فرزندانمان را «مدیون» بار نیاوریم
کد خبر: ۱۱۶۳۵
تعداد نظرات: ۶ نظر
تاریخ انتشار: 2015 September 19    -    ۲۸ شهريور ۱۳۹۴ - ۱۰:۰۵
اغلب می‌پنداریم فرزندی که خیلی به والدینش توجه دارد فرزندی نمونه و وفادار است ولی در واقع چنین نیست، وقتی فرزندی همیشه نگران پدر و مادرش است، خودش یک آسیب‌دیده واقعی است که مسئولیت این آسیب نیز والدین هستند.
نباید در قبال رسیدگی و عشقی که به فرزندان‌مان می‌دهیم آنها را مدیون، بدهکار و ناامن بار بیاوریم.

فرناز امیراصلانی اظهار کرد: اغلب می‌پنداریم فرزندی که خیلی به والدینش توجه دارد فرزندی نمونه و وفادار است ولی در واقع چنین نیست، وقتی فرزندی همیشه نگران پدر و مادرش است، خودش یک آسیب‌دیده واقعی است که مسئولیت این آسیب نیز والدین هستند.

پدر و مادری خوب تلقی می‌شوند که ذهن فرزند از آنها آسوده باشد و توانایی و قدرت آسوده فاصله گرفتن از ایشان را داشته باشد. این در حالی است که وقتی فرزندمان از ما دور نمی‌شود، همیشه نگران ما است و همه برنامه‌هایش را بر اساس برنامه‌های ما تنظیم می‌کند نشانه وفاداری او نیست بلکه نشانه آسیب‌خوردگی اوست و از این رو پدر و مادر باید خیلی به رفتار و گفتار خود توجه کنند.

وقتی حین صحبت با فرزندمان مرتب گوشزد می‌کنیم که در زندگی چقدر سختی و عذاب کشیده‌ایم در واقع مرتب به فرزندمان القا می‌کنیم که «من قربانی این زندگی هستم و تو تنها چشم امید و ناجی من هستی»، به همین خاطر او خودش را نجات‌دهنده ما تصور می‌کند و هیچ لحظه‌ای را برای نجات ما از دست نمی‌دهد، غافل از اینکه خودش همه لحظه‌های زندگی و آرزوهایش را به‌خاطر ما از دست می‌دهد.

نباید در قبال رسیدگی و عشقی که به فرزندان‌مان می‌دهیم آنها را مدیون، بدهکار و ناامن بار بیاوریم، ما وظیفه داریم به فرزندان‌مان کمک کنیم که زندگی‌های مستقل و ذهن‌های آرام داشته باشند؛ هیچ کودکی در اصل فقط به پدر و مادرش تعلق ندارد و بنابراین بهتر است آنها را بیش از حد نرمال، نگران بار نیاوریم زیرا ممکن است روزی احساس کنیم کودک‌مان هیچ دلگرمی‌ای برای خود ندارد.

در واقع افسردگی والدین و نوع تفکرشان روی رفتارهای اجتماعی فرزندشان تاثیر مستقیم داشته و ممکن است با علایمی از قبیل عصبانیت، تحریک‌پذیری و حتی پرخاشگری ظهور یابد، این در حالی است که کودک شبانه‌روز به‌دنبال یافتن راه‌حل برای نجات والدین افسرده خود بوده و به صراحت از تعاملات اجتماعی و سازنده و حتی فعالیت‌های مورد نیاز خود باز می‌ماند، در نهایت به مرور افسرده و منفعل شده و گاهی تنها هدف خود را از زندگی بهبود شرایط پدر و مادرش می‌داند و حتی در مواردی به پوچی می‌رسد.

