به گزارش «تابناک با تو»؛ پرده ی اول؛ پسر، ویکی پدیا و یار فرزانه: در هوای گرم تابستان پسرکی با شر و شور زیاد آن سمت تاکسی نشسته و با حرارت زیاد به صفحه ی موبایل هوشمندش زل زده و فعالیت میکند.
می فهمد نظر من جلبش شده و گاهی نصفه و نیمه توضیح می دهد که چه می کند..ظاهراً با پری رویی در ارتباط است و قرار است کم نیاورد.
آنطرخط مخاطبش گویا کتابخوان و روشنفکر است و این طرف پسرک همسفر من با کمک سرچ سریع در ویکی پدیا و سایر انبان های آنلاین دانش و آگاهی با دختر همآوردی می کند!
پسر قهرمان قصه ی ما راضی است از خدماتی که می گیرد و دلبر آنطرف خط را هم نمی دانم چه احساسی خواهد داشت وقتی ببیند و بداند که محبوبش چگونه آنلاین روشنفکری می کند.
پرده ی دوم؛ طبابت با سرچ فارسی
زن جوان مضطرب و آشفته وارد می شود... مادرش همراه اوست و خودش را نالان داخل اتاق معاینه می اندازد. چند هفته ای است که دختر اضطراب دارد و بی خواب است و حملات هول(panic) نیز تجربه کرده. طی دو روز اخیر اصلاً نخوابیده و غذای کمی خورده. دائم راه می رود و گریه می کند. سابقه ی بیماری جدی روانپزشکی و جسمی در گذشته منفی است.
پلاستیکی از دارو را همراهش دارد که با تصدیق خودش بعد از مصرفشان علائم تشدید شده است. نحوه ی تجویز داروها را می پرسم و با پاسخ غریب دخترک مواجه می شوم:
"خودم از اینترنت خوندم و رفتم داروها رو از داروخانه ی محل گرفتم!"
از چند و چون تحقیق و طبابتش با اینترنت جویا می شوم و معلوم می شود کار همیشه اش بوده که در گوگل به فارسی علائم بیماری را سرچ کند و از مطالعه ی چند سایت فارسی زبان به نتایج تجویز و درمان برسد!
تکنولوژی و راه میانبر آگاهی
چند سالی می شود که آحاد مردم و افکار عمومی ما با همگانی شدن تحلیل و نظر و راه حل در تمام مشکلات و ابتلائات اجتماعی و فرهنگی و اقتصادی و سیاسی و سلامت و بیماری خو گرفته اند.
هرکسی صفحه ای، سایتی، وبلاگی یا اکانتی راه انداخته و با زحمتی کم از همه چیز با سرعت مطلع می شود و با مرارتی بسیار کمتر در حواشی اش سرچ می کند و در طُرفه العینی خود را روشنفکر، آسیب شناس اجتماعی، اقتصاد دان یا طبیب می بیند و از اینجا به بعد راه هموار است.
هر تنابنده ای به کمک فضای آنلاین وب و دریای مواج اطلاعات و دیتا که در آن هست، بالقوه همه چیز دان محسوب می شود، فقط کافیست اراده کند و کمی پیگیر باشد!
تکنولوژی امکانی فراهم آورده که کاربر میتواند نمایش فرزانگی و دانایی بدهد و بدین ترتیب توانمند تر بشود امّا آیا این وضعیت دانشوری تکنولوژیک اصالتی هم دارد؟
وقتی در یک اجتماع سلسله مراتب و ساختار به هم می ریزد و روند های زمانمند متلاشی می شوند باید بوی "پوپولیسم" به مشام برسد و وقتی مفاهیم از اصالت و سبقه تهی میشوند بایستی آوای گوشخراش "لمپنیسم" را شنید...
ویکی پدیا و هزاران صفحه و سایت و شبکه ی مجازی سفره ای پهن کرده اند که کارشان دور زدن ساختار و روال های آموزش و دود چراغ خوردن های عالمانه است...
با کمک این بساط شلوغ، سلبریتی های جنجالی و دونمایه در مورد همه چیز نظر می دهند و متخصص همه ی امور می شوند و معرکه می گیرند و هواخواه پیدا می کنند..
پای آتش این وضعیت است که اغلب مردم با سواد اندک و یک گوشی اسمارت احساس میکنند میتوانند برای خود و دیگری طبابت کنند و حلال مشکل و شفا دهنده باشند و در دام همین گرفتاری است که هرکسی امکان دارد خود واقعی اش را بزک کند و در چند لحظه آدمی از لون و جنس دگر شود، شاعر و روشنفکر و کتاب خوان و مطلع جلوه کند و دل ببرد و نسخه تجویز کند و خرده بگیرد و تحلیل ارائه کند!!
پوپولیسم خودش را به مرزهای دانش و آگاهی رسانده و لشکر لمپن های متوسط الحال روشنفکر نما، می روند که پایه و اعتبار مراجع علمی و دانشگاهی و آموزشی رسمی را بلرزانند.
اینها را بگذارید کنار بلوای تکاپوی مدرک و پایان نامه و مقاله و پژوهش که آنها هم با کمک همین ابزارهای سایبری مردمی شده و پوپولیستی در حال ارائه ی خدمات هستند.
تا چندی دیگر فرزانگی و اندیشمندی را هم می شود سفارش داد و خرید و درب منزل تحویل گرفت!
دکتر مجتبی ارحام صدر، روانپزشک
@IranSociology
CRF6Xs http://www.LnAJ7K8QSpfMO2wQ8gO.com