روستای اناکاداته در ژاپن به عنوان بخشی از اقدامات احیای خود به روش جدیدی برای جذب توریسم فکر کردند: هنر شالیکاری در مقیاس بزرگ. اکنون بیش از هزار داوطلب محلی با استفاده از هفت نوع برنج با رنگ‌های مختلف هر سال دور هم جمع می‌شوند تا در فرآیند کاشت همکاری کنند. با گذشت زمان طرح‌های آن‌ها پیچیده‌تر شده و حال حاضر هر سال صد‌ها هزار گردشگر به این روستا می‌آیند.
هر سال در ماه آوریل، یک کنفرانس برای تصمیم گیری روی طرح‌های سال بعد برگزار می‌شود. وقتی موضوع مشخص شد مقامات روستا یک مدل دیجیتالی ساده تهیه می‌کند که بعد توسط معلمان هنر محلی به نقاشی‌های پیچیده تبدیل می‌شود. سپس قبل از کاشت طرح را روی زمین پیاده می‌کند. این فرآیند حدود سه ماه طول می‌کشد. هر ۱۵۰۰۰ متر مربع اغلب یک طرح با ریشه در فرهنگ محلی آن‌ها را نشان می‌دهد.
