«تابناک باتو» ـ احتمالا در میان لوازم آرایش و کرم‌های صورت شما، خمیردندان و شامپو و شامپو بدن و نرم‌کننده و عطر و ...شما هم محصولی از یکی از این مارک‌های معروف پیدا شود: L’Oréal، Unilever،Procter & Gamble، Avon ،Clinique، Lancome، Burt’s Bees Inc، Johnson & Johnson، Estee Lauder، Tom’s of Maine، Kiehl’s، Colgate و … لازم است بدانید که روغن نخل(پالم) که در تولید این محصولات استفاده می‌شود، از کجا و به نرخ آزار و اذیت جنسی، فیزیکی و خشونت علیه زنان کدام کشورها و مزارع آمده است.
گزارش تحقیقی مفصل «آسوشیتدپرس» که ماه‌ها برای تهیه‌ی آن وقت صرف کردند و با ده‌ها زن کارگر، کنشگران مدنی و حقوق بشر در محل و خانواده‌های زنان مصاحبه کردند، پرده از واقعیت‌های هولناکی برمی‌دارد. روغن نخل تولیدی در محصولات آرایشی و بهداشتی این مارک‌ها و بسیاری برندهای دیگر، از مزارع اندونزی و مالزی می‌آید. هشتاد و پنج درصد روغن گیاهی تولیدی جهان، از مزارع این دو کشور می‌آید. از بسته چیپس که می‌خرید تا خمیردندان، از غذای کنسروی که برای سگ و گربه‌تان می‌خرید تا قرص‌های ویتامین و … هر آن‌چه روغن گیاهی و به‌ویژه روغن نخل دارد، به احتمال زیاد و در اکثر موارد سرنخ‌اش به این مزارع و آزار و اذیت و بردگی سیستماتیک نسل اندر نسل مادربزرگ‌ها، مادران و دخترها می‌رسد.
در این مزارع زنان و دختران بسیاری به دلیل این‌که مدام بدون وسایل حفاظتی لازم در معرض آفت‌کش‌ها قرار دارند، با خون‌ریزی مداوم بینی، سردردهای شدید، سرفه، تب و مشکلات بینایی و تنفسی مواجه‌اند. زنان دیگری در دوران بارداری، ناخواسته جنین خود را از دست می‌دهند، چرا که مجبورند هر روز بار سنگین مواد شیمیایی را بر کول خود حمل کنند. چشم‌هایشان همیشه قرمز است. بسیاری از آن‌ها از سن کم به افتادگی رحم مبتلا می‌شوند و جنین سقط می‌شود. در نبود هیچ‌گونه بیمه درمانی و مرخصی زایمان، هیچ‌کدام این زنان این امکان را ندارند که در دوران بارداری کار نکنند. سخت‌ترین بخش کارهای یدی در این مزارع، همه بر عهده زنان و دختران است و کمترین دستمزد در قبال این حجم وحشتناک کار را هم آن‌ها دریافت می‌کنند. اکثر آن‌ها بعد سال‌ها کار، حتا یک قرارداد موقت ندارند و کماکان به شکل روزمزد کار می‌کنند و به محض کوچک‌ترین اعتراضی، از فردا کار ندارند.
تقریبا تمام سمت‌های مدیریت و نظارت بر مزارع و سرکارگری، با مردان است و همین مردان به شکل سیستماتیک به زنان تجاوز و آن‌ها را تهدید می‌کنند که اگر جیک‌شان در برابر آزارگری جنسی این‌ها بلند شود، از فردا کار ندارند. در بسیاری موارد این مردان، دختران و زنان را کتک زده و لت‌وپار می‌کنند. در یکی از این مزارع، دختر ۱۶ساله‌ای گفت که چطور سرکارگر او را به زور به نقطه‌ی دورافتاده‌ای از مزرعه برد و به او تجاوز کرد، سپس تهدیدش کرد که اگر جیک‌اش درآید تمام اعضای خانواده‌ی او را خواهد کشت. دخترک از این تجاوز باردار شد و ناچار به دنیا آوردن بچه‌ای ناخواسته. وقتی هم که خانواده‌ی او نزد پلیس رفته و از مرد متجاوز شکایت کردند، پلیس پرونده را به بهانه‌ی «کمبود شواهد» کنار گذاشت و مختومه کرد. کنشگران محلی و اتحادیه‌های کارگری در این کشورها می‌گویند بعضی از وحشتناک‌ترین فجایعی که در این مزارع دیدند و به آن‌ها گزارش شد، تجاوزهای گروهی مردان رئیس و سرکارگر در این مزارع به دختربچه‌هایی ۱۰ یا ۱۲ ساله است.
بسیاری از این زنان نسل اندر نسل چاره‌ای جز کار در این مزارع ندارند. از وقتی کودکی چندساله‌اند از جمع‌آوری ذرت در این مزارع شروع به کار می‌کنند و سرنوشت‌شان تا آخر عمر همین است. دختران نوجوان خانواده‌های فقیر مجبورند جایی ترک تحصیل کنند و برای چندرغاز درآمد به این مزارع روند.
بیگاری نسل اندر نسل زنان و دختران در این مزارع از یک قرن پیش شروع شد که استعمارگران اروپایی اولین درختان نخل را از غرب آفریقا به این مناطق وارد کردند. روغن نخل روز به روز استفاده بیشتری در صنایع غذایی و تولید انواع محصولات بهداشتی و آرایشی و غذای کنسروی حیوانات خانگی پیدا کرد و تقاضا برای آن بیشتر شد. گزارش سال ۲۰۱۸ «فوروم مصرف‌کنندگان» که نهاد قدرت‌مندی است که با تولیدکنندگان در سراسر جهان در ارتباط مدام است، به روسای دست‌کم ۴۰۰ کمپانی تولیدکننده محصولات غذایی و آرایشی و بهداشتی جهان هشدار داد که در این مزارع چه بر سر زنان و دختران می‌آید.
ماه‌ها تحقیق نشان می‌دهد که این شرکت‌ها که بعضی از آن‌ها به دروغ مدعی «تولید عادلانه» نیز هستند، می‌دانند مواد اولیه تولید آن‌ها دارد به چه بهایی و زجر زنان و دختران کارگر تولید می‌شود، اما خود را به ندیدن و نشنیدن می‌زنند.
