شان پارکر یکی از مؤسسان فیس بوک و رئیس سابق این شرکت اعترافاتی تند و تکان دهنده در مورد ماهیت شبکه اجتماعی مذکور و نحوه طراحی و اهداف آن داشته است.
به نقل از نیوزفاکتور، وی تصریح کرده این شبکه اجتماعی به گونه‌ای اعتیادآور طراحی شده و از ضعف‌ها و آسیب پذیری‌های روانی انسان سوءاستفاده می‌کند.
وی که با خرید سهام فیس بوک این روز‌ها به یک میلیاردر مبدل شده، در گفتگو با سایت Axios در فلادلفیا به شدت خبرساز شده است. وی که هم اکنون بنیانگذار و رئیس بنیاد مبارزه با سرطان پارکر است، قرار بود در مورد پیشرفت‌های به دست آمده در مبارزه با این بیماری صحبت کند.
اما از فرصت پیش آمده برای اظهارنظر در مورد ماهیت شبکه‌های اجتماعی و فیس بوک نیز بهره گرفت. وی با اشاره به روز‌های اولیه شکل گیری فیس بوک گفت: در ابتدا مردم می‌گفتند از شبکه‌های اجتماعی استفاده نمی‌کنند، زیرا برای تعاملات دنیای واقعی ارزش قائل هستند. من هم می‌گفتم: باشه، شما به شبکه‌های اجتماعی خواهید آمد.
وی افزوده است: نمی‌دانم که آیا واقعا از پیامد‌های حرفی که می‌زدم خبر داشتم یا نه. شبکه‌های اجتماعی روابط شما با جامعه و با همدیگر را تغییر می‌دهند. به شیوه‌های عجیبی بر خلاقیت انسان تاثیر می‌گذارند و فقط خدا می‌داند چه بر سر مغز کودکان ما خواهند آورد.
پاکر ادامه داد: هدف از ابداع فیس بوک این بود که افراد نهایت وقت و حداکثر زمانشان را در آن سپری کنند و به همین علت دکمه لایک به آن اضافه شد تا کاربران به آپلود محتوای بیشتری ترغیب شوند. در واقع ما با این کار از آسیب پذیری روانی انسان‌ها سوءاستفاده کردیم.
پارکر که قبلا سایت به اشتراک گذاری فایل نپستر را ابداع کرده بود در سال ۲۰۰۴ و پنج ماه قبل از راه اندازی فیس بوک به زاکربرگ پیوست. به گفته وی زاکربرگ از همان زمان می‌دانست که این شبکه اجتماعی از یک طرح دانشگاهی قابل تبدیل به یک شرکت واقعی است.
وی هشدار داده است که همه ما تحت تاثیر این سیستم هستیم و اذهان همه ما توسط آن ربوده شده و گزینه‌های قابلانتخاب توسط ما آنقدر که فکر می‌کنیم آزاد نیستند.
فارس
اگر فیلم شبکه اجتماعی را ببینید متوجه میشوید که مهمترین دلیل زاکربرگ برای راه اندازی فیسبوک دسترسی راحتتر به پروفايل دختران دانشگاه هاروارد و پیدا کردن راحتتر دوست دختر بوده است. از آنجاییکه تعداد دختران در هاروارد کم بود به همین دلیل فیسبوک را به کالج های نزدیک هاروارد توسعه داد چونکه در آن کالجها اکثرا دختر بودند و آن دختران علاقه به پسران هارواردی داشتند.