پیش از اینترنت چه کار می‌کردیم؟
کد خبر: ۱۶۲۸۵۱
تعداد نظرات: ۱۵ نظر
تاریخ انتشار: 2019 November 22    -    ۰۱ آذر ۱۳۹۸ - ۰۹:۴۸
آن «معصومیتِ» ازدست‌رفته، اگر اصلاً معصومیتی در کار بوده، چه بود؟ بسیاری از عصب‌شناسان، روان‌شناسان فضای سایبری و اخلاق‌شناسان فناوری که زندگی‌شان را وقف بررسی دلالت‌ها و پیامد‌های فرهنگی و اخلاقی انقلاب دیجیتال کرده‌اند، معتقدند نسل من و خاطره آن گذشته مشابه جمعی‌مان ویژگی خاصی دارد، نه این که مهاجران دیجیتال باهوش‌تر یا ...

پیش از اینترنت چه کار می‌کردیم؟

پیش از اینترنت چه کار می‌کردیم؟«تابناک باتو» ـ چیزی نمانده تا زمانی که هیچ‌کس روی زمین یادش نیاید دنیا پیش از اینترنت چه شکلی بود. آن‌هایی که اواخر دهه ۱۹۷۰ به دنیا آمده اند، آخرین نسلی هستند که بدون اینترنت بزرگ شدند. جامعه‌شناسان به آن‌ها «واپسین معصومان» یا «مهاجران دیجیتال» می‌گویند. آن «معصومیتِ» ازدست‌رفته، اگر اصلاً معصومیتی در کار بوده، چه بود؟ یک نویسنده و گزارشگر کانادایی به ایامی می‌اندیشد که ذهن مان اجازه سرگردانی داشت.

دنیا پیش از اینترنت

در این عصر آکنده از تردید، پیش‌بینی‌ها بی‌ارزش شده‌اند، ولی یک پیش‌بینی انکارناپذیر هم وجود دارد: چیزی نمانده تا زمانی که هیچ‌کس روی زمین یادش نیاید دنیا پیش از اینترنت چه شکلی بود. صد البته سوابقش خواهد ماند که در بایگانی‌های نامحدود و ناملموس ابری ذخیره خواهد شد. ولی تجربه زیسته واقعی در کار نخواهد بود که بگوید پیش از ظهور کلان‌داده، اندیشیدن و حس کردن و انسان بودن چه شکلی داشت. وقتی که این اتفاق بیفتد، چه چیز از دست مان می‌رود؟


اوایل امسال به ویلمسلو، از حومه‌های منطقه منچستر، سفر کردم تا با الیزابت دنهام مصاحبه کنم. او کمیسیونر اطلاع‌رسانی انگلستان است که می‌شود گفت تواناترین رگولاتور داده روی سیارۀ زمین است. بحث مان گسترده بود، اما یکی از پروژه‌های آن نهاد که شوق او را برمی‌انگیخت «آیین‌نامه طراحی متناسب با سن» یا به طور خلاصه «آیین‌نامه کودکان» بود که هم‌اکنون در مرحله مشاوره عمومی است. این آیین‌نامه جدید محدودیت‌های سخت‌گیرانه‌ای برای محتوا و طراحی اپ‌ها، بازی‌ها و پلتفُرم‌هایی که کم‌سالان را هدف می‌گیرند، وضع می‌کند.


تا چند هفته پس از ملاقات دنهام، ایده مهاجرت دیجیتال و معنایش برای نسل من دست از سرم برنمی‌داشت. همیشه گمان می‌کردم متصل نبودن من در دوره کودکی، مانعی سر راهم بوده است؛ همین موضوع هم روشن می‌کند که چرا نمی‌توانم از کنترل تلویزیون هوشمند یا تنظیم ترموستات دیجیتال سر در بیاورم، مثل اکثر بچه‌ها، روز‌های بیکاری تابستان را در باغچه پرسه می‌زدم تا ببینم هر ابر شبیه چه چهره‌ای است، ولی کودکی‌ام (مثل اکثر بچه‌های دهه ۱۹۸۰) سرشار از زباله فرهنگی هم بود. مدتی که من جلوی صفحۀ نمایشگر می‌گذراندم به مراتب بیشتر از بچه‌های خودم بود.

