میشل گیون، ستاره شناس از دانشگاه لیژ بلژیک نیز گفت: «ما با استفاده از اسپیتزر اندازه گیری های بسیار دقیقی انجام دادیم. اندازه گیری های اولیه از وجود توده هایی در شش سیاره حکایت دارد و اندازه های ما در مورد یکی از این سیاره ها نشان دهنده وجود ترکیب غنی و قابل توجهی آب است که این بسیار هیجان انگیز است زیرا این یکی از همان سیاره های قابل زندگی است.»
به گزارش «تابناک با تو»؛ محققان از کشف مجموعه ای شامل هفت سیاره سنگی در اندازه زمین خبر دادند که در مدار یک ستاره کوچک به نام "تراپیست یک” در کهکشان راه شیری قرارگرفته است.
شواهد موجود حاکی از آنست که سه سیاره در این میان "قابل زندگی” به نظر می رسند.
توماس زوربوچن، مدیر تحقیقاتی ناسا در این پروژه می گوید: «سه سیاره ای که سبز رنگ هستند در منطقه قابل سکونت و جایی هستند که به نظر می رسد در سطح آنها آب مایع وجود دارد. در حقیقت در شرایط جوی مناسب آب می تواند در سطح هر یک از این سیاره وجود داشته باشد.»
این هفت سیاره برای اولین بار به وسیله تلکسوپ فضایی اسپیتزر، متعلق به سازمان فضایی آمریکا (ناسا) دیده شدند.
میشل گیون، ستاره شناس از دانشگاه لیژ بلژیک نیز گفت: «ما با استفاده از اسپیتزر اندازه گیری های بسیار دقیقی انجام دادیم. اندازه گیری های اولیه از وجود توده هایی در شش سیاره حکایت دارد و اندازه های ما در مورد یکی از این سیاره ها نشان دهنده وجود ترکیب غنی و قابل توجهی آب است که این بسیار هیجان انگیز است زیرا این یکی از همان سیاره های قابل زندگی است.»
این سیاره ها در فاصله ۴۰ سال نوری از زمین قرار دارند و از نظر اندازه، وزن و دما بسیار شبیه زمین هستند. این هفت سیاره همچنین در فاصله کم و شرایطی یکسان نسبت به یکدیگر قرار گرفته اند.
کشف نشانه های آب در تراپیست یک
تلسکوپ فضایی هابل به تازگی موفق شده است تا اولین نشانه‌های وجود آب در منظومه تراپیست-1 را کشف کند.
سامانه تراپیست-1 هفت سیاره دارد و نکته جالب توجه درباره آن این است که سه سیاره آن در محدوده قابل میزبانی حیات نسبت به ستاره مرکزی این سامانه قرار دارند.
پس از اعلام خبر کشف این سامانه مطالعات متعددی بر روی این سامانه و بررسی امکان وجود حیات در سیاره‌های آن انجام شد و حال داده‌های هابل به اولین نشانه‌های وجود آب در سیاره‌های سنگی این سامانه دست پیدا کرده است.
"وینسنت بوریر"(Vincent Bourrier) استاد نجوم داشنگاه ژنو سوئیس به تازگی تحقیقی در رابطه با زمان‌بندی اشعه‌های پرانرژی و منابع آب در سیاره‌های منظومه تراپیست-1 انجام داده که در پایگاه اینترنتی هابل در دسترس عموم قرار گرفته است.
تیم تحقیقاتی بوریر با استفاده از داده‌های تلسکوپ هابل به بررسی میزان پرتوهای فرابنفش موجود در منظومه تراپیست-1 پرداخته است.
بوریر در رابطه با اهمیت این پرتوها در کشف منابع آب گفت: تابش اشعه فرابنفش یک عامل مهم در تکامل جو سیارات است و همانطور که جو زمین، نور فرابنفش خورشید، مولکول‌ها را از هم جدا می‌کند، پرتو فرابنفش تراپیست-1 می تواند بخار آب را در اتمسفر سیارات به هیدروژن و اکسیژن تجزیه کند.
در صورتی که پرتوهای فرابنفش ضعیف باشند صرفا به تجزیه اتمی مواد منجر می‌شود اما در صورتی که این پرتوها قدرتمند باشند می‌توانند سبب فرار اتم‌ها از جو سیارات شوند.
از آنجایی که هیدروژن از اکسیژن سبک‌تر است، به راحتی به فضا می رسد که طیف آن می‌تواند مشاهده شود. این دقیقا همان چیزی است که بوریر و تیمش انجام دادند. آنها با نظارت بر طیف‌های سیارات تراپیست-1 برای نشانه‌های کاهش هیدروژن، قادر به اندازه گیری محتوای آب آنها شدند.
آنچه که آنها متوجه شدند این بود که اشعه فرابنفش منتشر شده توسط تراپیست-1 سبب شده است که در طول تاریخ، سیاره‌هایش مقدار زیادی آب را از دست بدهند و این میزان در دو سیاره اول یعنی تراپیست-1بی و تراپیست-1سی بسیار بیشتر بوده است.
براساس محاسبات محققان این دو سیاره به اندازه 20 اقیانوس آب از دست داده‌اند و در حال حاضر تقریبا خشک هستند.
طبق این یافته‌ها، سیارات دیگر این سامانه می‌توانند همچنان دارای آب باشند و حجم کمتری از آب را از دست داده باشند.
این یافته‌های دلگرم‌کننده بر خلاف مطالعات قبلی کمی امیدها را برای وجود حیات در این سامانه زنده کرده است هرچند همچنان رسیدن بادهای خورشیدی ستاره تراپیست-1 به جو سیارات آن یک چالش مهم محسوب می‌شود.
منابع: euronews
