محققان آمریکایی در یک پژوهش جالب توجه موفق شده اند دلیل تاثیرگذاری ویروس کووید-۱۹ بر بعضی حیوانات و عدم تاثیر آن بر برخی دیگر را روشن نمایند.
نتایج یک تحقیق جدید در خصوص آن که چرا برخی از حیوانات بیشتر از دیگران در معرض عفونت کووید-۱۹ قرار میگیرند، نشان میدهند که این موضوع ممکن است به دلیل ویژگیهای ساختاری متمایز پروتئین موجود در سطح سلولهای آنها باشد.
طبق تحقیقات پیشین، همه گیری کنونی در جهان از انتقال ویروس عامل کووید-۱۹ از خفاشها یا مورچه خوارها به انسان آغاز شده است. اما در کل به نظر میرسد با آن که حیوانات خاصی مانند گاو و گربه به این ویروس حساس هستند، برخی دیگر از حیوانات مانند خوک و مرغ این گونه نیستند.
در همین راستا حتی در یک باغ وحش، بروز عفونت در یک ببر گزارش شد. با این حال مشخص نبود که چرا برخی از حیوانات از این بیماری در امان هستند و برخی دیگر از آن ایمنی ندارند.
برای پاسخ به این سوال، محققان دانشگاه استنفورد آمریکا پژوهشی انجام داده اند تا اولین مرحله از این عفونت، یعنی هنگامی که پروتئین موسوم به «خوشه» این ویروس به یک پروتئین گیرنده در سطح سلول حیوانی به نام «ACE۲» متصل میشود، را موشکافی کنند.
آنها از کامپیوتر برای شبیه سازی ساختارهای سه بعدی پروتئینها و بررسی نحوه تعامل پروتئین خوشه با گیرندههای ACE۲ حیوانات مختلف استفاده کردند. این کار شبیه آن است که کلیدهای مختلف را برای متناسب بودن با یک قفل مورد آزمایش قرار دهند.
این محققان دریافتند که قفلهای ACE۲ برخی از حیوانات با کلید ویروسی هماهنگی بیشتری دارند و لذا این حیوانات که انسان هم جزو آنها است، مستعد ابتلا به عفونت کووید-۱۹ هستند.
در این پژوهش، شبیه سازی ها، ویژگیهای ساختاری خاصی را برای گیرندههای ACE۲ این گونههای حساس مشخص کردند. همچنین تجزیه و تحلیلها نشان دادند که گونههای دیگر حیوانی به این دلیل در برابر ویروس فوق ایمن هستند که گیرندههای ACE۲ آنها فاقد ویژگیهای مورد نظر ویروس است و به همین دلیل، منجر به تعامل ضعیف تری با پروتئینهای خوشه در ویروسها میشود.
مجریان این پژوهش که نتایج یافتههای خود را در نشریه PLOS Computational Biology منتشر کرده اند، معتقدند این یافتهها میتوانند به توسعه استراتژیهای ضد ویروسی کمک کنند. مثلا در این راستا میتوان از قفلهای مصنوعی برای به دام انداختن ویروس و جلوگیری از تعامل آن با گیرندههای انسانی استفاده کرد.
این نتایج همچنین میتوانند به بهبود مدلهایی برای نظارت بر میزبانهای حیوانی کمک کنند تا از این طریق، ویروسهایی که میتوانند به طور بالقوه به انسان منتقل شوند، کنترل شده و در نهایت از شیوع آینده چنین بیماریهایی جلوگیری نمایند.
اخبار فوری