مهندسان دانشگاه استنفورد تغییراتی بر روی ماسک تنفسی N۹۵ اعمال کرده‌اند و اکنون با طراحی مجدد آنها افراد می‌توانند هنگام استفاده از این ماسک‌ها اکسیژن بیشتری دریافت کنند.
این ماسک به کادر پزشکی کمک می کند تا اکسیژن بیشتری تنفس کنند و از عوارض جانبی کمبود اکسیژن نیز جلوگیری می‌شود. استفاده از ماسک‌های تنفسی در حین شیوع بیماری کووید-۱۹ به بحث داغی در سراسر جهان تبدیل شده بودند.
اکنون مهندسان دانشگاه استنفورد ایالات متحده راهی برای بهبود بهترین نسخه ماسک موجود پیدا کرده‌اند و در مطالعه اخیرشان این ماسک‌ها را به گونه‌ای دوباره طراحی کرده‌اند که کاربران هنگام استفاده از آن می‌توانند راحت‌تر تنفس کنند، چراکه با ماسک‌ها کاربران می‌توانند اکسیژن بیشتری دریافت کنند و این در حالی است که هنگام استفاده از ماسک‌های N۹۵ معمولی تنفس کمی مشکل است، زیرا اکسیژن را نمی‌توان راحت دریافت کرد.
"جان ژو" (John Xu) از دانشگاه استنفورد و مهندس مکانیک علاوه بر کار این روزهای خود که مطالعه برای بررسی ساختن سلول‌های سوخت برای وسایل نقلیه نسل آینده است و اینکه چگونه فرآیندهای الکتروشیمیایی می‌توانند در هنگام شیوع ویروس کرونا موثر باشند، موفق به طراحی مجدد این ماسک‌ها شده است.
استفاده از ماسک‌های N۹۵ فعلی از آنجا که کمی تنفس را برای فرد سخت‌تر می‌کند، سبب علائمی مانند سرگیجه و سردرد می‌شود. اگر افراد به مدت طولانی نیز از این ماسک‌ها استفاده کنند، ریه‌های آنها ممکن است آسیب ببیند. استفاده از این ماسک‌ها برای بیماران مبتلا به بیماری‌های تنفسی می‌تواند خطرناک باشد؛ بنابراین هدف آنها طراحی مجدد این ماسک‌ها به گونه‌ای بود که تنفس در آن برای افراد راحت‌تر باشد و اکسیژن بیشتری دریافت کنند. هدف آنها ایجاد ماسکی بود که از فرآیندهای الکتروشیمیایی برای غنی‌سازی اکسیژن موجود در هوای محیط استفاده می‌کند.
