کدام عامل: فقر و فحشا، یا هوسرانی و فحشا و یا ... ؟

 اختصاصی «تابناک باتو»؛ یک معضل و مشکل اجتماعی از قدیم الایام و حدوداً در تمام دوران‌ بشری گریبان‌گیر جوامع و اجتماعات انسانی بوده است. این معضل، چیزی نیست به جز «فحشا» یا همان «روسپی‌گری» (روسبی‌گری) که با واژه‌های مختلف دیگری از جمله تن‌فروشی، هرزگی، خودفروشی و ... نام برده می‌شود.

از جمله پرسش هایی که همواره در مورد این معضل و مشکل اجتماعی مطرح شده‌اند، می توان به موارد زیر اشاره کرد:

• خاستگاه این عمل بد و این مشکل اجتماعی از کجا ریشه می گیرد؟
• عوامل و علل رواج و شیوع این پدیده‌ی ناخوشایند کدامند؟
• از چه راه‌های می توان این مشکل را کنترل و یا حتی کامل ریشه‌کن کرد؟
• آیا این پدیده‌ی شوم باید اساساً از جامعه حذف شود؟

در ویکی پدیا در مورد تن فروشی و روسپی‌گری، این چنین می‌خوانیم: «روسپی‌گری، تن‌فروشی یا فحشا، به تجارت یا پیشه آمیزش جنسی طبیعی یا غیرطبیعی در قبال درآمد یا برخی دیگر منافع گویند که گاهی اوقات با عنوان سکس تجاری نیز مطرح می‌شود.

کاربردهای فرهنگی این واژه به شکل نامحدودی متفاوت است، و استفاده از آن به‌عنوان واژه‌ای تحقیرآمیز برای اشاره به فعالیت‌هایی استفاده می‌شود که به شکل رسمی روسپی‌گری نیستند. این اصطلاح در برخی جوامع به شکل بی‌ربط برای نشان دادن کسی که درگیر فعالیت‌های جنسی خارج از هنجارهای آن جامعه است، مثل بی‌بند و باری جنسی یا روابط بیرون از ازدواج حتی ازدواج سفید، به کار برده می‌شود.

به کسی که در هر بخش از این پیشه کار می‌کند می‌گویند کارگر جنسی. روسپی گری یکی از شاخه‌های صنعت سکس (یا تجارت جنسی) است. در کشورهای متفاوت و در برخی از کشورها در مناطق متفاوت از یک کشور، وضعیت قانونی تن‌فروشی از مجازات مرگ تا مجاز اما کنترل نشده تحت قانون و تا یک تجارت سازمان‌یافته کنترل شده و قانونی متغیر است.»

از مرور معنی لغوی این کلمات که بگذریم، باید گفت که اگر ساکن شهرهای بزرگ کشور هستید، شاید با ورود به خیابان‌های شهر، این را از خود پرسیده باشید که چه بر سر شهر شلوغ شما آمده است.

به راستی چه عاملی باعث روسپی‌گری (روسبی‌گری) و فحشاست؟ فقر، هوسرانی، مشکلات روحی و روانی، سوء استفاده و ...، کدام؟

همان طور که می‌دانید این سوال قطعاً یک جواب ندارد و با قاطعیت می‌توان گفت که چندین و چند عامل در کنار هم قرار می گیرند تا معضلی به نام روسپی‌گری و تن‌فروشی را در جامعه شکل دهند.

برخی از زنان خیابانی تحت تأثیر فقر و نداری به این راه کشیده می شوند. برخی دیگر به دلایل عدم باور و اعتقادات مستحکم دینی و برخی به دلیل مشکلات روحی و روانی، پا در این راه پر آشوب می گذارند. عده‌ای هم به علت اجبار و تحت تأثیر سوء استفاده از سوی شخص ثالثی، مجبور به انجام این کار شوم و غیر اخلاقی می‌شوند.

اما باید به این مسأله نیز توجه داشت که برخی از زنان هرزه و خیابانی، چندین عامل را همزمان برای انجام این عمل قبیح و زشت خود در خود نهفته دارند.

