با مبدّع روزنامه‌نگاری پارتیزانی آشنا شوید
کد خبر: ۹۰۴۳۸
تعداد نظرات: ۱ نظر
تاریخ انتشار: 2017 November 03    -    ۱۲ آبان ۱۳۹۶ - ۰۸:۳۴
یل دو سال بعد بسیار مشهور شده بود، ولی هنوز در شهر جدیدش نیویورک با مشکل پیدا کردن شغل تمام وقت روبه رو بود. این زن ۲۳ ساله خود را با نیرنگ در یک بیمارستان روانی بستری و گزارشی از زندگی نیازمندان حاضر در آن تهیه می کند.
 با مبدّع روزنامه‌نگاری پارتیزانی آشنا شوید
 
اختصاصی «تابناک باتو»؛ چرا روزنامه‌نگاری سری تا این حد جالب است؟ شاید به این دلیل باشد که خود را از دیده ها پنهان می کنید. یا شاید دلیلش خطر دستگیر شدن باشد. شاید هم تنها به این دلیل که مطالب جالب توجه بیشتری خارج از دید عموم قرار دارد. هر چقدر هم که روزنامه نگاران مدرن در کار خود با خطر روبه رو باشند، هیچ یک به پای «نلی بلای»، ابداع کننده ی روزنامه‌نگاری سری نمی رسند.

نام اصلی این فرد الیزابت کاکران است. در سال ۱۸۸۵ مقاله ای با تیتر «دخترها به چه دردی می خورند» منتشر شد که  موضوع آن موج علاقه ی زنان به تحصیل و اشتغال در آن زمان بود. مطمئنا این مقاله در جامعه ی آن زمان پاسخ مناسبی دریافت نکرد و اما این شخص با نام «دختر کوچولوی یتیم» پاسخی دندان شکن نوشته و به دفتر روزنامه می فرستد. سردبیر سریع با وی تماس گرفته و او را فراخوانده و استخدام می کند.
 

 
 
یل دو سال بعد بسیار مشهور شده بود، ولی هنوز در شهر جدیدش نیویورک با مشکل پیدا کردن شغل تمام وقت روبه رو بود. این زن ۲۳ ساله خود را با نیرنگ در یک بیمارستان روانی بستری و گزارشی از زندگی نیازمندان حاضر در آن تهیه می کند.
 با مبدّع روزنامه‌نگاری پارتیزانی آشنا شوید

وی متوجه می شود که بیشتر زنانی که در آنجا بستری شده بودند، اصلا هیچ گونه بیماری روانی نداشتند. برخی تنها به دلیل ناتوانی در صحبت کردن به زبان انگلیسی به آنجا آورده شده بودند. به اجبار در آب سرد شست و شو می شدند. در روز تنها مقداری کم نان و کره به آنها داده می شد. به دلیل اتهاماتی چون جیغ کشیدن، کتک می خوردند. خوشبختانه به دلیل این که روزنامه را در جریان این کار خود گذاشته بود، مرخص شد. وی در گزارشش آن مکان را یک تله ی موش انسانی قلمداد کرد و نوشت که وارد شدن به آن آسان و خارج شدن غیر ممکن است.

با این که دردناک است اما این حرکت او با یک پایان خوش همراه شد. یک خروش عمومی علیه این مراکز به پا شد و تحقیقات قضایی علیه پزشکانی که متوجه عاقل بودن او نشده بودند، آغاز شد.

این مرکز بودجه ای ۸۵۰ هزار دلاری برای بهبود شرایطش دریافت کرد که به پول امروز چیزی حدود ۲۱ میلیون دلار است. با اینکه جنگ برای بهبود شرایط بیماران روانی هرگز پایان نمی یابد، کار کسانی چون نلی بلای نشان میدهد که تنها یک شخص می تواند تاثیر عظیمی در دنیا به جای گذارد.


البته که نلی هیچ گاه از تغییر دنیا خسته نمی شود. در سال ۱۸۸۸ وی قهرمان معروف «دور دنیا در هشتاد روز» ژول ورن را به چالش کشید و تنها در هفتاد و دو روز به این مهم نائل گشت.
 
با مبدّع روزنامه‌نگاری پارتیزانی آشنا شوید 

او با قطار و کشتی بخار سفر می کرد و به وسیله ی تلگراف گزارش های سفر خود را به دفتر روزنامه می فرستاد. در این مسیر وی با ژول ورن دیدار کرد، حتی یک میمون از سنگاپور خرید و با خود به خانه آورد و مهمتر از همه رکورد سفر به دور دنیا را شکست.

وی در سال ۱۹۲۲ و در ۵۷ سالگی درگذشت. بدون او ممکن بود ما هیچ وقت معنای روزنامه‌نگاری پارتیزانی را به این خوبی درنمی یافتیم. برخی از کارهای او حتی روی کارهای روزنامه نگاران مدرن امروزی نیز سایه انداخته اند.  مطمئنا کس دیگری چون او نخواهد آمد؛ اما باعث شد افراد بسیاری تلاش کنند تا شبیه او شوند.

نظرات بینندگان
انتشار یافته: ۱
در انتظار بررسی: ۰
غیر قابل انتشار: ۰
reza
|
Iran, Islamic Republic of
|
۰۸:۳۱ - ۱۳۹۶/۰۸/۱۳
1
1
حمیدمعصومی نژاد در ایتالیا و کامران نجف زاده در آمریکا پارتیزانهای ایرانی در کشورهای بیگانه(تیمارستان).خیلی سخته.واقعا خدا بهشون رحم کنه.چه زجری می کشن.
نام:
ایمیل:
* نظر:
آخرین اخبار