پیش از اینترنت چه کار می‌کردیم؟

معصومیت از دست رفته

شروع به تحقیق کردم که مشخصه نسل من چه بود؟ آن «معصومیتِ» ازدست‌رفته، اگر اصلاً معصومیتی در کار بوده، چه بود؟ بعد غافلگیر شدم که فهمیدم بسیاری از عصب‌شناسان، روان‌شناسان فضای سایبری و اخلاق‌شناسان فناوری که زندگی‌شان را وقف بررسی دلالت‌ها و پیامد‌های فرهنگی و اخلاقی انقلاب دیجیتال کرده‌اند، معتقدند نسل من و خاطره آن گذشته مشابه جمعی‌مان ویژگی خاصی دارد، نه این که مهاجران دیجیتال باهوش‌تر یا مستعدتر از نسل بومیان دیجیتال باشند که پس از ما آمده‌اند. گویا ما از این نظر منحصربه فردیم که واپسین نمونه‌های یک گونۀ روبه‌انقراض هستیم بنابراین آخرین منابع حیّ و حاضر از یک پهنه تجربه بشری هستیم که چیزی نمانده از دست برود.


«ترجیح می‌دهی کدام باشی: بسیار فقیر با دوستان فراوان، یا بسیار ثروتمند بدون دوست؟» همین اواخر، پسرخوانده ۱۱ ساله‌ام بی‌مقدمه این سؤال را از من پرسید. جوابش برای من ساده بود. گفتم: «فقیر با دوستان. در درازمدت، تنهایی بدتر از فقر است.» پسرخوانده‌ام مخالف بود. «اوووم... ثروتمند بدون دوست. در عمارتم می‌مانم و فورت‌نایت بازی می‌کنم و یوتیوب تماشا می‌کنم و با آدم‌های آنلاین معاشرت می‌کنم.»


برای تولد ۱۱ سالگی‌اش اولین تلفن هوشمند را به او دادیم که انگار کلید‌های دروازه‌ای جادویی به سوی یک جهان موازی آرمانی را به او داده‌ایم. به یک معنا هم لابد همین کار را کردیم. چون در آغاز دوره بلوغ، دلخوشی به او دادیم که برای معصومانی مثل من و همسرم در دوران نوجوانی‌مان- دورانی که از دیگران فاصله داشتیم- در کار نبود: حس دایم با دوستان بودن، فقدان تنهایی.

آثار زیان بار

سال‌هاست بحث علمی می‌شود که آیا استفاده مُدام از اینترنت، اثر زیان‌باری بر کارکرد مغز انسان (به ویژه مغز‌های درحال‌رشد کودکان) دارد یا نه؟ بحث بی‌پایان «مدت‌زمان صفحه» از قدیم بیشتر مبتنی بر گمانه‌زنی و کمتر بر اساس داده‌های استوار بوده است. اما بهار امسال نتایج یک مطالعه فراگیر بین‌المللی در ژورنال معتبر بین‌المللی ورلد سایکایتری منتشر شد که شاید ورق را به نفع شکّاکان به فناوری دیجیتال برگرداند.

پیش از اینترنت چه کار می‌کردیم؟


یک تیم بین‌المللی از پژوهشگران که با دو روش‌شناسی مجزا (تصویربرداری مغز ام‌آرآی و مشاهده رفتاری) روی گروه‌های نمونه وسیعی مطالعه می‌کردند، همگی شواهد قانع‌کننده‌ای یافتند مبنی بر این که استفاده طولانی از اینترنت «تغییرات حادّ و پایداری در نواحی خاصی از شناخت» ایجاد می‌کند که می‌تواند منعکس‌کننده تغییرات درازمدتی در مغز باشد و بر بازه توجه، حافظه و تعامل‌های اجتماعی اثر می‌گذارد.


