اختصاصی «تابناک باتو»؛ اگر بخواهیم تکامل را در یک جمله خلاصه کنیم، باید بگوییم که تکامل یعنی کمک به ارگانیزم های مختلف برای تولید نسلی بهتر. اگر خصیصه ای باعث افزایش احتمال مرگ یک حیوان شود، در نهایت به نفع ویژگی هایی که به بقای آن کمک می کنند کنار زده می شود. با این حال حتی اگر هرگز از هیچ گونه بیماری رنج نکشید، در سنین پیری از دنیا خواهید رفت. پس به راستی چرا تکامل روند پیری را، یعنی مهمترین عوامل مرگ و میر را، متوقف نکرده است؟
بنا بر این گزارش، بر پایه مطالعات دانشمندان دانشگاه آریزونا، این آرمان از نظر علم ریاضی محض امکان پذیر نیست. تنها توضیح موجود برای این پرسش که چرا تکامل تاکنون غول پیری را از میان برنداشته، این است که پیری تنها زمانی دردسر ساز می شود که شما قصد داشتن فرزند دیگری را نداشته باشید (یا اینکه به کل قید این موهبت را زده باشید). در واقع زمانی که توانایی تولید فرزند را از دست داده باشید، کار تکامل با شما تمام شده است.
این در حالی است که محققان زیست شناس دانشگاه آریزونا می گویند که دلیل پیری بسیار اساسی تر از این حرف هاست. پیری هزینه ی حضور انسان ها در جامعه ی ارگانیزم های چند سلولی است؛ چند سلولی یعنی سلول های شما با یکدیگر در رقابتند.
اما اصل مشکل منتهی به دو اتفاقی می شود که برای سلول های رو به پیری می افتد. سرعت این سلولها یا کاهش یافته و یا افزایش می یابد. حتما همگی با نشانه های کاهش سرعت سلول ها آشنایی داریم؛ پوست های افتاده و چروک، زانو درد و .... این دقیقا همان نوعی از پیری است که همه ی ما با شنیدن کلمه ی پیری به یاد آن می افتیم.
از طرفی دیگر، وقتی که سلول ها سرعت رشد خود را افزایش می دهند، مردم نگران می شوند، چون همین افزایش سرعت است که سلول های سرطانی را پدید می آورد؛ اما با اینکه کلمه ی سرطان بسیار ترسناک است و خود من با شنیدنش قالب تهی می کنم، سلول های سرطانی دقیقا همانند پوست افتاده و زانودرد از نشانه های افزایش سن هستند. همه با افزایش سرعت سلول ها روبه رو هستیم، ولی تنها زمانی مشکل ساز می شوند که سرعت آنها از روند نرمال ناشی از افزایش سن بالاتر برود و نشانه هایی از خود نشان دهند. در واقع زمانی که به مشکل بدل می شوند، دیده می شوند.
برای نمونه، نیمی از مردان با بیش از شصت سال، سرطان پروستات دارند اما در سطوح اولیه باقی مانده و این افراد به دلایلی غیر از این و کاملا متفاوت از دنیا می روند.
به کلامی اگر بتوانید روند کاهش سرعت تولید سلولی را متوقف کنید، سلول های سرطانی قدرت را در دست گرفته و شما را از پای درمی آورند و بالعکس، اگر سلول های سرطانی را متوقف کنید، سلول های ضعیفتان به اکثریت رسیده و ضعیف و بی حال از دنیا خواهید رفت.
در نتیجه پیری از نظر ریاضی، منطقی اجتناب ناپذیر است و هیچ راهی برای فرار از آن نیست؛ بنابراین، تلاش نکنید که تعادل میان این دو گونه ی سلولی را بر هم بزنید، چون کار را خراب تر می کنید. بدن ما به خودی خود گاهی دردسرساز شده و دردسری به نام سرطان به جانمان می اندازد، حداقل خودمان برای خودمان دردسر نتراشیم.
انسان می تواند طول عمر خود را افزایش دهد؛ اما نمی تواند مرگ را متوقف کند، علم به این نکته می تواند باعث شود که قدر لحظاتمان را بیشتر بدانیم و زندگی خود را به آغوش کشیم و البته این قدر شناسی را مهمتر تلقی کنیم.
مترجم: سجاد جوهردلوری
منبع: Curiosity.com
تکامل چیه ما از گل هستیم تازه گل زوخاری