پس از قتل ناصرالدین شاه درباره اینکه در چه محلی جنازه وی را دفن نمایند اختلافاتی میان برخی از رجال در می گیرد و هر کس از ظن خود مکانی را برای دفن شاه مقتول پیشنهاد می دهد. توصیف عین السلطنه از این اختلاف نظرها بسیار خواندنی است:
«. . . جهانسوز میرزا اصرار داشت که نعش شاه را نجف اشرف ببرند. مجدالدوله هم می گفت بله شاه همیشه می فرمودند بعد از دویست سال بروم نجف. آن وقت بپرم آسمان بروم. به واسطه فرموده شاه که از نجف بپرم خوب است آنجا ببرند. صدراعظم فرمود رسم نیست نعش پادشاهی را به ولایت دیگری ببرند. حضرت والا ملک آرا هم سخت ایستاد که در سر مقبره آقا محمد شاه شهید (موسس قاجاریه) که در نجف است شب یک دانه شمعدان مسی روشن نیست و هرگز آنطور شئونات که در حرم حضرت عبدالعظیم و قم برای مقبره سلاطین موجود است اینجا نخواهد بود. حضرت عبدالعظیم هم به مراتب از قم بهتر است. حالا جهانسوز میرزا عصای خودش را به شانه گذاشته و سرش را متصل تکان می دهد و می گوید خیر نجف نجف. رو به مجدالدوله می کند البته آنجا بهتر است. به جائی نرسید. حکم نوشته شد پول داده شد رفتند که نقشه کشیده مشغول ساختمان بشوند.»
گفتنی است در نهایت پیکر ناصرالدین شاه در حرم حضرت عبدالعظیم به خاک سپرده شد.
کافه تاریخ
اگر ظلم کرده باشی در مسجد الحرام هم که دفن شوی باید جوابگو باشی و اگر انسان خوبی باشی در بیابان هم دفن شوی مشمول رحمت الهی هستی