دکتر ژوزف فرث، عصب‌شناس متولد منچستر و مدیر این مطالعه، به من گفت: به نظر می‌رسد مغز انسان معاشرت و اتصال آنلاین را تقریباً شبیه نسخه رودرروی آن تفسیر می‌کند (که خبر خوبی برای آن فوق‌ثروتمندان بی‌دوستِ خانه‌نشین است)، ولی ثابت شده است که دیگر کارکرد‌های شناختی تضعیف می‌شوند. او گفت: مثلاً مغز نسبتاً سریع عادت می‌کند که با اینترنت مثل یک‌نوع بانک حافظه برون‌سپاری‌شده برخورد کند که به مرور زمان به کاهش «کارکرد حافظه تعاملی» خودمان منجر می‌شود. این کارکرد همان فرایند‌های مرتب‌سازی ذهنی است که ذهن پیاده می‌کند تا یک واقعیت یا تصویر ذهنی را جایابی کند و بردارد.

فرث توضیح داد: «مشکل اینترنت این است که به نظر می‌رسد مغزمان به سرعت می‌فهمد اینترنت وجود دارد و [کار‌های خودش را]برون‌سپاری می‌کند». اگر می‌شد برای دستیابی به اطلاعات به اینترنت هم مانند کتابخانه ملی بریتانیا تکیه کنیم، ایرادی نداشت. ولی وقتی ناخودآگاه یک فرایند شناختی پیچیده را به یک دنیای نامطمئن آنلاین برون‌سپاری می‌کنیم که در معرض شیّادی منافع سرمایه‌داری و تحریف‌کنندگان است، چه می‌شود؟ او پرسید: «چه بر سر کودکان متولدشده در دنیایی می‌آید که در آن، حافظه تعاملی دیگر اساساً یک کارکرد شناختی [مغز]نباشد؟»


حتی تصویر جدیدی که دنهام می‌خواهد از اینترنت بسازد نیز نمی‌تواند آن معصومیت پیشا-دیجیتال ما را کاملاً احیا کند. هرقدر هم قانون وضع شود، آن فقدان پیشین را به ما برنمی‌گرداند. معنای حرفم این نیست که نمی‌شود با تمرین دقیق روزانه، آن معصومیت یا حداقل نسخه‌ای از آن را پس گرفت؛ تمرین‌هایی از قبیل این که اتصال بچه‌هایمان به اینترنت را قطع کنم و آن‌ها را به باغچه بفرستم تا بازی کنند یا این که یک ساعت پشت میز خالی پدرم بنشینم.

