اختصاصی «تابناک باتو»؛ دو دختر نوجوان خود را از روی پل به سمت پایین رها می کنند. یک ماه بعد به سختی نوجوان دیگری را از این حماقت روی همان پل نجات می دهند. پیرمردی خود را در خانهی تنهاییاش حلق آویز می کند ... .
طی گزارشی در بیمارستان لقمان تهران، از ساعت ۸ شب تا هشت صبح ۳۳ مورد خودکشی موفق و ناموفق ثبت می شود. سربازی اسلحه در درون دهان نهاده و با زندگی وداع می کند. قرص برنج، مرگ موش و... چرا؟
صحبت درباره ی موضوع خودکشی اصلا ساده نیست. در واقع همین الان که در حال خواندن این مطلب هستید نیز پزشکان و روانشناسان برای معرفی صحیح این معضل دست و پنجه نرم می کنند.
قرار نیست، این مقاله ذهن شما را تاریک و اندوهگین کند بلکه بالعکس.
مطالعه ای در سال ۲۰۱۷ ممکن است اندکی امید برای کسانی که با وسوسه ی پایان دادن به عمر خود درگیرند به ارمغان آورده باشد. این کمک می تواند از طرف پزشکان سلامت روان، آزمایش امآرآی یا شش کلمه ی ساده عرضه شود.
شیوه ی استاندارد یک پزشک این است که از بیمار بپرسد، آیا افکاری در مورد خودکشی داشته یا دارند؛ اما طی تحقیقی که در سال ۲۰۰۳ انجام گرفته است، هیچ گونه شیوه ی کاملی برای کمک به شخص وجود ندارد، مگر اینکه پاسخ او به این پرسش یک بلهی صریح باشد. ۸۰ درصد بیمارانی که مرتکب خودکشی می شوند طی آخرین تماسی که با یک مختصص سلامت روان داشته اند، داشتن این گونه افکار را رد کرده اند.
اولین کاری که برای کمک به بیماران باید انجام دهیم، بهبود توانایی خود در جهت ارزیابی خطر است.
مقاله ای در سال ۲۰۱۷ عنوان می کند که راه حلی نجات بخش برای موضوع انکار افکار مربوط به خودکشی توسط بیماران یافته است؛ باز هم تکنولوژی.
محققان افراد را درون دستگاه امآرآی قرار داده و از آنها خواستند، سی کلمهی مثبت، منفی و ساده را در ذهن خود تصور کنند. در این بین فعالیت مغزی آنها تحت نظر گرفته می شد. به این طریق، محققان می توانستند افراد متمایل به خودکشی را با دقت ۹۱ درصد تشخیص دهند. این مهم با پاسخ مغز آنها به شش کلمه حاصل می شد؛ مرگ، ظلم، دردسر، بیخیالی، خوب و ستایش.
در این مطالعه، هفده تن منکر افکار متمایل به خودکشی و هفده تن معترف به این موضوع شرکت داشتند. داوطلبانی که معترف بودند هنگام شنیدن کلماتی چون مرگ و ظلم، با فعالیت ناحیه های از مغز که مربوط به خودشناسی می شود خود را لو می دادند.
با استفاده از یک الگوریتم کامپیوتری به دست آمده از این تحقیق، محققان به درستی ۱۵ تن از ۱۷ تن معترف و ۱۶ تن از منکران خودکشی را شناسایی کردند.
این امید و آینده ای روشن پیش روی ما می گذارد؛ اما کامل و تمام و کمال نیست. مثلا استفاده ی انبوه از تجهیزات عظیم و سنگین و گرانی چون امآرآی عملی نیست. به علاوه قدرت ذهن خوانی امآرآی از حالت ایده آل بسیار فاصله دارد، چون اگر کسی نخواهد دیگران افکار او را بدانند، می تواند به آنها در آن لحظه فکر نکند و کار پزشک را با مشکل مواجه کند. می توان گفت این روش در مورد افراد داوطلب یا کسانی که آگاهانه درخواست کمک می کنند کاربرد دارد. بیماران می توانند همکاری نکنند. احتمالا هیچ گاه روشی برای نفوذ به افکار افراد بدون تمایل خودشان امکان پذیر نباشد. اما شایان ذکر است که همین فهم تفاوت فعالیت مغز افراد متمایل به خودکشی با افراد عادی، گام بزرگی در جهت نجات زندگی افراد بیشتر و بیشتری است.