به گزارش «تابناک باتو»؛ علت جذابیت خیابان برای طبقات متوسط به لحاظ اقتصادی و پایین به لحاظ فرهنگی وجود عنصر «غریبگی» در آن است و اینکه در خیابان میتوان از تحت نظارت بودن خارج شد و غریبگی پیشه کرد؛ غریبه اما نه کاملا بیگانه و آشنا نه آنقدر که دل آزار. پاسخهای روانشناختی به غریبگی و در میان غریبگان بودن و کشف بی دردسر حوزههای جدید همان موضوعی است که از نظر این مدرس دانشگاه برای جوانان بسیار جذاب است.
در روستا و پای چشمه همه هم را میشناختند اما در خیابانهای امروزین این «غریبگی» است که فریبنده به نظر میرسد.
به باور برخی جامعه شناسان "دیدن" و "دیده شدن" اساس خیابان گردی است. در خیابان به واسطه "مد" ، طبقه اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی فرد پنهان میشود و ادبیات خیابانی زبانی یکسان است که مملو از جملات کوتاه، عریان و هجوآمیز است؛ زبانی که می توان با آن نیاموختگی و کم دانستگی خود را پنهان کرد.
ژیانپور، جامعه شناس میگوید: در کشورهایی مانند فرانسه مردم از خیابانگردی گذر کرده و به کافه نشینی روی آورده اند اما در برخی کشورها نیز پس از دیدن تلویزیون خیابانگردی دومین مقوله ای است که افراد با آن وقت فراغت خود را پر میکنند. این مدرس دانشگاه اضافه میکند که در بادی امر نمیتوان خیابانگردی را پدیدهای منفی تلقی کرد، بلکه ابتدا باید بپذیریم که پدیده ای تحت این عنوان داریم و در صورتی که آمار آن یکباره افزایش پیدا کند و موج خیابانگردی و پرسه زنی در جامعه رواج پیدا کند، مرضی، بودن پدیده قابل بررسی است.
وی لازم میداند، تأکید کند که جوان بودن جامعه ایران و کمبود امکانات تفریحی و برخی دلایل دیگر میتواند عامل افزایش خیابانگردی باشد که البته باید در مجالی مشروح بررسی شده و مورد مطالعه قرار گیرد.