جعبه پیتزاهای پیتزایی
مشتریان پیتزافروشی وینی در بروکلین بعد از خوردن پیتزای خود می‌توانند جعبه هایی که پیتزا در آن تحویل داده می‌شود نیز بخورند. مالک این پیتزا فروشی پس از دیدن جعبه‌های خالی پیتزا در زباله‌های بروکلین تصمیم گرفت جعبه‌های پیتزا را هم از جنس پیتزا بسازد. مشتریان تنها با پرداخت ۴۰ دلار (۱۶۰۰۰۰ تومان) می‌توانند پیتزاهایی داشته باشند که در جعبه هایی از جنس پیتزا به خانه یا محل کارشان می‌آید. پیتزا و جعبه آن در یک فویل پیچیده می‌شوند و در یک کیسه تحویل داده می‌شوند.
قطعه‌ها و دایره های ریاضیاتیریاضیدان «اوگنیا چنگ» یکی دو چیز درباره پیتزا می‌داند. او در سال ۲۰۱۳ فرمولی طراحی کرد که اندازه ایده آل پیتزا و برش هایش را تعیین می‌کند. عامل تعیین کننده در فرمول او نان یا پوسته پیتزا است. چنگ در ابداع فرمولش بر این مبنا عمل می‌کند که پیتزاهای کوچکتر مواد بیشتری داشته باشند بنابراین خوشمزه‌تر از پیتزاهای بزرگ هستند که مواد کمتری دارند و مرکز آن‌ها پرملات‌تر از لبه هاست. هم چنین نان‌های نازک‌تر خوشمزه‌تر از نان‌های ضخیم‌تر هستند، زیرا در نان ضخیم نسبت نان و مواد کاهش می‌یابد و نسبتا خمیری می‌شود. «پیتزا اکسپرس» فروشگاه زنجیره‌ای در چین چنگ را مامور پروژه ای کرد که بفهمد چرا مشتریان پیتزاهای ۳۶ سانتیمتری را به دایره‌های ۲۸ سانتیمتری ترجیح می‌دهند استفاده کرده است. براساس یافته‌های چنگ که تمایل مشتریان برای نان‌های تردتر و مواد متعادل‌تر را در نظر می‌گیرد پیتزا اکسپرس ۱۵ گرم خمیر به دستورالعمل خود اضافه کرد.
خودروی خودران تحویل پیتزاپیتزافروشیها به روش‌های دیگری نیز پیشرفت می‌کنند. پیتزا دومینو و شریکش، شرکت فورد موتور، برای خودشان هدفی در نظر گرفته اند که پیتزا را با یک وسیله نقلیه اتوماتیک شامل یک فورد فیوژن هیبریدی تحویل دهند. «سامی کایلاساپاتی» عضور شورای شهر آن آربر به طور اتفاقی خودروهای بدون راننده تحویل پیتزا را دید و از تیم تحقیقاتی خود پرسید که چطور خودرو می‌تواند عابران پیاده‌ای که منتظر عبور از خط عابر پیاده هستند را شناسایی کند و متوقف شود در حالیکه هیچ علامت یا فرد دیگری در محل عبور عابر پیاده نیست.
سحنگوی فورد در پاسخ گفت که در حقیقت این خودرو‌ها عابران پیاده‌ای که می‌خواهند از خیابان عبور کنند را تشخیص می‌دهد چه این محل به علامت و تابلویی مجهز باشد چه نباشد و توقف می‌کند تا آن‌ها از خیابان عبور کنند. وقتی این خودرو به محل عبور پیاده نزدیک می‌شود آن را تشخیص می‌دهد و براساس قوانین خاصی که دارد به دنبال افراد در آن محدوده می‌گردد. هم چنین خودروهای تحویل پیتزای بدون راننده مجهز به امکانات شناسایی دیگری هم هستند مثل الگوریتم هایی که می‌توانند رفتار عابران پیاده را شناسایی کند، رادار و سنسورهای لیزری، دوربین‌های ۳۶۰ درجه و درک عمق تا ۲۰۰ متر. هم چنین این خودرو‌ها طبق مدل‌های سه بعدی محیط اطرافشان که شامل مکان جاده ها، پیاده روها، ساختمان‌ها می شود و هم چنین داده هایی مثل قوانین، مقررات جاده، ترافیک، علائم و تابلو‌ها و دیگر نشانه‌ها عمل می‌کنند. فورد امیدوار است تا سال ۲۰۲۱ خودروهای بدون راننده خود را در خیابان‌ها ببیند که افراد را به مقصدهایشان می‌رسانند و موادغذایی، بسته‌ها و البته پتزا را به آن‌ها تحویل می‌دهند.
منوی ناخودآگاه
«چیتزا هات» برای مشتریانی که مشکل تصمیم گیری دارند که چه پیتزایی بخورند ایده جدیدی دارد. «منوی ناخودآگاه» که توسط شرکت سوئدی «توبی تکنولوژی» طراحی شده حرکات چشم مشتریان را هنگامی که در حال چک کردن محتویات پیتزا‌ها در صفحه نمایش هستند ردیابی می‌کند و سپس پیتزای مورد نظر آن‌ها را از میان ۴۸۹۶ ترکیب پیتزای موجود انتخاب می‌کند. ساخت این نرم افزار شش ماه طول کشید و در ۹۸ % مواقع موفق عمل می‌کند. اگر منوی ناخودآگاه محبوبیت خود را در میان انگلیسی‌ها ثابت کند پیتزاهات آن را به مشتریان آمریکایی خود معرفی می‌کند.
