داستان واقعی دختر کوچکی که زود بزرگ شد

 

 

به گزارش «تابناک با تو»؛ ده ساله بودم که کتایون با پدربزرگم ازدواج کرد. عاشق این بودم که بروم روستایمان و با کتایون بازی کنم. آخر کتایون همه‌اش سه سال از من بزرگتر بود. اوایل نمی‌فهمیدم چی به چیست. هر روز صبح می‌رفتم در اتاق کتا را می‌زدم و می‌گفتم کتا بیا بریم دیگه! همه کتایون را کتا صدا می‌زدند.

پدربزرگم می‌گفت: کتا باید غذا درست کنه نمیاد. و من از لای در اتاق می‌دیدم که کتا یواشکی چشمش به در است و دارد زیر گاز پیک‌نیک را کم می‌کند که تخم‌مرغ صبحانه پدربزرگم نسوزد. بعد از ساعتی کتا می‌آمد. با هم می‌دویدیم و از راه‌پله‌ای که به پشت‌بام راه داشت بپربپر راه می‌انداختیم. کتا دوست داشت که از بالای پله‌های بزرگ بپرد روی پله‌های پایینی و این طوری خودش را شجاع و قوی نشان بدهد. بعد می‌رفتیم روی پشت‌بام و از آنجا خانه‌ی خاله‌ام را سرک می‌کشیدیم و به سکینه دختر خاله‌ام علامت می‌دادیم که بیا زیر درخت کُنار. وای از آن لحظه‌ای که خاله‌ام ما را روی پشت‌بام می‌دید. فریادش به آسمان می‌رفت که: کتا خانم زن گنده‌ای شدی رو پشت‌بوم دنبال بازی‌ای؟ و من با خودم می‌گفتم کتا که فقط سه سال از من بزرگتر است چرا نباید بازی کند!

بعد دوباره پله‌ها را ابزار بازی خود می‌کردیم و با پریدن و سر و صدا می‌آمدیم توی طارمه خانه. کتا می‌رفت از توی اتاق خودش و پدربزرگم دوتا کشک می‌آورد و این می‌شد که من و کتا ساعتی مشغول این دوتا کشک می‌شدیم در طارمه خانه. پدربزرگم به کتا می‌گفت جایی نرو. توی همین طارمه بازی کنین. و من نمی‌فهمیدم که کتا چرا به پدربزرگ من نمی‌گفت بابابزرگ و می‌گفت آقا!