زبان بدن مناسب، برای اینکه قربانی مجرمان نشوید

در این هفت ثانیه او تصمیم خود را خواهد گرفت که آیا می تواند به شما حمله کند، شما را برباید، از شما دزدی کند یا هر آنچه در ذهنش می گذرد، پیاده کند؛ تا هفت بشمارید، یک، دو، سه، چهار، پنج، شش، هفت.

در همین زمان کوتاه یا برای انجام نیت خود به سمت شما خیز خواهد برداشت و یا اینکه نفر پشت سر شما را به عنوان یک قربانی احتمالی بررسی خواهد کرد.

وی دو ترس بسیار بزرگ دارد؛ صدمه دیدن و دستگیر شدن. اگر توسط او انتخاب شدید این ترس می تواند به نفع شما باشد. با او درگیر شده و سر و صدا به راه بیندازید. وی قصد انجام جرمی بی نقص را دارد و در همان هفت ثانیه ی کذایی، ریسک به وقوع پیوستن این دو ترس خود را نیز بررسی می کند.


سپس این نوار را به زندانیانی که به دلیل جرایم خشونت آمیز حبس بودند، نشان دادند؛ جرایمی چون دزدی، تجاوز و قتل.

این مجرمین باید به افراد درون نوار نمره می دادند. نمره ی ۱۰ متعلق به بهترین سوژه ی جرم و یک برای فردی بود که مجرمین علاقه ای به درگیر شدن با وی نداشتند. اساس نظریه ی هفت ثانیه نیز از بازخورد این مجرمین بنا نهاده شد.

این مطالعه دو نتیجه داشت: نخست روی اینکه کنترل و برتری بر چه کسانی بسیار آسان است اجماع وجود داشت و تمام زندانیان دقیقا یک فرد خاص را تعیین می کردند. دوم و البته غیر منتظره، گزینش به هیچ عنوان آن گونه که محققین انتظار داشتند به جنسیت، سن و نژاد بستگی نداشت. گویا پای ملاک های دیگری در میان بود. آنها زبان بدن افراد را وارسی و از این طریق قربانیان را انتخاب می کردند. علامت های پایه ای بدن پیاده ها، علامت هایی چون طول قدم ها، چگونگی حرکت پاها و حمل وزن بدن، اینکه آیا دستان شخص هنگام حرکت بالا و پایین می روند یا نه، برای یافتن هرگونه آسیب پذیری وارسی می شدند؛ آن هم تنها در هفت ثانیه.

اکنون که به این موضوع واقفیم، می توانیم با اصلاح الگوهای راه رفتن،  خود را در ذهن مهاجمین به هدفی سخت تبدیل کنیم.

درست قدم برداریم

با اینکه نمی توان مداوم زبان بدن خود را تحت کنترل داشت، دانستن ضعف هایی که مجرم در پی آنهاست، کمک بزرگی به ما می کند. با تمرین و عادت به این اصلاحیه ها می توانید برداشت آنها را از خود اصلاح کنید.

روش صحیح راه رفتن

طول قدم: قدم هایی قدرتمند بردارید چرا که نشانه ی اعتماد به نفس است. قدم هایی نرمال، طبیعی و بدون زحمت اضافه.

حرکت پاها: پاهایتان را با افتخار به جلو برانید، روان

چرخش دست‌ها: طبیعی که راه بروید، آرنجتان کمی خم شده و دستانتان بالا و پایین می روند. این واکنش طبیعی بدن به حرکات پاهای شماست. پای راست را که حرکت دهید، ستون فقرات برای حفظ تعادل به چپ متمایل شده و دست چپ شما بالا می آید و بالعکس.

حمل وزن بدن: آرام راه بروید و بدون عجله و تنش بدن خود را به پیش ببرید، چون امواج آرام ساحل.

ژست: ژست شما همه چیز را در مورد شما لو می دهد، ولی خوشبختانه اصلاحش دردسر چندانی ندارد. سر بالا، کمر راست و شانه عقب، به اطراف نگاه کرده و اطلاعات محیط را در ذهن ثبت کنید.

سرعت: با سرعت جمعیت هماهنگ شوید، یا اندکی سریع تر. این گونه توجه زیادی به شما جلب نمی شود و خود را پر انرژی تر از باقی افراد نشان می دهد.