پیتزای شناور
«پیتزا پی» نه تنها خانه ساشا و تارا بویس است بلکه قایق ۱۱ متری آن‌ها یک پیتزافروشی شناور است که در جزیره ویرجین پیتزا ارائه می‌دهد. ساشا و تارا شغل قبلی خود را ر‌ها کرده تا روی امواج گرمسیری کار کنند و به ساکنان محلی و گردشگران پیتزا ارائه دهند. تارا این قایق را خودش طراحی، نوسازی کرده و ساخته است. این قایق علاوه بر بادبان موتور نیز دارد. لیست پیتزا‌ها و قیمت آن‌ها در یک طرف آن آویزان شده است. این قایق پنجره‌ای دارد که معامله آن‌ها و مشتریان از طرق آن صورت می‌گیرد.
الهام بخش آن‌ها برای این کسب و کار گرسنگی بود. ساشا تعریف می‌کند که یک روز در این قایق نشسته بوده و غروب آفتاب را تماشا می‌کرده اند که گرسنه شده است. حضور گردشگران نشان داد که «قایق پیتزایی» می‌تواند اینجا بگیرد بنابراین تارا کار نوسازی آن را به عهده گرفت و ساشا روی موتورش کار کرد. این زوج در روزهای شلوغ حدود ۷۰ پیتزا و نوشیدنی و دسر می‌فروشند. دختر ۲۲ ماهه آن‌ها نیز به عنوان مسئول روابط عمومی عمل می‌کند و با مشتری‌ها صحبت می‌کند.
حیوانات عاشق پیتزا
پیتزا علاوه بر ما طرفداران پشمالویی نیز دارد. یکی از آن‌ها را نیویورکی‌ها «موش پیتزا» می‌نامند که متروهای شهر را به دنبال تکه‌های دور ریخته پیتزا می‌گردد. هرچند بعد از اینکه آن‌ها را پیدا کرد باز هم خیالش راحت نیست و باید سایر جوندگانی که قصد دارند پیتزایش را بدزدند از خود دور کند. «سنجاب پیتزا» یکی دیگر از جوندگانی است که از پیتزا لذت می‌برد. اما حیوان دیگری هم هست که به جای پیدا کردن از دزدیدن پیتزا لذت می‌برد و آن روباه است.
مزرعه پیتزا
وقتی نائومی پالی و میشل کراینیک، متخصص مدیریت مزرعه در یورکاتان با ساخت مزرعه پیتزا موافقت کردند با چندین گروه صنعتی کار کردند.
شکل این مزرعه دایره است و زمین آن مانند پیتزا به ۱۰ قطعه تقسیم می‌شود که هرکدام به محصول خاصی از مواد به کار رفته در پیتزا اختصاص دارد. در این بخش‌ها پیاز، ریحان و پونه کوهی، گوجه فرنگی، فلفل، سیر و دیگر محتویات پیتزا کاشته می‌شود.هم چنین پنیر که از شیر گاوهای یک بخش و ژامبون که از خوک‌های بخش دیگری از مزرعه پیتزایی آن‌ها تهیه می‌شود. دانش آموزانی که در حال یادگیری درمورد خاک و گیاهان هستند از این مزرعه دیدن می‌کنند تا با اهمیت تکنولوژی در محصولات آشنا شوند
نمایشگاه هنر پیتزا
«اتو گیلن» پیتزای خود را با استفاده از شیشه یو وی، چوب ماهون و پیچ ساخته در حالی که «جان فریمن» و» جاستین لوه» از یک ماده استفاده کردند: کاغذ مچاله. گیلن، فریمن و لوه از جمله هنرمندانی هستند که آثار خود را در «پیتزاتایم!» به نمایش گذاشتند. اولین نمایشگاه منهتن که شامل ۲۵ اثر با الهام از پیتزا می‌شد.
پیتزای غول پیکر
گروهی هشت نفره در سن آنتونیو به هم پیوستند تا بزرگترین پیتزای دنیا را بپزند. پیتزای آن‌ها ۴.۳ مترمربع مساحت، ۴۵ کیلوگرم وزن و ۲۳۵ سانتیمتر قطر داشت. سرآشپز «کورت اوفینگر» گفت که پخت این پیتزا نتیجه تلاش تیمی واقعی بود. او نظارت می‌کرد، یکی دیگر از اعضای تیم آتش را کنترل می‌کرد. دو نفر مواد روی پیتزا را آماده می‌کردند. دو نفر دیگر روی نان پیتزا کار می‌کردند و دو نفر دیگر به این اعضا آب می‌رساندند. در مجموع یک ساعت و ۴۵ دقیقه طول کشید تا این پیتزا آماده شود. هم چنین یک سال طول کشید تا تدارکات لازم برای پخت چنین پیتزایی آماده شود. باوجود این تلاش ها، گینس پیتزای دیگری که ۱۲۶۱ مترمربع مساحت داشت و در سال ۲۰۱۲ در رم ساخته شده بود را به عنوان بزرگترین پیتزای جهان به رسمیت می‌شناسد.
