شهر بنارس هندوستان که مقدس‌ترین شهر نزد هندوها، بودائیان و پیروان آیین جین است تا پیش از شیوع کرونا، محلِ مذهبیِ مورد علاقه مردمی بود که می‌خواستند روزهای آخر عمرشان را در آن بگذرانند تا با غسل در آب رودخانه گنگ از دور تناسخ وجودشان رهایی یافته و به حیات جاودان برسند.
اکنون اما این شهر با طغیان جنازه روبرو شده است؛ به گزارش سی‌ان‌ان، روزانه بین ۱۰۰ تا ۱۵۰ جسد برای برگزاری مراسم تدفین وارد این محل می‌شود که بسیار بیش از ظرفیت بوده و مسئولان تدفین مجبور به برپایی محلی موقت در نزدیکی رود گنگ شده‌اند.
دولت هند که به سوء مدیریت موج جدید کرونا و ارائه آمار نادرست در این کشور متهم شده اکنون با بحران چوب برای مراسم سوزاندن اجساد نیز روبروست. یکی از تاجران چوب گفت تقاضا چهاربرابر شده و تامین‌کنندگان چوب با انبارهای خالی روبرو شده‌اند.
یکی از شهروندان به خبرنگار سی‌ان‌ان گفت که قرنطینه در شهرهای هند با آنچه در نیویورک یا لندن دیده می‌شود قابل مقایسه نیست: «به عنوان مثال، در بنارس بازارها می‌توانند هر روز تا حدود ساعت ۱۱:۰۰ صبح باز باشند و در این مدت خیابان‌ها شلوغ هستند. شب گذشته نیز در هتل شهر عروسی برگزار شد.»
«در خیابان‌های دهلی نیز قرنطینه و فاصله اجتماعی واقع گرایانه نیست. وقتی شما نمی‌توانید برای عزیزانتان اکسیژن بگیرید و گاهی مجبور هستید که ۱۰ ساعت در یک صف منتظر بمانید، در موقعیتی نیستید که بخواهید فاصله اجتماعی را رعایت کنید؛ شما درگیر تنازع برای بقا هستید و اصطلاحاتی مانند قرنطینه و فاصله‌گذاری اجتماعی واقعا در چنین شرایطی صدق نمی‌کنند، شما ناامیدانه سعی در تهیه ضروریاتی برای نجات جان عزیزان خود دارید.»
بحران کرونا در هند تا کنون نزدیک به ۲۲ میلیون نفر را درگیر کرده و جان بیش از ۲۳۴ هزار نفر را گرفته است.
همشهری آنلاین
