اختصاصی «تابناک باتو»؛ چند نوجوان با تلفن همراه خود از غرق شدن فردی سی و دو ساله ویدیو تهیه می کنند که به دنبال آن، این حادثه پرسش هایی را درباره ی چگونگی قانع نمودن افراد به انجام کار درست و در صورت لزوم مجازات آنها در پی عدم انجام این کار به ذهن می رساند؛ همچنین نگرانی هایی درباره ی تأثیر رسانه های اجتماعی بر خشونت در رفتار برمی انگیزاند.
روانشناسی از ملبورن که با بچه ها و خانواده ها سر و کار دارد می گوید، به علت وجود محتوایی که در شبکه های اجتماعی در دسترس همه قرار می گیرد، افراد روز به روز بیشتر نسبت به اتفاقات دنیا بی تفاوت می شوند و به آنها عادت می کنند. ناراحت کننده است، چون ذهن بچه ها با انواع و اقسام خشونت و پرخاشگری بمباران می شود.
به گفته ی وی، در کل، انسانها در حال عادت کردن به انواع چیزهای وحشتناکی که در سرتاسر دنیا اتفاق می افتد هستند؛ آنقدر که برایشان تکراری میشود.
در مورد حادثه ی شهر کوکوآ آمریکا، پلیس میگوید که جامل دان، ۳۲ ساله، در نهم جولای با میل خود وارد دریاچه شده است. اما چیزی که جامعه را در شوک فرو برده، اتفاقی است که پس از تقلای این مرد برای شناور ماندن روی سطح آب رخ داده است.
پزشکی قانونی علت مرگ را غرق شدگی تشخیص داده است. رئیس بخش نوجوانان دادستانی ایالت فلوریدا در اظهار نظری درباره ی عمل این چند نوجوان و قرار دادن آن ویدیو روی شبکه های اجتماعی، می گوید: این مسأله جدی تر از جدی است، من به شخصه چنین چیزی را در تمام عمرم ندیده بودم.
دادستان ایالتی در بیانیه ای اظهار داشت: هیچ گونه توجیه اخلاقی برای هیچ یک ـ نه رفتار کسانی که صدایشان در ویدیو شنیده می شود و نه نفس تصمیم کمک نکردن به آقای دان ـ وجود ندارد.
صفحات شبکه های اجتماعی مجرمینرئیس بخش نوجوانان دادستانی می گوید: شبکه های اجتماعی در پیگیری جرم بسیار کاربرد دارند؛ آن هم به دلیل پست هایی که خود مجرمین به اشتراک می گذارند.
وی می افزاید: مطمئنا استفاده از شبکه های اجتماعی توسط نوجوانان و نوبالغانی که ممکن است جرمی مرتکب شده باشند، حداقل برای خودنمایی، روز به روز رونق بیشتری می گیرد؛ مثلا شخصی عکسی از خود به اشتراک می گذارد که در آن اسلحه ای غیرقانونی در دست دارد یا کالای دزدیده شده یا حتی مواد مخدر.
شبکه‌های اجتماعی رایجی که این گونه پست ها در آنها به اشتراک گذاشته می شود، لایو فیسبوک، اسنپ‌چت و یوتیوب هستند. همچنین با افزایش مشاهده ی فیلم هایی از درگیری در مدرسه روبه رو هستیم که توسط تماشاچی ها ثبت شده اند؛ تماشاچیانی که مثلا باید برای ختم قائله تلاش کنند.
اما نیمه ی پر لیوان این است که با افزایش موارد اینچنینی، نیروهای انتظامی می توانند از این شبکه ها به عنوانی ابزاری برای پیگرد جرایم استفاده کنند.
فقدان همکاریرئیس بخش امنیتی دانشگاه فلوریدای شرق می گوید، طبیعی است که برخی برای همکاری و ارتباط با نیروهای انتظامی میلی نداشته باشند. وی که فرمانده ی بازنشسته ی کلانتری شهرستان بروارد است و در ۳۸ سال در سمت های مختلفی مشغول به کار بوده است، می گوید: دلایل بسیاری برای این بی میلی وجود دارد.
