ما چون همدیگر را می شناسیم به هم احترام می گذاریم!
کد خبر: ۱۰۹۰۰
تعداد نظرات: ۳ نظر
تاریخ انتشار: 2015 September 13    -    ۲۲ شهريور ۱۳۹۴ - ۰۹:۵۹
به خاطر همین است که من و شما وقتی از یک اتاق می خواهیم بیرون برویم، چون همدیگر را می شناسیم، به هم احترام می گذاریم و کلی با هم تعارف می کنیم، ولی وقتی که در خیابان رانندگی می کنیم، یک سانتی متر اجازه نمی دهیم کسی از ما جلو بزند!
ما چون همدیگر را می شناسیم به هم احترام می گذاریم! مسأله ای به نام «تعلق به سرزمین»!

یکی از بزرگ ترین مشکلات ایران این است که در کشور ما «تعلق به سرزمین» بسیار ضعیف است؛ یعنی ایران هنوز یک «کشور ـ ملت» نیست.

در کشورهای پیشرفته دنیا، افراد تفکر خود را دارند، بعد در یک مدار بزرگ تر به یک گروه تعلق دارند و در مدار بزرگ تر از آن احساس تعلق به سرزمین دارند.

شما اگر تاریخ غرب را بخوانید، مقدم تر از دولت، بخش خصوصی بوده و مقدم تر از بخش خصوصی اصل دیگری بوده است و آن ثروت و قدرت سرزمین بوده که خیلی اهمیت داشته است.

آلمان و ژاپن در تابستان 1945 براثر جنگ جهانی دوم یک کشور مخروبه بودند، اما به جز کسانی که آمریکایی ها بالاجبار از آلمان برداشتند و بردند، سندی دال بر مهاجرت آن ها موجود نیست. این خیلی مهم است. بعد دیدیم که در عرض 30- 20 سال کشور خود را اصلاح کردند و دومین و سومین قدرت اقتصادی جهانی شدند!

اینکه یک شهروند در جامعه ما به راحتی از ماشین آشغال بیرون می اندازد و تعریف از تمیزی خیابان های اروپا می کند، یک معنی تربیتی دارد، یک معنای عمیق دیگری هم دارد که به این سرزمین تعلق خاطر ندارد.

ما یک ناسیونالیسم احساسی داریم و یک ناسیونالیسم عقلایی. در ناسیونالیسم احساسی قوی هستیم، یعنی اینکه من غذا و موسیقی ایرانی دوست دارم، خانواده ام و زبان فارسی را دوست دارم، به فرهنگ دیرینه ام می بالم و... ولی یک قدم که بالاتر بیایم و ببینم حالا که من در این سرزمین به دنیا آمده ام، من چه مسئولیتی دارم، اینجا کم میارم! اینجا سکوت می کنم؛ این یعنی فقدان ناسیونالیسم عقلایی.

به خاطر همین است که من و شما وقتی از یک اتاق می خواهیم بیرون برویم، چون همدیگر را می شناسیم، به هم احترام می گذاریم و کلی با هم تعارف می کنیم، ولی وقتی که در خیابان رانندگی می کنیم، یک سانتی متر اجازه نمی دهیم کسی از ما جلو بزند! چون هیچ احساس تعلقی به همدیگر نداریم.

چرا هنر شنیدن یک ایرانی ضعیف است؟
چرا من اصرار دارم که حرف خودم درست است؟
چون من ایرانی در حلقه اول فردی و نهایتا در حلقه دوم گروهی گیر کرده ام. آن حلقه مهم تر و سوم ملی که همه این ها را به هم ربط می دهد، وجود ندارد. کسی به من آموزش نداده که سرنوشت حلقه اول و حلقه دوم به حلقه سوم ربط دارد؛ بنابراین، تا وقتی ناسیونالیسم عقلایی نداشته باشیم و به این سرزمین فکر نکنیم، هیچ تحولی در ما و سرزمینمان صورت نخواهدگرفت.

دکتر سریع القلم
نظرات بینندگان
انتشار یافته: ۳
در انتظار بررسی: ۰
غیر قابل انتشار: ۰
ناشناس
|
Iran, Islamic Republic of
|
۱۱:۳۳ - ۱۳۹۴/۰۶/۲۴
0
0
احسنت
ناشناس
|
Iran, Islamic Republic of
|
۲۱:۱۱ - ۱۳۹۴/۰۶/۲۴
0
0
عالی بود. دقیقا بزرگترین مشکل ما فقدان ناسیونالیسم منطقی و تعلق به سرزمین است در حالیکه در تحقیقات علمی هم ثابت شده که این عامل مهمترین فاکتور برای پیشرفت یک منطقه جغرافیایی است. خدا را شکر که بعد از مدتها یکنفر حرف درست و منطقی در این مورد زد. حتی پیغمبر اسلام هم فرمودند: "حب الوطن من الایمان"
ناشناس
|
Iran, Islamic Republic of
|
۰۰:۵۵ - ۱۳۹۴/۰۶/۲۵
0
0
احسنت
نام:
ایمیل:
* نظر:
آخرین اخبار