استفاده ژاپن از سلاح بیولوژیک در جنگ جهانی؟

اختصاصی تابناک با تو؛ این عملیات آخرین عملیات آماده سازی ارتش ژاپن در جنگ جهانی دوم و هدف از آن ضربه زدن به کالیفرنیا با سلاح های بیولوژیکی بود، تا عزم آمریکایی ها برای ادامه جنگ را از بین ببرد.

فرمانده عملیات: دکتر ژنرال شیرو ایشی

ژنرال شیرو ایشی، یک جراح فرمانده واحد ۷۳۱ ژاپن بود که به تحقیقات میکروب شناسی و کاربرد‌های نظامی آن توجه داشت. شیرو ایشی فردی متخصص، باهوش و ماهر در تخصص خود بود که به میکروب شناسی به عنوان حرکتی جدید در تاریخ جنگ نگاه می‌کرد، او معتقد بود باید از پزشکی به عنوان ابزاری کاملاً نظامی و قادر به ریشه کن کردن دشمن استفاده کرد.

ایشی و یگانش در حال انجام تحقیقات کاملاً مخفیانه تحت نظارت امپراتور ژاپن برای تولید سلاح بیولوژیکی بودند که قادر به ضربه زدن به دشمنان ژاپن و تحمیل بیشترین تلفات انسانی به آنان باشد. در تفاهم نامه‌های مخفی که ژاپن بعداً فاش کرد، بحث و بررسی در داخل واحد ۷۳۱ در یک جهت انجام شد: چگونه می‌توان یک اپیدمی مثل بیماری که باعث کشته شدن دو سوم جمعیت جهان در قرن پانزدهم شود، ایجاد کرد؟ چگونه می‌توان یک اپیدمی ایجاد کرد و آن را به عنوان سلاح به کار برد تا بیشترین تعداد آن‌ها را بکشد؟

برنامه‌ریزی ژاپن برای انتشار طاعون در آمریکا 

بعداً عکسهای ویژه ای از مراحل انجام این جرائم جنگی در این واحد در موزه جنایات جنگی ژاپن به نمایش درآمد. البته فقط اینها نبود بلکه تصاویر تحقیقات مخفی در داخل واحد نیز پخش شد و در معرض دید عموم قرار گرفت.

فلسفه این پزشک عمومی در زندگی این بود که قبل از هر چیز سلامتی دشمنان را باید هدف قرار داد. بی رحمی این پزشک عمومی زمانی بیشتر آشکار می‌شود آزمایشات خود را مستقیم روی انسان‌ها انجام می‌داد و باعث ایجاد فجایعی در تاریخ این واحد شد.

تصاویر مرکز تحقیقات واحد ۷۳۱

سرباز واحد ۷۳۱ در حال انجام آزمایش وحشیانه روی یک کودک چینی در حال احتضار 

رهبران ژاپن تصمیم گرفتند یک عملیات مخفی فوری برای انتشار سلاح‌های بیولوژیکی در کالیفرنیا با هدف کشتن هر چه بیشتر آمریکایی‌ها برای از بین بردن عزم آمریکایی ها و مشغول نگه داشتن آن‌ها در داخل آغاز کنند، زیرا ژنرال ایشی علاقه‌مند به ساخت یک سلاح بیولوژیکی بود که مهار کردن آن دشوار باشد.

ایشی عاشق طاعون بود، بیماری که در اواسط قرن نوزدهم طی یک ماه هشتاد هزار چینی را کشت. ایشی خوب می‌دانست طاعون در قرن سیزدهم ۲۵ میلیون نفر را کشته و سپس، در قرن پانزدهم یک سوم جمعیت کره زمین را از بین برده است. ایشی تصمیم گرفت سخت کار کند تا طاعون بوبونیک را به ابزاری نظامی تبدیل کند. طاعون خیارکی یا بوبونیک متداول‌ترین حالت طاعون است که طی نیش کک یا گازگرفتگی توسط موش آلوده به باسیل به وجود می‌آید.