وی با تاکید بر اینکه شکایت‌های پی در پی والدین از زندگی، آینده فرزندشان را تباه می‌کند، یادآور شد: پدر و مادر شاد، قانع و باهوش می‌توانند فرزندی آرام، اجتماعی و مطمئن بار بیاورند و به او اطمینان دهند که می‌تواند مستقل رفتار کند و برای تمام سال‌های زندگی خود برنامه مدونی داشته باشد، در واقع والدین باید «خوشبختی» را به فرزندان‌شان بیاموزند.
ایسنا
نظرات بینندگان
انتشار یافته: ۶
در انتظار بررسی: ۰
غیر قابل انتشار: ۰
صفرزاده ماکویی
|
Iran, Islamic Republic of
|
۱۱:۳۵ - ۱۳۹۴/۰۶/۲۸
0
7
مطالبتات پر بار و برای بنده سودمند بود همین که بتوان رفتارهای درست اجتماعی را با زبان ساده و غیر پیچیده بیان کرد جای تقدیر دارد
سارا
|
Iran, Islamic Republic of
|
۱۴:۰۵ - ۱۳۹۴/۰۶/۲۸
0
1
مطلب خوبی بود، منم یکی از این فرزندان هستم همیشه نگران مادرمم، چه وقتی توی خونه هست چه وقتی بیرون از خونه ،تمام زندگی من و همسرم و فرزندم و این موضوعات تحت تاثیر گذاشته، همیشه فکر می کنم که باید مشکلات خانوادمو من حل کنم حتی در مورد خواهر و برادرم و البته اونها هم همین احساس دارن و همه نسبت به هم یک حس تعهد عجیبی رو داریم که بعضی وقتها خیلی خسته کننده میشه. طوری که تو زندگی خودمون کم میاریم.
hadi
|
Iran, Islamic Republic of
|
۱۵:۴۶ - ۱۳۹۴/۰۶/۲۸
0
0
فرمایشات ایشان درست اما چگونه ؟ آیا امکان دارد راه کاری ارائه بفرمایید. با احترام
ناشناس
|
Iran, Islamic Republic of
|
۲۳:۲۲ - ۱۳۹۴/۰۶/۲۸
0
0
نسخه غربي به درد ايران نمي خورد ، اين مطالب را نميتوان قبول كرد، مطالعه و بررسي هاي اجتماعي بايد با توجه به فرهنگ خودمان انجام شود
رضا
|
Iran, Islamic Republic of
|
۰۹:۴۲ - ۱۳۹۴/۰۶/۲۹
0
0
با سلام و تشکر از مطالب ارزشمندتون. من تخصصی در این زمینه ندارم اما فکر می کنم توجه فرزند به والدین همیشه به معنی یک آسیب دیده نیست، بلکه گاهی نمایانگر توانمندی و استقلال فرزند محسوب می گردد. امروزه که شاهد گسترش مراکز نگهداری سالمندان هستیم بیشتر با فرزندانی مواجهیم که عل رغم میل باطنی به جهت ناتوانی ناچارند نمسئولیت گهداری از والدین خود را به این مراکز بسپارند.
حمید
|
Iran, Islamic Republic of
|
۱۲:۳۱ - ۱۳۹۴/۰۶/۲۹
0
0
بسیار فرموده انسانی ، علمی و حکایت از خلاصه تجربه انسانی در قالب علم رفتار شناسی انسان را دارد. اما در جامعه ما کدام تسهیلات برای مراقبت از سالمندان فراهم شده است؟ همین آسایشگاههای سالمندان که همیشه در فیلمها هم بر علیه آن تبلیغ میکنند به واسطه مهجوریت آن در جامعه به شکنجه گاهی برای سالمندان به علت کمتر مطرح شدن و سود جویی صاحبان آن بدل شده اند.
در کل بدون خانه سالمندان ، تسهیلاتی حداقی و انسانی برای سالمندان میتوان نگران سالمندان نبودو بدون دخالت آنها در برنامه ریزی ها به امور خود پرداخت؟
مجداد به خاطر نشر مطالب مفیدتان تشکر میکنم.
نام:
ایمیل:
* نظر:
آخرین اخبار