«تابناک باتو» ـ با شروع پاندمی کوید-۱۹ در جهان، خیلی سریع شمار مقالههای دانشگاهی زنان در نشریات تخصصی کاهش پیدا کرد. معما، پیچیده نبود. با دستور خانهنشینی اجباری در کشورهای مختلف، حجم کار خانگی زنان ناگهان چند برابر شد. حالا باید همزمان به درس و مشق بچه رسیدگی و او را سرگرم میکردند، غذا میپختند و چندین برابر همیشه بشور و بساب خانه را انجام میدادند، کار کرده و در جلسات آنلاین کاری شرکت میکردند و … خیلی ساده در این حجم سنگین، دیگر وقتی برای دغدغههای علمی باقی نمیماند.
حالا شش ماه بعد از شروع پاندمی با اینکه کمی وضعیت بهتر شده، کماکان تعداد مقالاتی که زنان دانشگاهی ارائه میکنند کمتر از گذشته است.
کسیدی سوگیموتو، استاد انفورماتیک در دانشگاه «ایندیانا» آمریکا که در حال نوشتن مقالهای پژوهشی دربارهی کاهش فعالیت علمی زنان است میگوید، آنلاین شدن کلاسهای درسی بچهها و حجم سهم زنان از کار خانه که در اغلب فرهنگها و روزمره سنگینتر از مردان است، احتمالا باعث میشود که این وضعیت کاهش مقالات زنان در دستکم یک سال آینده نیز ادامه داشته باشد. او خودش میگوید در حالی این جوابها را مینویسد که ۲ دخترش در اتاق کناری، در کلاس آنلاین مدرسهاند و باید به آنها هم سر بزند.
سوگیموتو میگوید مساله اینجاست که زنان و مردان همه با هم وسط این گردبادند، اما خیر، همه داخل یک قایق نشستند. تحقیق آنها نشان میدهد احتمال اینکه شریک زندگی مردان آکادمی خانهدار باشند، ۴ برابر بیشتر از زنان دانشگاهی است. در نتیجه چنین وضعیتی این احتمال بسیار بیشتر است که مردان دانشگاهی در خانه وقت بیشتری دارند که روی مقاله علمی تمرکز کنند. تحقیق آنها نشان میدهد که شمار مقالاتی هم که یک زن نویسنده اصلی و اسم اول مقاله باشد، کاهش پیدا کرده و زنان حالا بیشتر به نویسندگان دوم به بعد یک مقاله تبدیل شدند.
بررسیهای سوگیموتو و همکاران او در مراکز دادههای رشتههای مختلف از اقتصاد گرفته تا پزشکی تغییرات نگرانکنندهی ملموسی را نشان میدهد. برای مثال در مراکز دادهی arXiv و bioRxiv شمار مقالات زنان در ژانویه و فوریه ۲۰۲۰ افزایش پیدا کرده بود. اما با شروع پاندمی در ماه مارس مقالات زنان ناگهان سقوط میکند و در ماه آوریل هم وضعیت ادامه دارد. در مرکز داده مقالات پزشکی medRxiv نیز شمار مقالاتی که نویسندهی اصلی زن باشد، در ماه آوریل ۲۰ درصد کاهش داشته است.
سوگیموتو و همکاراناش معتقدند کاهش مقالات پزشکی زنان به ویژه در میان یک پاندمی سویهی نگرانکنندهی دیگری هم میتواند داشته باشد. درحالحاضر بیشتر مقالات پزشکی که ثبت میشود، دربارهی «کوید-۱۹» است و غیبت زنان در این مقالهها، ممکن است منجر به این شود که برخی سویههای اثرات ویروس بر زنان و گروههای اقلیت نادیده گرفته شود. پژوهشگران دیگری هم در تحقیقات خود متوجه کاهش حضور زنان در مقالات پزشکی این ماهها شدند و دربارهی همین خطرات احتمالی حضور اندک زنان پژوهشگر در مقالات پزشکی تاکید کردند.
با اینحال وضعیت در ماههای ژوئن و ژوئیه کمی بهتر شده است و برای مثال در مقالات پزشکی شمار زنانی که نویسنده اصلی بودند یا در تیم نویسندگان حضور داشتند کمی پیشرفت را نشان میدهد. هرچند کماکان این وضعیت غالب است که در تمام دوران پاندمی مقالات دانشگاهی زنان کمتر از مردان است و رو به کاهش.
همزمان سردبیری بعضی از ژورنالهای آکادمیک نیز متوجهی این کاهش شدند و خود ابراز نگرانی کردند که توازن جنسیتی در مقالههای ارسالی بهم ریخته است و کاملا ملموس، شمار زنان پژوهشگر که مقاله میفرستند کاهش داشته است. برای مثال JAMA Surgery در یادداشتی از سوی سردبیری اعلام کرد که در یکم ماه آوریل و می سال جاری، شمار مقالات ارسالی که نویسنده اصلی زن است ۴ درصد کاهش داشته و همزمان مقالات ارسالی مردان به عنوان نویسنده اصلی ۳ درصد افزایش را نشان میدهد. سردبیری نشریه به صراحت نوشت که در مسابقهی نوشتن مقالات پزشکی دربارهی «کوید-۱۹» این زناناند که از همین حالا بازنده اند.
علاوه بر کار خانه مردان نا آگاه هم خوره جان ما هستند .
باز مردستیزی و توهم حق کشی زنان
هر ضعف و کاستی که تو عملکرد زنان رو می بینند با آسمون ریسمون بافی ربط میدن به نابرابری بین زن و مرد.
کدوم بشور بساب؟ کدوم کار خونه؟؟؟
مگه چند درصدشون بچه دارن و بشور بساب میکنن؟
اونجا ایران نیست ها اروپاست و خیلی وقته که مردا رو مجبور کردن کارای خونه رو هم انجام بدن.
ضمنا مردان پژوهش گر که بیشتر تحت تبعات این ویروس بودن از خونه نشینی و تامین خرج و مخارج بگیر تا ....