آزمایشات موفقیت آمیز بود! ایشی و تیمش در واحد ۷۳۱ موفق به جداسازی باکتری، زنده نگه داشتن آن و رها سازی در گروهی از افراد با غلظت مناسب برای ابتلا به طاعون شدند! خبر‌های خوب توسط واحد ۷۳۱ به امپراطور ژاپن ارائه شد.

در سال ۱۹۴۵، به طور خاص در ماه مارس ایشی در یک گفتگوی مخفی به امپراتور گفت که او قادر به جداسازی باکتری‌های طاعون و زنده ماندن آن‌ها در پاکت‌های کک بیولوژیکی است که می‌تواند علیه ایالات متحده آمریکا استفاده شود. دستورات شاهنشاهی صادر شد تا بلافاصله آماده سازی عملیات آغاز شود و عصر روز ۲۲ سپتامبر ۱۹۴۵ ساعت آغاز عملیات بود.

ایشی به دوستان خود اعلام کرد که نام عملیات "درخت گیلاس در شب شکوفه می‌دهد" Cherry blossoms at night بود. این فرایند شامل انتقال تعداد زیادی پاکت طاعون به زیردریایی‌های دوربرد I-۴۰۰ ژاپن و هواپیما‌های Aichi بود باید شبانه به کالیفرنیا منتقل شود و سپس آن‌ها را در مناطق وسیع از جمله بیشتر کالیفرنیای جنوبی و پایگاه‌های نظامی در آنجا بپاشند.

عکسی از زیردریایی غول پیکر I-۴۰۰ که قبل از بازگشت به عمق جنگنده Aichi M۶A را شلیک می‌کند.

مقدمات عملیات آغاز شد و سه زیردریایی برای انجام کار ساخته شد. یکی از خلبانانی که در دادگاه ژنرال شیرو ایشی شهادت می‌داد گفت: ژنرال ایشی هنگام ملاقات با ما اعتراف کرد که این عملیات مأموریتی بدون بازگشت است. وقتی این کار را برای کشور خود انجام می‌دهید روح بزرگ کامیکاز ژاپنی را به خاطر بیاورید. گفتنی است کامی‌کازه یکی از واژگان شینتو است، در لغت به‌معنی «باد الهی» است و به حملات انتحاری گفته می‌شود که از سوی نیروی هوایی امپراتوری ارتش ژاپن علیه کشتی‌های جنگی نیروهای متفقین انجام می‌شد.

سپتامبر زمانی بود که ژاپنی‌ها می‌خواستند کار را تمام و میدان جنگ را از آسیا به آمریکا منتقل کنند. اما نیروی دریایی ژاپن با این عملیات مخالفت کرد، زیرا بر این باور بودند که این عملیات اندک باقی مانده نیرو، بودجه و تجهیزات نظامی ژاپن را بر سر هیچ از بین خواهد برد.

ژاپن بعد از سقوط دوستان هم‌پیمانش در مواجهه با متفقین، تنها ماند. سقوط ژاپن اجتناب ناپذیر بود بنابراین دفاع نسبت به حمله اولویت داشت. در یک نشست نظامی مهم ژنرال هیدیکی‌توگو به کار بردن میکروب و طاعون علیه آمریکا را مردود اعلام کرد، زیرا مطمئن بود که سقوط ژاپن نزدیک شده و او نمی‌خواهد آمریکایی‌ها را تحریک کند و موجبات انتقام آن‌ها را فراهم نماید.

بدین‌صورت عملیاتی که هنوز شروع نشده بود، تمام شد. ژاپن تا تسلیم شدن همچنان به دفاع ادامه می‌داد. تا اینکه آمریکا به هیروشیما و ناکازاکی حمله اتمی کرد و یکی از هولناک‌ترین برگ‌های استعماری آسیا را ورق زد.

انتظار می‌رفت که ده‌ها هزار نفر فقط در کالیفرنیا بمیرند. این عملیات می‌توانست خطرناکترین حمله سلاح بیولوژیکی در تاریخ باشد، اما سه هفته قبل از آغاز آن متوقف شد.