جنوب شرقی استونی یک مرز عجیب و غریب دارد. یک قطعه
کوچک از روسیه که «ساتسه بوت» نامیده می‌شود (به دلیل شکل بوت مانندش) داخل
قلمروی استونی پیشروی کرده، زیرا مرز روسیه استونی دور دریاچه و جنگل این
منطقه پیچ و تاب می‌خورد. این منطقه کوچک از سرزمین خارجی بین دو روستای
کوچک استونی قرار دارد و تنها راه ارتباطی این دو روستا عبور از ساتسه بوت
است و مسافران بین دو روستا باید دو بار از مرز کشورشان عبور کنند.
وقتی
در سال ۱۹۴۵ مرز روسیه و استونی تعیین شد، استونی بخشی از اتحاد جماهیر
شوروی بود بنابراین عبور از مرز مسئله بزرگی نبود. تا اینکه اتحاد جماهیر
شوروی در سال ۱۹۹۱ منحل شد و استونی به اتحادیه اروپا پیوست. خوشبختانه
هردو کشور توانستند مساله را دوستانه حل کنند. طبق شرایط توافق شده، مردم
استونی می‌توانند بدون نیاز به ویزای روسیه از ساتسه بوت عبور کنند. ولی
فقط می‌توانند با اتومبیل یا الاغ در این جاده تردد کنند و هیچکس حق ندارد
از قارچ‌های وحشی زیادی که در این منطقه رشد می‌کند بچیند یا برای عکاسی
توقف کند. با وجود این، بسیاری از گردشگران در مقابل تابلوهایی که چنین
فعالیت هایی را ممنوع کرده توقف کرده و عکس می‌گیرند که منجر به دستگیری و
بازداشت آن‌ها در نزدیکترین پست مرزی روسیه می‌شود. آن‌ها با پرداخت جریمه
آزاد می‌شوند. اگر اتومبیلی در این جاده خراب شود مرزبانان روسی آن را
بازرسی خواهند کرد و اگر واقعا خراب شده باشد مرزبانان استونی مجازند آن را
به استونی برگردانند. این دو روستا ۱۲۰۰ متر فاصله دارند و جاده‌ای که
آن‌ها را متصل می‌کند در ساتسه بوت ۹۰۰ متر طول دارد.
تا سال ۲۰۰۸
این جاده تنها مسیر بود، اما بعد از آن یک جاده جدید افتتاح شد که امکان
تردد بدون عبور از ساتسه بوت را فراهم می‌کرد، اما چون مسیر را ۱۵ - ۲۰
کیلومتر دورتر می‌کند مردم همچنان ترجیح می‌دهند از جاده قدیم تردد کنند.
من سالها پیش در نزدیک شهر ماستریخت هلند زندگی میکردم ولی محل کارم در نزدیکی آخن در آلمان بود. هر روز مجبور بودم که از هلند وارد بلژیک شده و از آنجا وارد آلمان شوم (در حالیکه کل مسیر 10-15 کیلومتر بود) و عصرها هم همان مسیر را برعکس میرفتم، یعنی هر روز 4 بار مرز را رد میگردم ولی خوشبختانه آن موقع شینگن شده بود و برای عبور از مرز نیاز به بازرسی نبود.