آمارهای دفتر موسیقی وزارت ارشاد نشان می دهد تعداد تک آهنگ های منتشرشده از 371 آهنگ سال قبل به 1150 رسیده. این آمار در سال 94 هم 99 تک آهنگ بوده. ممکن است این جهش آماری فاحش به دلیل تغیبراتی در روند اعطای مجوز به تک آهنگ های در وزارت ارشاد باشد اما به هر حال کاهش تعداد آلبوم های موسیقی نشان می دهد موجه سهمگین تک آهنگ ها، جای آلبوم های موسیقی را گرفته است.
نکته عجیبی هم نیست. با کمرنگ شدن فعالیت کمپانی های سرمایه گذاری موسیقی طبعا هنرمندان مجبورند به صورت تک آهنگ آثارشان را منتشر کنند. با توجه به فراگیر شدن شبکه های اجتماعی و تراکم آثار عرضه شده در مارکت موسیقی ایرانی، شاید اینطوری به نفع خودشان هم باشد. نکته مهم تر اما ظهور یک نسل از خواننده های جوان در موسیقی عامه پسند ایرانی است. اگر در اوایل دهه 80 یک نسل خوانندگان زیرزمینی مثل محسن چاوشی و محسن یگانه آمدند و بساط موسیقی لس آنجلسی را جمع کردند حالا خود آنها مقهور قدرت نمایی نسل جدیدی شده اند که پشت سر هم ترانه های «مگاهیت» بیرون می دهند.
محسن یگانه
واقع گرایی این دهه هفتادی ها حتی در موسیقی پاپ هم جای آرمانگرایی دهه شصتی ها را گرفته. آن ها خیلی اهل وسواس به خرج دادن در انتخاب اشعارشان نیستند و کلماتی در ترانه هایشان استفاده می کنند که در محاورات نسل خودشان می شنویم. چه خوشمان بیاید چه نیاید کارهایشان هم می گیرد و پشت سر هم کنسرت هایشان «سولد اوت» می شود. یک نکته مهم را اما این وسط نباید فراموش کرد. در پشت پرده موفقیت های این خواننده های کم سن و سال، تنظیم کننده های خبره و کاربلدی وجود دارد. الان شرایط طوری شده که تنظیم کننده ها تعیین می کنند کدام ترانه بگیرد. مسعود جهانی، حامد برادران، امیرمیلاد نیکزاد، و در مرحله بعد سعید انصار و نادر کوهستانی.
در موسیقی پاپ دهه 80 هم غیر از این نبود. تنظیم کننده هایی مثل بهروز صفاریان، نیما وارسته و سیروان خسروی یک خواننده را در مارکت موسیقی بالا می آوردند اما تفاوت نسل جدید این است که تنظیم کننده ها خودشان عملا «پرودیوسر» شده اند. آن ها خودشان استعدادیابی می کنند. تک آهنگ هایی برای آن ها تهیه می کنند و خواننده مجبور است بعد از شهرت هم در قالب یک قرارداد بلندمدت و با تعهد مالی مشخص همکاری اش را با آن پرودیوسر ادامه دهد. توفیق این خوانده های نسل جدید در حدی است که تیتراژ خیلی از فیلم های سینمایی روز ایران را هم قبضه کرده اند.
1. امیرعباس گلاب
امیرعباس گلاب در سال 1386 اولین تک آهنگش را منتشر کرد اما قریب به 10 سال زمان نیاز بود تا او بتواند برای اولین بار روی صحنه برود. اولین کنسرت امیرعباس گلاب در مردادماه امسال خیلی خوب از آب درنیامد اما او در اجراهای بعدی و در شهرهای مختلف مسلط تر ظاهر شد. امسال دو فیلم سینمایی «قاتل اهلی» به کارگردانی مسعود کیمیایی و «آینه بغل» به کارگردانی منوچهر هادی با صدای او اکران شد. تیزر این دو فیلم با صدای گلاب بارها در شبکه های ماهواره ای به سبک یک موزیک ویدئو پخش شد و در نهایت این دو فیلم به ترتیب 19 و 2.5 میلیارد تومان فروش کردند. ترانه های «ساده س»، «بانوجان» و «گونه» برگ برنده امسال امیرعباس گلاب بودند. این خواننده و نوازنده موسیقی پاپ متولد 1365 در تهران است.
2. مسعود صادقلو
آغاز شهرت مسعود صادقلو از اواسط سال پیش بود اما امسال به چند دلیل او جایگاهش را در موسیقی پاپ تثبیت کرد؛ اول این که توانست در نقاطی از کشور مثل شیراز و شمال کشور کنسرت برگزار کند. دوم این که تیتراژ فیلم سینمایی «خفه گی» آخرین اثر اکران شده از فریدون جیرانی با صدای او پخش شد و ترانه آن «تن من رگ نداره تیغ نزن...» بارها از شبکه های ماهواره ای پخش شد.
نکته سوم هم انتشار تک آهنگی مشترک به نام «هیچ» از او با خواننده ترکیه ای «الیاس یالچینتاش» بود که پیش تر با ترانه مشهوری به نام «دومان» برای مخاطبان ایرانی چهره شناخته شده ای محسوب می شد. حامی مالی مسعود صادقلو توانسته با مسعود جهانی تنظیم کننده سابق کارهای آرمین زارعی و رضا شیری همکاری کند. کیان محمدی ها به عنوان تهیه کننده موسیقی با امیر تتلو هم همکاری کرده و کنسرت هایی هم در شهر نور برگزار کرده است.