نخستین روش رایج و اشتباه قدم زدن

طول قدم: گامی طولانی و غیرعادی،  نامتعادل و شتاب زده نمود می کند و جمعیت به شما به چشم فردی عجیب و غریب نگاه می کنند.

حرکت پاها: همان طور که گفتیم تلاش برای طی مسافت بیشتر با هر گام عجیب و غریب نمود میکند و بهتر است بدانید که تمام قربانیان که توسط زندانیان آزمایش انتخاب شده بودند عجیب راه می رفتند.

چرخش دست: در این حالت دستانتان در واکنش به حرکت سریع پاها ناهماهنگ حرکت می کنند. ارتفاع زیادی را می پیمایند یا به دور بدنتان می چرخند. این وضعیت حتی می تواند باعث خنده ی اطرافیانتان شود.

حمل وزن بدن: از توضیحات بالا این گونه برمی آید که احتمالا در این حالت بدن شما از کنترل شما خارج شده و به حرکت سه بعدی روی می آورد.

ژست: از لحاظ جسمانی دستانتان به طرز وحشیانه ای این طرف و آن طرف می روند و از نظر ذهنی به هیچ عنوان حواستان به محیط اطرافتان نخواهد بود.

سرعت: با این سرعت حرکت کردن شما را مضطرب یا ترسیده نشان می دهد.

 دومین روش رایج و اشتباه قدم زدن

طول قدم: کوتاه، نشانه ی احتیاط و ترس، تقریبا مثل کودک نوپا. این گام نشانه ی ضعف و جراحت است.

حرکت پا: این نوع راه رفتن مثل راه رفتن کسی است که کفش پاشنه بلند می پوشد و پاهایش تاول می زند، قدم هایش کوتاه تر می شود و برای فرار از درد پاهای خود را روی زمین می کشد. این نوع قدم زدن نشانه ی آسیب پذیری است.

چرخش دست: طول گام کوتاه تر منتج به چرخش محدودتر دست می شود. دستانتان به بدنتان چسبیده و شلخته به نظر می رسید. گویی انرژی زیادی ندارید و چه کسی بهتر از فردی بی حال برای هدف دستبرد.

حمل وزن بدن: نامتقارن و متشنج، از بالا به پایین و از چپ به راست.

ژست: راه رفتن شبیه گوژپشت نوتردام شما را ترسو جلوه می دهد، به علاوه اینکه مجرمان تصور نمی کنند توانایی دفاع از خود را داشته باشید. به طور مشابه با نگاه رو به پایین، ناآگاهی خود را القا میکنید، ترکیب این دو چیست؟ یک هدف ایده آل.

سرعت: حرکت با سرعتی کمتر از سرعت جمعیت نشانه ی ضعف و یا حواس پرتی است. دقیقا همانند گوره خر یا غزالی که از هم نوعانش فاصله گرفته است.

نیم نگاه

از خانه که بیرون می زنید به اطراف نگاه کنید افراد مجاور خود را در ذهن خود ثبت کنید و محیط اطراف خود را دریابید. این قابلیت هرگونه احتمال غافلگیری را از بین می برد.
پیشنهاد مناسب این است که نیم نگاهی به فردی که از کنارتان می گذرد، بیندازید تا بدانند که متوجه حضورشان هستید. مهاجمان عاشق عنصر غافلگیری اند و در صورت از بین بردن آن احتمالا به دنبال قربانی دیگری خواهند گشت.

حرفه ای شوید

تکرار میکنیم؛

گام: نیرومند قدم بردارید، نه خیلی بلند و نه خیلی کوتاه.

ژست: سر بالا، شانه عقب.

دست ها: به آرنج هایتان اجازه بدهید که طبیعی خم شوند، آنها را کنترل نکنید.

آگاهی: به اطراف دقت کنید، افراد یا چیزهای غیر عادی را شناسایی کنید.

آرامش: مهمتر از همه، آرام، خونسرد و خاطرجمع باشید.

فراموش نکنید؛

اگر صاف راه رفتن، مصمم قدم برداشتن و آگاهی به محیط اطراف، آن هم به طور مداوم کار غیرممکنی به نظر می رسد، سعی کنید که بازه های زمانی تمرکز خود را با تمرین افزایش دهید. کافی است صدای پیامک تلفن همراهتان را بشنوید و حواستان پرت شود و از محتویات اطراف خود غافل شوید. افتادن چانه و متمرکزش شدن روی صفحه ی گوشی همان و حمله ی غافلگیرانه همان.