«تابناک باتو» ـ همه تصور میکنیم رومینا یک پدرداشت که او را با داس بقتل میرساند. اما عمیق‌تر که نگاه کنیم، رومینا پدران بسیار دیگری هم دارد که فقط داس دستشان نیست. یکی از آن‌ها خانواده مرحومه دکتر فاطمه زیباکلام استاد علوم تربیتی دانشگاه تهران بهنگام مراسم وی بود. همسرشان استاد دانشگاه پلی تکنیک، دو برادرشان اساتید علوم سیاسی و فلسفه دانشگاه تهران، خواهرشان دبیر، برادر کوچکترشان مهندسی هواپیما، سه تن ازفرزندان آن مرحومه دارای دکترا و چهارمی لیسانسه بودند. مع ذالک در آگهی فوت وی تصویرش را قرار ندادند. پدر دیگر رومینا نامش دکتر حسن روحانی است. با آنکه نیمی ازبیست وچهار میلیون رای وی بانوان بودند، اما بلحاظ ملاحظه پدران دیگر رومینا، حتی یک زن را هم حاضر نشد وارد کابینه اش نماید.
جلوگیری از ورود زنان به ورزشگاه بواسطه "مسائل ناموسی" نام پدردیگر رومیناست. تبعیض مدیریت جنسی باورنکردنی (یک زن در برابرهفده مرد) پدردیگر رومیناست. درست است که در این موارد داسی در دست قاتلی نیست و "قتل ناموسی" اتفاق نیفتاده، اما آیا جامعه مردسالار، بستری مناسب برای "قتل‌های ناموسی" بوجود نمی‌آورد؟
وقتی از نمایش فیلم «خانه پدری» کیانوش عیاری که دقیقا به قتل ناموسی میپردازد جلوگیری شد، کداممان لب به اعتراض گشودیم؟ واقعیت آن است که تعصب ناموسی نسبت به همسر، دختر، خواهر، و قبلا حتی دختران محل، بخشی ازهنجارفرهنگی مردسالارانه ایرانی است. جامعه نه تنها آن را نکوهش نکرده و قبیح نمی‌شمرد، بلکه یک جور‌هایی آن را بعنوان علامت مردانگی تشویق هم مینماید. اگر لباس دختری یا خانمی قدری بازباشد واکنش پدر، همسرو برادر، نه تنها مورد نکوهش قرار نمی گیرد، بلکه امری ستودنی هم محسوب میشود. لفظ «بی‌غیرت» دقیقاً مبین تایید اینگونه رفتار است.
بعبارت دیگر، اگرمردی، پدری یا برادری نسبت به همسر، دختریا خواهرش تعصبات ناموسی نشان دهد (حتی دستش را بلند کند)، جامعه رفتارش را "غیرت مندانه" می‌داند. غیرتی بودن، تعصبی بودن، سختگیر بودن علیه زنان نه تنها مورد نکوهش و ملامت قرار نمی گیرد، بلکه بسیاری آن را نشانه "مردانگی" و"غیرت" می‌پندارند.
مشکل اساسی جامعه ما این است که ترجیح میدهیم راجع به این رفتار‌ها صحبت نکنیم. آنهارا پنهان کنیم تا وقتی داس پدر رومینا غرق بخون میشود.
واقعیت آن است که رومینا خیلی بیش از یک پدر دارد؛ منتهی داس در دست ندارند.
دکتر صادق زیبا کلام
مطلب بسیار زیبا و درستی بود