اما پرسش دیگری که از بیان آن نباید غفلت کرد، ایناست که بار مسئولیت این گناه به دوش چه کسی و یا چه کسانی است؟ آیا فقط زنان خیابانی مسئول ایجاد این معضل در جامعه هستند و یا اینکه دولت و حتی تک تک افراد جامعه نیز مسئولیتی در قبال کنترل و رفع این امر بر عهده دارند؟

این موضوع قابل ذکر است که فقط با حضور متخصصان و کارشناسان این امر از جمله پزشکان، روانشناسان، جامعه‌شناسان، مسئولین مربوطه، مربیان و معلمان و سایر افراد صاحب نظر در این زمینه می توان به جمع بندی درست و قابل قبول و البته اثرگذارتری دست یافت. اما قطعاً، همین متخصصان و کارشناسان به تنهایی توان اجرای کامل هیچ راهکاری را در این زمینه نخواهند داشت و اجرای هر راهکاری در این مورد، نیازمند هماهنگی و کمک تک تک افراد جامعه و تمام مسئولین امر خواهد بود.

باید به یاد داشت که با اهمیت ندادن و بی اعتنایی به معضل فحشا و روسپی‌گری، هیچ نتیجه‌ای به جز آسیب تمام افراد جامعه حاصل نخواهد داشت.

برای روشن‌تر شدن این مسئله، بد نیست نگاهی به این معضل در کشورهای اروپایی از جمله در فرانسه بیندازیم.

شبکه‌های جدید روسپی‌گری؛ معضل تازه پاریس

پاریس، پایتخت فرانسه با معضل تازه‌ای روبه روست که به گفته پلیس در حال گسترش است. بزهکاران به ویژه در محله‌های حاشیه‌‌ پایتخت که سال‌ها در انواع قاچاق‌ دست داشته‌اند اخیرا به بازار روسپی‌گری هم راه یافته‌اند و با سوءاستفاده از دختران نوجوان و اغلب نابالغ کسب‌وکار خود را رونق داده اند.

به گفته ژان مارک دروگه، مدیر اداره مرکزی مقابله با قاچاق انسان، «سابقا این محله‌ها چندان میانه‌ای با روسپیگری نداشتند. سبک روزمره بزهکاری در این محله‌ها عمدتا با جیب‌بری، باج‌گیری، قاچاق و مواد مخدر گره خورده بود. اما امروز اوضاع عوض شده و این محله‌ها با پدیده‌ای تازه روبه روست.»

از سال ۲۰۱۴ نخستین قربانیان روسپی‌گری در این محله‌ها ‌‌گزارش شدند. یک سال بعد این تعداد به ۲۱ مورد رسید و در سال ۲۰۱۶ هم رقم مذکور به ۴۸ مورد افزایش یافت.

به گفته مدیر اداره مرکزی مقابله با قاچاق انسان، در سال گذشته قربانیان روسپی‌گری در این محله‌ها ۱۴ درصد از کل رقم مذکور در فرانسه بود.

مشخصات شبکه‌های روسپی‌گری جدید

این گروه‌ها اغلب گروه‌های کوچکی از دوستان هستند که به اندازه شبکه‌های روسپ یگری اروپای شرقی سازمان‌یافته نیستند. با این حال این شبکه‌ها دارای سلسله‌ مراتب و شرح وظایف مشخصی است؛ مشتری‌یابی و چانه زنی، پرداختن به امور کرایه اتاق، امور حمل‌و‌نقل و امور نگهبانی و کنترل اوضاع، مسئولیت‌های جداگانه‌ای هستند که بین اعضای شبکه تقسیم شده اند.

سرکرده‌های باندهای تبهکار آنهایی نیستند که به شبکه‌های روسپی‌گری روی می‌آورند. با توجه به اشباع بازار قاچاق و مواد مخدر، زیردستانشان که کمی قلدرتر از بقیه هستند شبکه‌های روسپی‌گری را به راه می‌اندازند.

