اختصاصی «تابناک باتو»؛ به آنها تجاوز شد، شکنجه شدند و کشته شدند. چند برابر ظرفیت به روی قایق نشستند، مسیر میان کشورهایی که آنها را نمی خواستند پیمودند و رفتند. آنها هیچ گونه حق قانونی نسبت به سرزمینشان و حتی محل زندگی شان ندارند و همواره از ترس مرگ گریخته اند. در جنوب شرق آسیا و در میانمار (برمه ی پیشین) درگیری های همیشگی میان شبه نظامیان روهینگیا و ارتش این کشور صدها و صدها کشته بر جای نهاده است. در دو هفته ی گذشته نیز حدود ۱۲۳ هزار روهینگیا از کشور و به سمت بنگلادش گریخته اند.
اما روهینگیا چه کسانی هستند؟ اقلیتی مسلمان که قرن هاست در میانمار زندگی می کنند و اکنون بیش از یک میلیون تن از جمعیت این کشور را تشکیل می دهند و زبان آنها زبان رسمی کشور نیست.
همچنین جامعه ای از پناهندگان روهینگیا در بنگلادش و اندکی نیز در مالزی زندگی می کنند. شغل آنها در این کشور اغلب کارگر و البته غیرقانونی است.
چرا به رسمیت شناخته نمی شوند؟ دولت میانمار مسلمانان روهینگیا را شهروند قلمداد نمی کند و مدعی است، آنها بنگالی هستند. با وجود سابقه ی بلند حضور این مردم در میانمار، اصالت آنها باید پیچیده تر از اینها باشد. دولت مدعی است که اصالت آنها به کشاورزانی از بنگلادش امروزی بازمی گردد و بسیاری از آنها در زمان حکومت بریتانیا بر هندوستان (زمانی که میانمار استانی از هندوستان بود) به این منطقه آمده اند. خود آنها اما بر این باورند که فرزندان بازرگانان مسلمانی هستند و ریشه ی آنها به قرن نهم میلادی بازمی گردد.
بنا بر این گزارش، هنگامی که میانمار در سال ۱۹۴۸ به استقلال دست یافت، دولت وقت برای آنها کارت شناسایی صادر کرد و حتی چند تن از روهینگیا توانستند در مجلس این کشور خدمت کنند. اما پس از کودتای نظامی سال ۱۹۶۲، موقعیت خود را از دست دادند و بر کارت های شناسایی شان کلمه ی «خارجی» درج شد. در سال ۱۹۸۲، این امکان به آنها داده شد که طبق قوانین شهروندی برمه، در صورت تسلط به یکی از زبان های رسمی کشور ، به عنوان شهروند شناخته شوند.
زندگی آنها در میانمار چگونه است؟مردم میانمار از سال ۱۹۷۰ تا کنون تحت فشار بوده اند، به ویژه از سال ۲۰۱۱ به بعد و زمانی که دولت نظامی این کشور قدرت را واگذار کرد. در این سال، امیدها به بهبود شرایط این اقلیت افزایش یافت، اما تا به امروز فشارها بیشتر و بیشتر شده است. ناگفته نماند که تا کنون ۱۳۵ نژاد در این کشور به رسمیت شناخته شده اند، ولی آنها در این لیست قرار ندارند. جالب اینکه با وجود عدم پذیرش نیز بدون اجازه ی دولت، حق خروج از کشور را ندارند.
نظر بنگلادش چیست؟بنگلادش روهینگیا را به عنوان نژاد بنگالی نمی پذیرد. عفو بینالملل پناهندگان روهینگیای ساکن بنگلادش را حدود نیم میلیون برآورد می کند. این کشور در بسیاری موارد از پذیرفتن این پناهندگان سر باز می زند. همان تعداد اندکی هم که پذیرفته می شوند، در فقر و بدون هیچ گونه حقوق شهروندی روزگار می گذرانند.
علت اعتراض چچنی ها چیست؟ده ها هزار تن از مردم چچن، کشوری مسلمان نشین، در اعتراض به رفتار ارتش میانمار با اقلیت مسلمان روهینگیا به خیابان ها ریختند. این اعتراض ها توسط مقامات چچن ساماندهی شده اند و می تواند تلاش رمضان قدیروف، رهبر چچن برای اطلاق عنوان «رهبر مسلمانان جهان» به خود باشد. وی حمله ی ارتش میانمار به مسلمانان این کشور را نسل کشی می خواند.