طبق گفته ی وی، از ترس بگیرید تا تکبر، یا شاید هم دلیل این بی میلی خصومتی شخصی با افسری خاص بوده است که باعث شده به طور کلی علاقه ای به حرف زدن نداشته باشند.
روانشناس ما از ملبورن می گوید: برخی فقط، خیلی ساده، نمی خواهند خود را درگیر ماجرا کنند. حس جامعه دوستی و مسئولیت اجتماعی بسیار کم شده است.
ورود اتهام
در پرونده ی مرگ دان، رئیس پلیس کوکوآ به دنیال وارد کردن اتهام به این نوجوانان، تحت قانون ایالتی فلوریداست که رو گرداندن از گزارش مرگ در این شرایط را جرم قلمداد می کند؛ چه اتفاقی باشد و چه خودکشی. همچنین قصد دارد با همکاری مجاری قانونی دیگر قانون جدیدی را به تصویب برساند که در آن فرد در پی مواجه شدن با چنین حادثه ای مجبور به کمک به قربانی باشد.
عمل غیر قابل توصیف
شهردار کوکوآ طی بیانیه ای در روز جمعه ی گذشته گفت، هیچ کلمه ای گویای تام بی وجدانی این نوجوانان نخواهد بود. این رفتاری از روی نبود انسانیت در وجود آنان است و به هیچ وجه بازتابی از جامعه ی ما نیست. من تلاش های رئیس پلیس را برای وارد کردن اتهام به این نوجوانان می ستایم و تمنا دارم که دفتر دادستانی آنها را مورد پیگرد قانونی قرار داده و با رئیس پلیس همکاری کند.
دپارتمان پلیس کوکوآ در بیانیه ای اظهار داشت، تحقیقاتشان حاکی از این بوده است که دان با میل خود و تنها به درون آب رفته است. فیلم دوربین امنیتی یک همسایه نشان می دهد که وی فنس خانه را دور می زند و به دریاچه می رود. البته انگیزه ی دان هنگام ورود به آب مشخص نیست.
رئیس پلیس می گوید: فارغ از شرایطی که وی را مصمم به ورود به آب می کند، هیچ توجیهی برای کار نوجوانان وجود ندارد. اتهامات وارده به منزله ی راهی است که آنان با عواقب عمل خود روبه‌رو شوند.
شهردار امیدوار است که این تراژدی درس عبرتی برای همگان باشد.
پنج نکته برای پدران و مادران
روانشناسی از ملبورن، توصیه هایی برای والدینی که نگران تأثیر اتفاقی که برای آقای دان افتاد و همچنین شبکه های اجتماعی بر فرزندانشان هستند، دارد.
۱.به جای اینکه در مورد خوبی یا بدی این اتفاق برایشان سخن سرایی کنید، درباره ی این حادثه با آنها صحبت کنید، این که چه احساسی در مورد آن دارند و اگر در شرایط مشابه بودند چه می کردند.
۲. در مورد اینکه چه کارهایی برای فردی که در خطر است، می توانند انجام دهند صحبت کنید، حتی اگر دوستان همراهش قصد کمک نداشتند.
۳.برای مطالبی که روی شبکه های اجتماعی به اشتراک می گذارند محدوده تعیین کنید.
۴.با آنها در مورد کارهایی که باید انجام دهند، وقتی که متوجه آزار دیدن شخصی توسط زورگوها چه در مدرسه و چه در شبکه های اجتماعی می شوند، صحبت کنید.
۵. آهسته آهسته ارزش ها را ملکه ی ذهن بچه هایتان کنید، مثلا به آنها القا کنید تا در صندوق صدقات پول بیندازند، برای همسایه شیرینی یا غذا ببرند و در کل کارهای نیک انجام دهند.