قربانیان شبکه‌های روسپی گری

بیشتر روسپی‌ها دختران نابالغی هستند که اغلب در پی روابط پرچالش با خانواده‌هایشان به دلایل نحوه برخورد و رفتار و یا نیاز مالی از خانه فرار می‌کنند. طردشدگی، بی‌اعتنایی، بدرفتاری و بی‌توجهی به خواسته‌های دختران نابالغ به دلایل مختلف از انگیزه‌های فرار از خانه ذکر شده است.

یک مشاور آموزشی در محله سن-سن دنی پاریس از دختر نوجوانی یاد می‌کند که به دلیل روابط جنسی قبل از ازدواج به شدت از سوی خانواده‌اش طرد و به حاشیه رانده شده بود. او در پی فرار از خانه به تور جوانانی خورد که در ازای جا و غذا از او خواستند تا خدمات جنسی ارائه کند.

نیمرخی از اوضاع

فراخوان به مصرف کالاهای لوکس و گران‌قیمت ممکن است دختران نوجوان را به تن‌فروشی ترغیب کند. در این میان نقش شبکه‌های مجازی از جمله اینستاگرام برجسته‌تر می‌شود. به ویژه که با به راه افتادن موج تازه‌ای در اینستاگرام، این شبکه به عرصه‌ای برای به رخ کشیدن تجمل‌گرایی و میل وافر به مصرف کالاهای لوکس در میان دختران نوجوان تبدیل شده است.

ورای آنچه توسط قربانیان روسپی‌گری به ویژه از طریق عرضه و نمایش تن خود نشان داده می‌شود، این واقعیت نهفته است که آنها نیاز عاطفی شدیدی به دوست داشتن و عشق دارند.

به رغم سوءاستفاده زیاد از دختران نوجوان در شبکه‌های روسپی‌گری، پلیس و دستگاه قضایی شکایت‌های کمی از سوی قربانیان دریافت می‌کند.

به گزارش پلیس و دستگاه قضایی فرانسه، روسپی‌های نوجوان هر هفته تا ۷۰ مورد رابطه جنسی را تجربه می‌کنند. برای خدمات جنسی حدود نیم‌ساعت وقت صرف می‌شود و برای مشتری بین۵۰ تا ۹۰ یورو آب می‌خورد. رابطه‌های جنسی با مشتریان در هتل‌های زنجیره‌ای ارزان قیمت، اتاق‌های کرایه شده از طریق شبکه‌های مجازی نظیر ایربی‌اند‌بی، خانه‌های شخصی و خودروهای کنار جاده‌ای انجام می‌شود.

روسپی و مشتری هم از طریق واسطه‌های مجازی چون ویواستریت و وانونس در ارتباط با یکدیگر قرار می‌گیرند. به گفته پلیس این شبکه‌ها روزافزون در گسترش این شکل تازه از روسپی‌گری فعال هستند.

دستگاه قضایی در برابر روسپی گری

به نظر می‌رسد با توسعه شبکه‌های مجازی و از سوی دیگر با سختگیری‌های بیشتر دستگاه قضایی فرانسه در زمینه روسپی‌گری، واسطه‌ها و مشتریان خدمات جنسی به راه‌های تازه‌ای روی آورده‌اند تا کمتر در حوزه نظارت قانون باشند.

فرانسه در آوریل سال گذشته قانون مجازات مشتریان روسپی‌گری را به تصویب رساند. این کشور پس از سوئد، نروژ، ایسلند و بریتانیا پنجمین کشور اروپایی است که برای متقاضیان خدمات جنسی مجازات در نظر گرفته است.

دستگاه قضایی فرانسه برای دلالی جنسی مجازاتی برابر با ده سال زندان در نظر گرفته و چنانچه قربانی زیر سن قانونی ۱۸ سال باشد مجازات تا ۲۰ سال هم افزایش می‌یابد.

منابع؛

1. ویکی پدیا

2. یورونیوز