در چهار منطقه 6، 7، 11 و 12 شهر تهران كه هسته پايتخت را شكل داده‌‌اند، فقط 13 درصد از كل جمعيت 8 ميليون و 176 هزار نفري اين كلان‌شهر در آنها سكونت دارند و به‌طور متوسط 250 هزار نفر در هر يك از اين 4 منطقه شهري ساكن هستند، اين در حالي است كه متوسط حجم ساكنان مناطق اطراف هسته مركزي، بين 400 تا 500 هزار نفر است. آمارهاي رسمي حاكي است، در فاصله سال‌هاي 90 تا 92، تحت‌تاثير تغيير كاربري ساختمان‌هاي مسكوني به عمدتا اداري و بعضا تجاري در مناطق مركزي شهر تهران، بين يك تا سه هزار نفر از جمعيت هر يك از 4 منطقه شكل‌دهنده هسته شهر كاسته شده است. تحقيقات كميسيون شهرسازي و معماري شوراي شهر در اين باره نشان مي‌دهد: در برخي از اين مناطق، شتاب تبديل ساختمان‌هاي مسكوني به مجتمع‌هاي اداري 55 درصد افزايش يافته است و چهره غالب محدوده مركزي تهران كه در گذشته كاملا مسكوني بود، هم‌اكنون به كار و فعاليت تبديل شده است. در مناطق مركزي به تناسب كاهش جمعيت ساكن، جمعيت روز ناشي از افزايش ساختمان‌هاي اداري، مشكلات متعددي از جمله ترافيك را براي باقي‌مانده ساكنان اين مناطق رقم زده است.
در حال حاضر مديريت شهري تهران با علم به اينكه روند كاهش جمعيت ساكن شب در هسته پايتخت، غيرطبيعي شده است، برنامه‌اي تحت عنوان احيای محدوده مركزي (DownTown) را در دستور كار قرار داده است. اين برنامه سال گذشته در معاونت شهرسازي و معماري شهرداري كليد خورد و هم‌اكنون به‌واسطه انعقاد قرارداد با مشاور منتخب، در 5 فاز مطالعه، طراحي و اجرا طراحي شده است.
برنامه احيای محدوده مركزي با هدف مهار دافعه جمعيتي در مناطق حدفاصل اتوبان‌هاي همت، چمران، امام علي(ع) و بزرگراه بعثت، در نظر دارد از طريق ايجاد محيط‌هاي تفريحي و گردشگري در هسته پايتخت، چهره مناطق واقع در اين محدوده را از «شب‌مردگي» به پويايي سكونتي تغيير دهد. اين برنامه با حفظ وضعيت ساختمان‌هاي مسكوني باقي‌مانده در مناطق مركزي، اجرا خواهد شد.
دنیای اقتصاد
