به گزارش «تابناک با تو»؛ تینا پاکروان کارگردان, تهیه کننده و بازیگر سینمای ایران است. پاکروان با انتشار دو عکس از خزر در اینستاگرامش نوشت:
عادت می کنیم به نوشته های روسی به نداشتن سهم از خزر .عادت می کنیم همانطور که به درآمدمون به ریال و مخارجمون به دلار عادت کردیم . می گن ملت ایران نگاه دایی جان ناپلئونی دارند. من می گم اما یادم نمیاد در تاریخ کشورمون ردپایی از انگلیس و روسیه نباشه.
جالب بود امروز که قرارداد ترکمنچای دیگری را شاهدیم برای اولین بار بی بی سی فارسی بجای اعلام نگرانی از تجزیه ایران داشت تحلیل اینکه ایران می تونست سهم ۵۰٪ بخواد بجای ۲۰٪ می داد ظاهرا نسبت به سهم بیشتر روسیه عصبانی است.
روزی هم فرزندان ما در درس تاریخ ادامه ترکمنچای را با خشم می خوانند مثل ما که قاجارها را بی عرضه و وطن فروش و خوش گذران می خواندیم که فقط به فکر خود بودند و سفرهای فرزندانشان به فرنگ و نه ایران براشون مهم بود و نه ایرانی، این برهه از تاریخ هم قضاوت خواهد شد. عادت می کنیم و این مرا دق می دهد.
مرجانه گلچین هم با انتشار عکس زیر در اینستاگرامش نوشت: سهم ما از خزر این نیست گویا ترکمن چای را پایانی نیست#دریا_ خزر# خزر
ماهایا پطروسیان هم این عکس را در اینستاگرامش منتشر کرد.
آخرین خبر
. خودتون انتخاب کردید نوش جونتون:)
آیندگان به زیبایی قضاوت خواهند کرد. چون همه ی ما تو قبرهامون دراز کشیدیم و مانع دیدنشون نمی شیم.
چیزی توهم بیش نیست
اول این را باید اینکه ما قبلا تا پنجاه درصد دریانوردی می کردیم و یا نه؟
هیچ کدامشان هم همان چند صفحه قرارداد های تاریخی را نخوانده اند. بعد انتظارات مردم عادی را بالا میبرند و دولت را مقصر جلوه می دهند.
2- ایران در عهدنامه گلستان حدود 1500 کیلومتر خط ساحلی (آذربایجان و داغستان روسیه) را از دست داد و به روسیه تزاری واگذار کرد (1813 میلادی) و حدود 200 کیلومتر خط ساحلی در دریای سیاه در گرجستان.
3- عهدنامه ترکمنچای بخش کمی از تالش (بدون ساحل) و ارمنستان و نخجوان را داد که در این عهدنامه خط ساحلی از ایران کم نشد (1820)
4- عهدنامه آخال تکه : بخش بزرگی از آسیای میانه (ترکمن تاجیک و ازبکستان) را باز هم ناصرالدین شاه به روسها واگذار کرد که فقط ترکمنستان خط ساحلی داشت که 500 کیلومتر خط ساحلی هم اینگونه رفت. (1880 میلادی)
5- در دوره نادرشاه افشار حتی بخشی از خطوط ساحلی قزاقستان هم در قلمروز ایران (قرن هجدهم)
6- در انقلاب روسیه 1917 قرار شد عهدنامه مودت روسها با همسایگان بشته بشه و اراضی اشغالی کشورها را بهشون بدهند که این هم حاصل نشد.
7- پیمان نامه ورسای و دوره پهلوی : در این دوره تلاشهای کوچکی برای الغای دوعهدنامه و بازگشت اراضی انجام گرفت که با ضعف ایران و دخالت انگلیس به نتیجه ای نرسید.
8- در 1991 و 92 آذربایجان مستقل شد و ایران اولین کشوری بود که آنرا به رسمیت شناخت!
نتیجه پایانی : سهم ایران در قرن 17 و 18 (تا حدود 1812 چیزی حدود 60 تا 70 درصد بوده با توجه به خطوط ساحلی) ...با عهدنامه گلستان حدود 30 درصد و باعهدنامه اخال حدود 20 درصد دیگر را هم از دست دادیم. ایران در شرایط حال فقط 20 درصد اگر بگیره موفق شده و چونه سر همینه. این حرفهای روشنفکری هم خریداری نداره. اون زمانی که باید اعتراض میکردین سالهای 1813 و 1821 و 1880 و 1917 میلادی و 1992 میلادی بود. چجوری میشه با از دست دادن 2000 کیلومتر خط ساحلی در ترکمنستان و اذرباجیان و داغستان روسیه همچنان ادعای 50 درصد داشت؟ سهم ایران حدود 70 درصد بود اما نه الان در زمان نادرشاه و در زمان قاجار قبل از دو عهدنامه گلستان و آخال (1880) . ایرانیان فارسی زبان از شهر مرو (بزرگترین شهر قرن نوزدهم و بیستم ترکمستان) اخراج شدند و کل این سرزمین با 500 کیلومتر خط ساحلی به شوروی داده شد. متاسفانه افراد تاریخ نمی دانند و حرف بیجا می زنند. کل ایران ترکمن و اذرباجیان حدود 50 درصد سطح دریاچه را دارند و 50 درصد در خط قزاق و روس است. ایران بین سه کشور از 50 درصد عملا 20 درصد میخاد در حالی که نوار ساحلی اذر و ترکمن بیشتره.
پی نوشت: اگر سهم بیشتری از خزر می خواهید بهتر است رشد کنید و با اقتصاد پویا تشکیل اتحادیه ایرانی بدهید. کشوری با وسعت حداقل دوران نادر یا قاجار. وگرنه با این خط ساحلی سهم 50 درصد ادعای واهی بیش نیست. مردمی شعارزده هستیم. از یک طرف ادعای ارضی داریم ولی اگر بگوییم افغانستان بخشی از ایرانه و دوباره یک کشور واحد بشیم همه میگن اخه اینم کشوره؟ شعار ندید. اراضی از دست رفته را اگر می خواهید همت کنید غر نزنید.