غواصان انگلیسی و یک مورخ نیروی دریایی در ایالات متحده، اولین زیردریایی واقعاً مدرن جهان را در پایین کانال انگلیس در سه مایلی سواحل دِوون کشف کرده‌اند.
این زیر دریایی ۱۱۲ سال پیش ساخته شد، بُرد مؤثر آن از هر زیردریایی دیگری که در آن زمان وجود داشت بسیار بیشتر بود و ازهمه رقبای خود قدرتمندتر بود و با برد و توانایی بیشتر خود، ماهیت جنگ دریایی را تغییر داد.
باستان شناسان و غواصان دریایی سالهاست می‌دانند که لاشه یک زیردریایی اولیه در سواحل جنوب دوون قرار دارد اما آنها تصور می‌کردند که این یک قایق U شکل آلمانی مربوط به جنگ جهانی اول است.
پس از سه سال تحقیق، مورخان و غواصان به این نتیجه رسیدند که این یک کشتی غرق شده آلمانی نبوده است بلکه نمونه اولیه زیر دریایی انگلیس قبل از جنگ است که به D1 معروف است. این لاشه کشتی از اهمیت بین المللی زیادی برخوردار است، زیرا اولین زیردریایی کاملاً هجومی بوده است و نه دفاعی.
برد ۲۰۰۰ مایل دریایی (۵۰ درصد بیشتر از هر زیردریایی انگلیس در زمان راه اندازی) و قابلیت مانور، سرعت، اندازه و قدرت بیشتر آن یک برتری دریایی قابل توجه به انگلیس می‌داد.
زیردریایی دوربرد نمونه اولیه انگلیس که به تازگی کشف شده است از چنان اهمیت تاریخی برخوردار است که اکنون دولت آن را به عنوان یک بنای تاریخی حفاظت شده تعیین کرده است.
D1 قادر بود حداقل یک هفته در دریا بماند و بنابراین علاوه بر دفاع از بنادر انگلیس می‌توانست کشتی‌های جنگی دشمن را شکار کند.
عرض این زیر دریایی شش متر بود یعنی ۵۰ درصد بیشتر از زیردریایی‌های قبلی انگلیس و این عرض باعث افزایش شناوری و ثبات و قدرتمندتر شدن آن می‌شد.
این اولین زیردریایی دوربرد جهان بود که به جای بنزین یا پارافین، مجهز به گازوئیل بود و همین امر باعث ایمنی بیشتر آن می‌شد و خطر انفجار و آتش سوزی را به شدت کاهش می‌داد.
علاوه بر این دو پروانه داشت که امکان تغییر سرعت بسیار سریع را به آن می‌داد.
مهم‌تر از همه اینکه D1 اولین زیردریایی نیروی دریایی سلطنتی بود که قادر به شلیک اژدر از عقب بود و بدون نیاز به چرخش 180 درجه توانایی حمله به کشتی‌های دشمن را داشت.
اگرچه D1 اولین زیردریایی واقعاً مدرن در جهان بود، اما پایان ناخوشایندی پیدا کرد – در کانال غقب نشینی کرد و به عنوان یک هدف ردیابی برای کمک به نیروی دریایی سلطنتی برای توسعه سیستم‌های شناسایی زیردریایی فوق سری عمل می‌کرد. احتمالاً در اولین آزمایش‌های نیروی دریایی برای توسعه فناوری سونار مورد استفاده قرار می‌گرفته است.
D1 نمونه اصلی برای هفت زیردریایی دیگر کلاس D و سرانجام برای 55 فروند زیر دریایی کلاس E بود که به انگلیس کمک کرد نیروی دریایی آلمان را در جنگ جهانی اول شکست دهد.
مارک هریس، مورخ نیروی دریایی می‌گوید: «D1 از اهمیت تاریخی زیادی برخوردار است زیرا نمونه اولیه بسیاری از زیردریایی‌های تهاجمی انگلیس بود که در جنگ جهانی اول جنگیدند».
آقای هریس، نویسنده کتاب پاییز امسال در مورد D1 و دیگر زیردریایی‌های جنگ بزرگ، می‌افزاید: «از نظر باستان شناسی D1 نیز بسیار قابل توجه است، زیرا بهترین زیردریایی انگلیسی است که در جنگ جهانی اول خدمت کرده است».
شناسایی لاشه D1 چندین سال به طول انجامیده است. غواصان و مورخان کلوزآپ های عکاسی زیر آب را با یک طرح اصلی از زیردریایی مقایسه کردند. پس از مقایسه آرایش لوله اژدر، پروانه‌ها، سکان، برج اتصال و بیش از 16 ویژگی دیگر، به این نتیجه رسیدند که این لاشه واقعاً D1 است. مایکل لوری، مورخ مستقر در ایالات متحده و مسئول شناسایی لاشه کشتی، می‌گوید: “ترتیب سکان زیردریایی ویژگی اصلی بود که ما را متقاعد کرد که این کار یک صنعت آلمانی نیست.”
این لاشه توسط آقای لوری بر اساس اطلاعات دقیق به دست آمده توسط تیم غواص فنی انگلیس، به رهبری استیو مورتیمر شناسایی شد.
آقای مورتیمر می‌گوید: «هر غواص رویای شناسایی یک لاشه مهم تاریخی را دارد. ما در حالیکه منتظر یافتن بقایای یک قایق U آلمانی بودیم با کشف یک زیردریایی بریتانیایی زمین شکن هیجان زده شدیم. بسیار جالب است که D1 اکنون محافظت شده است اما غواصان هنوز هم می‌توانند از آن بازدید کنند.»
شفقنا
