شگفتی خبرگزاری روسیه از پرتره‌های هنرمند ایرانی

اختصاصی تابناک با تو؛ رضا رحیمی لسکو هنرمند ایرانی است. او آثار متعدد و ماندگاری را خلق کرده‌است و به آموزش نقاشی می‌پردازد. به تازگی آثار هنری او مورد توجه خبرگزاری تاس روسیه قرار گرفته است.

به گزارش این خبرگزاری، در نگاه اول با تماشای آثار باشکوه نقاشی و طراحی رضا رحیمی لسکو به نظر می‌رسد او در یک دانشگاه اروپایی و در ایتالیا نقاشی را فراگرفته باشد؛ در آثار او فرمها خوب است و درک زیادی از احساس و نور دارد.

از او می‌پرسیم آیا نقاشی را در ایتالیا آموخته است؟ اما او به طور غیرمنتظره‌ای پاسخ می‌دهد: "نه، من در ایران نقاشی رو کار کردم."

رضا هم سن و سال انقلاب اسلامی است. او در سال ۱۹۷۹ در شهر صنعتی جنوب ایران، در آبادان به دنیا آمد. در سنین نوجوانی با تشویق‌های مادرش شروع به نقاشی نمود. حالا نقاشی‌های او نشان می‌دهد که مادرش زن دانایی بوده و اگر تشویق‌های او نبود شاید استعداد رضا کشف نمی‌شد.

او علاوه بر رنگ روغن، طراحی‌های زیبا و شگفت‌انگیزی با مداد دارد. در اینجا تصویر طراحی از پدر رضا وجود دارد که بسیار زنده می‌نماید، مرد میانسالی که ویژگی‌های خاصش مانند چشمهای عمیقش درونش را نشان می‌دهد.

او می‌گوید در خانواده من هیچ کسی در نقاشی مشغول نبود. پدر رضا یک حجره دار در بازار تهران بود، اما رضا هنر را بر کسب و کار و بازار ترجیح داد.

او دارای خانواده نسبتا بزرگی است. او می‌گوید هنرمندان به سختی می‌توانند از هنر امرار معاش کنند و افراد ثروتمند برای همه چیز پول پرداخت می‌کنند غیر از هنر.

قهرمان نقاشیهای او اغلب افراد عادی؛ تصویر یک فروشنده، زن خانه دار، یا سرایدار است؛ او تصویر مردم را در خیابان انتخاب میکند. نقاشی‌های او بسیار رسا و از جنس مردم است و انسان را به فکر کردن درباره آنها وادار میکند.

رضا میگوید که سالهاست نقاشی میکند و پرتره میکشد  و او فکر نمیکند که این زمان هدر رفته باشد.

رضا چندین نمایشگاه انفرادی در ایران و همچنین در بارسلونا اسپانیا در یک موزه معتبر داشته است که شهرت خاصی برای او در محافل هنری دنیا به ارمغان آورده است. با این حال او میگوید که باید بیشتر تلاش کند.

نمایشگاه نقاشی‌های استاد رضا رحیمی لسکو در بارسلونای اسپانیا 

از او می‌پرسیم آیا روزی نمایشگاه خود را در مسکو برپا میکند؟ او میگوید البته علاقمند است!

او میگوید من دوست دارم موزه های مسکو را ببینم و من واقعا کارهای هنرمندان روسی از جمله شیشکین و کرامسکوی را دوست دارم و می‌خواهم موزه های هرمیتاژ و گالری ترتیاکف را ببینم.

ظاهرا، رضا اهل دو پهلو سخن گفتن نیست. در یکی از نقاشیهای رضا که تصویر خواهرش است، به سبک نقاشی ایوان شیشکین نقاش بزرگ روس (1898_1832) کشیده شده و بر روی دیوار آویزان است.

چند خط درباره عشق به هنر به قلم "رضا رحیمی لسکو" ؛ نگاه به هنر نباید تجاری باشد!

طراحی و نقاشی هم آداب و اصولی دارد، ترکیب بندی می‌خواهد، حالت و زیبایی و رنگ و لعاب  می‌خواهد، تحقیق و عمر گذاشتن میخواهد ملالت و از تفریح زدن میخواهد.

وقتی تفریحی بشه خراب تر میشه...باشه! میگی باید حالت رو خوب کنه با نقاشی تفریح کنی؟ قبول، اما نباید چند سالی رنج یادگیریش رو کشید؟ بدون کپی کاری؟ اینکه صرفا عکسهای اینترنتی دیگران را  با کپی کاری(سیاه کردن پشت کاغذ) کشید یا از روی عکس‌های فلان عکاس نقاشی کشید (آن هم بدون اجازه اش) یا صرفا یک دیتیل (بینی، گوش، چشم) از یک چهره را کشید، که نشد نقاشی تازه آن هم با  کپی کاری ...

بعضی مدعیان، حتی نمیتونن یه کوزه بگذارند جلویشان و درست بکشند، چه برسد به کشیدن یک چهره و بعد ادعا هم دارند.

استاد گفتن به یک شخص، مسوولیت دارد، نمیشود که یک نفر شش ماه یا دو سال یا ده سال کار کند و لقب استاد را یدک بکشد، این هم شده حال و روز طراحی و نقاشی و هنر  این روزها....

چاپ تعدادی از آثار استاد رحیمی لسکو در کتاب آرت لیبره اسپانیا ۲۰۱۲

خدا نکند چیزی مد شود! بیشتر افراد انگار که بهشان وحی شده است که  باید از نقاشی پول در بیاورند و اگر در شغل دیگری نتوانند خودشان را اثبات کنند و استخدام شوند  اونوقت به هر طریقی باید از نقاشی درامد کسب کنند، و این باعث میشود به جای اینکه نگاهشان به نقاشی، هنری و دلی باشد نگاهشان تجاری شود.

سوال اینجاست که چرا نقاشی میکشیم؟ یا اساسا چرا  به کار هنری میپردازیم؟ مگر نه اینکه برای تعالی روحمان به هنر میپردازیم ! پس اگر این هنر را به هر نحوی آلوده به شارلاتالیسم یا هر افول دیگری کنیم نه تنها به روحمان آسیب زدیم بلکه دلیل چیستی هنر را زیر سوال میبریم.

رضا رحیمی لسکو