حضرت مولانا جلال الدین محمد بلخی است که به ملّای روم و مولوی رومی آوازه یافته است. او در ششم ربیع الاول سال 604هجری قمری در بلخ زاده شد. پدر او مولانا محمدبن حسین خطیبی است که به بهاءالدین ولد معروف شده و نیز او را با لقب سلطان العلماء یاد کرده اند. سلطان العلماء در حدود سال 628هجری قمری خاموش و در دیار قونیه به خاک سپرده شد.
مولانا بنا بر عقیدۀ عارفان و صوفیان بر این باور بود که جهان هرگز از مظهر حق خالی نگردد و حق درهمۀ مظاهر پیدا و ظاهر است.
آثار منظوم وی: مثنوی، غزلیات، رباعیات.
آثار منثور: فیه مافیه، مکاتیب، مجالس سبعه.