منبع: ترجمان

نظرات بینندگان
انتشار یافته: ۱۵
در انتظار بررسی: ۰
غیر قابل انتشار: ۱
ناشناس
|
Iran, Islamic Republic of
|
۱۰:۰۵ - ۱۳۹۸/۰۹/۰۱
8
37
من استاد دانشگاه هستم . کارم یک هفته است تعطیل شده . شما رو به خدا نت رو وصل کنید .
ناشناس
|
Iran, Islamic Republic of
|
۱۱:۳۱ - ۱۳۹۸/۰۹/۰۱
1
43
من هم اگر مثل مسئولین، مدیران دولتی، کارکنان شرکت نفت، وزرا و نمایندگان مجلس در خانه سازمانی یا هتل 6 ستاره با آب، برق، گاز، تلفن و اینترنت رایگان زندگی میکردیم و ماهانه بیش از 300 میلیون تومن از دولت حقوق میگرفتم و خودرو دولتی با راننده رایگان در اختیار داشتم و کارت سوخت نامحدود در اختیارم بود و خانواده ام در کانادا، استرالیا و آمریکا سکونت داشتند قطعن مثل این نمایندگان و مسئولین از هر طرحی برای گران تر کردن حامل های انرژی و مایحتاج مردم استقبال میکردم.
ناشناس
|
Germany
|
۱۲:۰۱ - ۱۳۹۸/۰۹/۰۱
3
28
شما از کنترل دیجیتال یخچال سر در نمیاری بخاطر این هست که راهنمای استفاده از وشیله رو مطالعه نمیکنی! ربطی به اینترنت نداره! تنبلی!
روی مغز و روان مردم راه نرید.
ناشناس
|
Iran, Islamic Republic of
|
۱۴:۳۸ - ۱۳۹۸/۰۹/۰۱
0
7
واقعا معنی دسترسی آزاد به منابع مختلف اطلاعات براتون قابل درکه؟ معنی پژوهش رو میدونین؟ من دانشجوی دکتری هستم که این هفته کاملا شبیه آدمای منگ شدم که نمیدونه چرا و به چه جرمی تو این شرایط قرار گرفته. معصومیت از دست رفته؟؟؟؟ واقعا با این عنوان در مورد خودم موافقم که این روزا مجبورم بشینم تحلیلهای آبکی شما رو بخونم. شما هم مختارید و میتونین از خودروهای چند صد میلیونیتون استفاده نکنین و با معصومیت به دست آورده تون با پای پیاده یا 4 پا تو خیابون تردد کنید. ما هم از دیدن معصومیت شما لذت میبریم.
ناشناس
|
Iran, Islamic Republic of
|
۱۵:۰۵ - ۱۳۹۸/۰۹/۰۱
0
5
یه تحقیق هم منتشر کن که زندگی قبل از اختراع چرخ و آتش چطوری بوده؟ بعد تأثیر اینترنت پرسرعت در اقتصاد امریکا رو هم منتشر کن؟
ناشناس
|
United Arab Emirates
|
۱۵:۰۹ - ۱۳۹۸/۰۹/۰۱
0
8
فقط یک چیز آب راهشو پیدا میکنه حالا هی بیا روش سد بزن پسر خوب
ناشناس
|
Iran, Islamic Republic of
|
۱۷:۱۷ - ۱۳۹۸/۰۹/۰۱
0
5
اینترنت را حرام اعلام کنید خیال همه راحت بشه.
ناشناس
|
Iran, Islamic Republic of
|
۱۸:۰۱ - ۱۳۹۸/۰۹/۰۱
0
7
چرا نمی پرسی قبل اختراع برق مردم چیکار میکردن. الان هم برقا رو قطع کنین با شمع دور همی خوش می گذره. انسان نیاز به پیشرفت و به جلو رفتن و امید داره. اگه قراره پس بریم اصلا چرا زنده بمونیم؟؟؟
ناشناس
|
United States
|
۱۸:۴۶ - ۱۳۹۸/۰۹/۰۱
3
0
پیش از اینترنت چه کار می‌کردیم؟ زندگی
زیبا احمدپور از تبریز
|
Iran, Islamic Republic of
|
۲۰:۱۵ - ۱۳۹۸/۰۹/۰۱
0
3
اینترنت منو خیلی تنبل و خنگ کرده ولی کلی باهاش خاطره دارم. یادش بخیر یاهو مسنجر . یادش بخیر وبلاگ.
ناشناس
|
Iran, Islamic Republic of
|
۰۸:۰۶ - ۱۳۹۸/۰۹/۰۲
0
3
چرند محض
ناشناس
|
Iran, Islamic Republic of
|
۱۰:۰۴ - ۱۳۹۸/۰۹/۰۲
1
5
موتور جستجو يعني معجزه يعني دنيايي از دانسته ها كه با يك كليك بهش دسترسي پيدا مي كني . ارتباط با دوستان دور و نزديك از طريق اينترنت عاليه . بيخود مذمت نكنيد اين وسيله را .
ناشناس
|
Iran, Islamic Republic of
|
۲۲:۴۰ - ۱۳۹۸/۰۹/۰۴
0
1
قبل از هواپيما چكار مي كردي ؟
محمد
|
Iran, Islamic Republic of
|
۰۳:۵۷ - ۱۳۹۸/۰۹/۰۵
0
2
یعنی کره شمالی با نبودن اینترنت آزاده که محبوس ترین کشور دنیاست؟و دقیقا کنارش کره جنوبی با اینترنت آزاد فوق سرعت...همین مقایسه چیزی رو نشون نمیده؟
بسه توروخدا،این مقاله عالیه ولی تواین شرایط انگار بنزین سه هزارتومنی روی آتیش احساسات مردم میریزه.
یه وقتی ویدیوهم قدغن بود ولی الان حتی فکرکردن بهش مسخرست
علی
|
Iran, Islamic Republic of
|
۱۲:۵۵ - ۱۳۹۸/۰۹/۰۶
0
0
ما هم جیگر !!!!!
نام:
ایمیل:
* نظر:
آخرین اخبار