«تابناک باتو» ـ بیش از یک سال بعد از اینکه تمام قرارهای کاری و بسیاری از ملاقاتهای غیرکاری به اپلیکیشن «زوم» منتقل شد، تحقیق دانشگاه استنفورد نشان میدهد که «خستگی مفرط از زوم» (Zoom Fatigue) در میان زنان بیشتر و شدیدتر از مردان است. این تحقیق تاکید میکند که تماسهای ویدئویی، عامل تشدید دینامیک جنسیتی در ملاقاتهای گروهیاند و شکاف فشار روانی و اضطراب جنسیتی را شدیدتر میکنند. «انجمن روانکاوی آمریکا» نیز گزارش داد، زنان مداوم اضطراب و نگرانی بیشتری را از تماسهای ویدئویی گزارش کرده و سلامت جسمی و روانی آنها با مکالمات ویدئویی، آسیب بیشتری میبیند.
جرمی بیلنسون، رئیس لابراتور ارتباطات مجازی انسانی در دانشگاه استنفورد در یادداشتی که پیش از این نوشت، تاکید کرد که مشکل اصلی اولیه همین است که تماس ویدئویی «نه طبیعی و عادی است و نه جالب.» در ملاقاتهای واقعی، آدمها مدام به صورت تو از فاصلهی نزدیک زل نزدند. تماس ویدئویی ریتم عادی و طبیعی نگاه به دیگری را پاک برهم میزند و افراد را وادار به زل زدن مدام در چهره دیگری میکند، پدیدهای که به «زل زدن بیش از حد» شناخته میشود.
بیلنسون توضیح داد که از منظر تکامل، وقتی کسی مدام به تو زل زده دو پیام را میرساند: «یا اینکه باید با هم جفت شویم یا با هم سرشاخ شده و دعوا کنیم.» در ملاقات واقعی، آدمها مجبور نیستند در رفتارهای غیرکلامی خود (مثل کف زدن، سر را به نشانه تایید یا تکذیب تکان دادن) اغراق کنند. اما در تماس ویدئویی ناچار از این کار هم میشوی. در قرار واقعی تو مجبور نیستی به تصویر خودت هم زل بزنی که یکی از عوامل اصلی اضطرابآور است.
تحقیق استنفورد ۵ گروه اصلی از اضطراب و ناراحتی از تماسهای ویدئویی را فهرست کرده است عمومی (خستگی کلی از این وضعیت تماس ویدئویی)، اجتماعی (تمایل به تنها بودن)، عاطفی (احساس اینکه شیره جانات با این تماسهای ویدئویی کشیده شد)، تصویری (نشانههای استرس که در چشمات و حالت چهره فرد ظاهر میشود) و انگیزشی (از دست دادن تمایل به اینکه فعالیتهای دیگری را شروع کنی). زنان در تمام روند تحقیق، در تمام این ۵ گروه، اضطراب و فشار و له شدن بیشتری را گزارش کرده و در مجموع ۱۴ درصد بیشتر از مردان درگیر خستگی مفرط از تماس ویدئوییاند.
در تحقیق دوم دیگر این گروه برای فهم بهتر تفاوت جنسیتی در این موضوع، زنان بسیار بیشتر «اضطراب آینه» گزارش کردند. اضطراب آینه، یک واقعیت روانشناسی است که فرد از تماشای خود در آینه، درگیر توجه بیش از حد به ظاهر و رفتار خود و در نتیجه مضطرب یا دچار افسردگی میشود. مکالمات ویدئویی، عملا همان نقش را دارند و «آینه دیجیتالاند». زنان همچنین بسیار بیشتر از مردان در مکالمات ویدئویی درگیر تمرکز همراه با اضطراب به رفتارهای غیرکلامی خود میشوند و در نتیجه بار روانی همزمان که بر سر آنها میریزد، چند برابر شده و باز منجر به وحشت و استرس بیشتر زن میشود. این در حالی است که تحقیقات نشان داده در پاندمی، بار فشار روانی زنان همینجوری هم از مردان بیشتر و سهمگینتر است و تماسهای ویدئویی یکی بعد از دیگری هم این بار روانی را همینطور حجیمتر کرده و خواهد کرد.
اجبار به روشن بودن دوربین در تماسهای ویدئویی، اصرار به اینکه هر مکالمه کاری در زوم و با تماس ویدئویی انجام بشود، تماسهای ویدئویی طولانی و کشدار بی آنکه حتا ضروری باشد، کار مضری است که دارد آسیبهای جدی روانی و جسمی به بار میآورد و اینجا هم زناناند که بیشترین ضربه را متحمل میشوند.