیلی‌ها علیرغم داشتن همسر، این نوع تنهایی را دارند، چون علیرغم تلاش دو نفره، شریک زندگی‌شان هوش یا شکیبایی درکشان در این زمینه را ندارد یا به سبب نوع فرهنگ و عقاید، حتی رابطه زناشویی را توام با نوعی ناپاکی می‌بینید!
گرچه جامعه ایران مدرن شده و از حالت ازدواج‌های سنتی، دست‌کم در شهرهای بزرگ فاصله گرفته، اما هنوز هم خیلی‌ها با هم ازدواج می‌کنند، بدون اینکه کوچکترین شناختی در مورد علایق جنسی خود و سلیقه طرف مقابل داشته باشند و آثار این عدم شناخت در زندگی بعدی آنها نمود پیدا می‌کند.
منبع: یک پزشک