3. حمید هیراد
این جوان لاغر اندام متولد 1370 که اکثر ترانه هایش را خودش با دست بردن در اشعار حافظ و سعدی می سراید، مهم ترین چهره موسیقی پاپ امسال ما بعد از بهنام بانی بود. شاهد این مدعا هم آمار دانلود آهنگ های اوست. سه ترانه «شوخیه مگه»، «دلارام» و «نیمه جانم» از حمید هیراد در مجموع 76 میلیون بار فقط در یکی از سایت های اشتراک موسیقی شنیده شده. او کارش را با همخوانی در ترانه های «پازل بند» شروع کرد و اوایل صدایش به نوعی تقلید از صدای مهران مدیری به نظر می رسید.
او خیلی زود اما راه خودش را پیدا کرد و در آذرماه امسال مهمان برنامه دورهمی مهران مدیری شد. افرادی که دل در گروی ادبیات کلاسیک فارسی دارند البته دل خوشی از او ندارند و حتی به سرقت ادبی متهمش می کنند. نام اصلی اش حمید حسین زاده است و تاکنون آلبومی منتشر نکرده. کمتر از 10 تک آهنگ از او شنیده شده و کنسرت مستقلی هم برگزار نکرده. فقط توانسته در کنسرت ماکان بند و پازل بند اجرای محدودی داشته باشد. تنظیم کننده اکثر آثار او امیرمیلاد نیکزاد از اعضای گروه ماکان بند است.
4. ماکان بند، پازل بند و هوروش بند
نمی دانیم چطور امسال مد شد که گروه های دو یا سه نفره پاپ تشکیل شوند و یک پسوند بَند Band هم آخر اسمشان می شود. این را اما می دانیم که موفق ترینشان این سه نام هستند. در گروه ماکان بند دو جوان خوش سیما به نام امیر مقاره و رهام هادیان به عنوان خواننده حضور دارند که خیلی تجربه ای هم در زمینه موسیقی ندارند. یکی متولد 74 است و دیگری متولد 70. در پشت صحنه اما دو چهره حرفه ای حضور دارند. یاشار خسروی مدیر گروه ساکسیفونیست زبردستی است و با خیلی چهره های مطرح موسیقی پاپ ایران همکاری کرده و امیرمیلاد نیکزاد هم تنظیم کننده گروه است.
ماکان بند
مشهورترین ترانه ماکان بند «هر بار این درو/ محکم نبند نرو» است که مدت هاست سوژه شوخی کاربران شبکه های اجتماعی است. سبک آن ها به نوعی است که شبیه دو خواننده جوان به نام های آرش ای.پی و مسیح است. گروه بعدی هوروش بند نام دارد. انتخاب اسم این گروه حاصل یک سوءتفاهم است. مهدی دارابی خواننده گروه به اشتباه کلمه هوروَش را هوروش خوانده و وقتی می فهمند اشتباه کرده اند که کار از کار گذشته. دیگر عضو این گروه مسعود جهانی نام دارد که تنظیم کننده کاربلدی است. «به کی پز میدی» و «آخر منو به باد داد» مشهورترین ترانه هایی هستند که این گروه امسال منتشر کرد.
هوروش بند
پازل بند نسبت به دو گروه دیگر نسبتا فعال تر است. تا الان دو آلبوم و حدود 30 تک آهنگ از این گروه منتشر شده. علی رهبری آهنگسازی می کند و آرین رهبری تنظیم کننده گروه است. قبل تر یک تنظیم کننده حرفه ای به نام مهران عباسی هم با این دو نفر همکاری می کرد که کمی بعد از آن ها جدا شد. سال پیش این گروه با ترانه های «بارون های نم نم»، «نگم برات» و «آخرش رسید» حسابی ترکاند و امسال هم «کار دادی دستم» و «به شرطی که» هیت شد. در سال 96 پازل بند در شهرهای مختلفی کنسرت برگزار کرد و همین شب ها هم در برج میلاد روی صحنه می رود.
پازل بند
5. بهنام بانی
اگر سال 95 موسیقی عامه پسند ایران زیر سایه حامد همایون بود، سال 96 را باید سال بهنام بانی بدانیم. جوان 30 ساله متولد دامغان که تسلط قابل قبولی روی صدایش دارد و حداقل این برتری را نسبت به همقطارانش دارد که اعتماد به نفس خواندن یک قطعه بدون ساز در استودیو یک برنامه تلویزیونی را دارد. آن آهنگساز و تنظیم کننده ای که بیشترین تاثیر را در به شهرت رسیدن بهنام بانی داشته حامد برادران است.
تنظیم کننده ای که خیلی از خواننده های موفق موسیقی پاپ از جمله سینا شعبانخانی، علیرضا طلیسچی و سامان جلیلی از نسل جدید و از قدیمی ترها محمد علیزاده، محمدرضا گلزار و خشایار اعتمادی با او همکاری می کنند. امسال بهنام بانی رکورد فروش تمام بلیت های یک کنسرت در ایران را در کمتر از 15 دقیقه زد. فقط سه تران «بَسَمه»، «عاشقم کرده» و «اخماتو باز کن» از بهنام بانی در یکی از سایت های انتشار موسیقی بیش از 85 میلیون بار شنیده شد.
روزنامه هفت صبح
اهنگ زیبای رو سر بنه به بالین استاد ناظری با نوازندگی جاودانه سید خلیل عالینژاد
اهنگ زیبای دشت مغان و دیلمان خسرو اواز ایران شجریان
در موسیقی سنتی کمانچه نوازی استاد کیهان کلهر بی نظیر است
نی نوازی جمشید عندلیبی
نوازندگی کامکار ها و خوانندگی هوشنگ کامکار
تصنیف زیبای از نگاه یاران استاد صدیق تعریف