اختصاصی «تابناک باتو»؛ سال ها نماد اعتراض صلح آمیز و تمسک به شیوه های انسان دوستانه برای رسیدن به مقاصد سیاسی بود. برنده ی جایزه ی صلح نوبل شد و با وجود حبس خانگی پانزده ساله به شیوه های خشونت آمیز متوسل نشد. اکنون همه و همه به دلیل ناتوانی این شخص در مقابله با ارتش میانمار و جلوگیری از کشتار مسلمانان روهینگیا وی را به باد انتقاد گرفته اند.
صحیح، توان ناتوانان. زجری که این عنوان را برایش به ارمغان آورد، انکارناشدنی است. تمام زندگی اش را وقف جنگیدن برای حقوق انسان ها و دموکراسی کرده است. این موضوع باعث تعجب هر چه بیشتر ما در باره ی سکوت او در مورد کشتار مسلمانان کشورش می شود.
آنگ سان سوچی (زاده ۱۹ ژوئن ۱۹۴۵) سیاستمدار، دیپلمات، نویسنده و مدافع حقوق بشری اهل میانمار است که به عنوان نخستین مشاور دولتی میانمار و رهبر اتحادیه ملی برای دموکراسی فعالیت می‌کند. او در عمل رئیس دولت است و مقامی هم‌ارز نخست وزیر دارد.
او همچنین نخستین زنی است که به عنوان وزیر امور خارجه، وزیربرق و انرژی و وزیر آموزش در کابینه رئیس جمهور تین چیاو فعالیت کرده و از سال ۲۰۱۲ تا ۲۰۱۶ نماینده پارلمان این کشور بوده است.
وی می گوید: جهان باید این را بداند که ترس تنها برای مسلمانان نیست، بودایی ها هم می ترسند؛ بودایی های زیادی به دلایل مختلف از کشور گریخته اند و بسیاری در اردوگاه های پناهندگی روزگار می گذرانند. این نتیجه ی زجری است که کشیده ایم. زیر سایه ی یک دیکتاتوری مردم می آموزند که به یکدیگر اعتماد نکنند.
سیاستمدار و دیگر هیچکسانی که از او دفاع می کنند، بر این باورند که ارتش این کشور خودمختار است و دولت این کشور کنترلی روی آن ندارد. شاید بهتر باشد نگاهی دوباره به متن سخنرانی اش هنگام دریافت جایزه ی نوبل بیندازند.
فرازی از این متن را با هم می خوانیم: باشد که جهانی عاری از بی خانمانی و ناامیدی بسازیم. دنیایی که در هرگوشه ی آن زندگی جاری است و ساکنان در آزادی و صلح روزگار بگذرانند. همه به خوبی می دانیم که مسلمانان روهینگیا از این دو نعمت بزرگ بی بهره اند.
وقتی ایشان جایزه نوبل گرفت در قدرت نبود، ولی حالا که در قدرت است رفتارش تغییر کرده است. ایشان مسوول مستقیم کشتار مسلمانان میانمار است و جایزه صلح نوبل او باید پس گرفته شده و در دیوان بین المللی کیفری محاکمه شود. 
