چرا بعضی آدم ها با نیش و کنایه حرف می زنند؟
کد خبر: ۸۱۳۰۴
تعداد نظرات: ۲ نظر
تاریخ انتشار: 2017 August 03    -    ۱۲ مرداد ۱۳۹۶ - ۰۹:۰۶
حرف زدن با نیش و کنایه، به اندازه زمانی که فردی بدون اجازه از کیف دیگری چیزی برمی دارد غیراخلاقی است، چون وقتی کسی به دیگری نیش و کنایه می زند مانند این است که دست خود را وارد سینه طرف مقابل کرده و با مشت تکه ای از دل او را برمی دارد.
 چرا بعضی آدم ها با نیش و کنایه حرف می زنند؟به گزارش «تابناک با تو»؛ معمولا ما آدم ها احساسات درونی خود را به دو روش ​ ابراز می کنیم؛ اول با سخن و گفتار خود و دوم با اعمال و کردار، اما گاهی ​ برخی از ما ناخواسته و بدون قصد و غرض با سخنان و گفتار نسنجیده، به ارزش کلام و شخصیت خود آسیب می رسانیم.


البته انتخاب عبارت های مختلف و به کارگیری واژه های ملایم و دلچسب یا تحریک آمیز و خشن، ​ دست خودمان است و ما می توانیم با کمی دقت، مخاطبان خود را با هر طرز فکری که دارند، تحت تأثیر مثبت خویش قرار دهیم یا برعکس، آنها را برنجانیم و خاطرشان را آزرده کنیم.
 

طعنه زدن، سرزنش کردن، دشنام دادن، زخم زدن و... معانی مختلف زخم زبان زدن است که در لغت نامه دهخدا بیان شده، اما این واژه در زبان عامیانه مصداق دیگری از قبیل سرکوفت های مادر شوهر و مادر زن و موارد بسیار دیگری که در روابط عامیانه به کار می رود، نیز دارد.
 
 چرا بعضی آدم ها با نیش و کنایه حرف می زنند؟

حتما شما هم در طول زندگی تان به افرادی برخورده اید که به محض شروع صحبت باعث آزردگی دیگران و دلسردی آنها نسبت به خودشان می شوند، اما باید به این نکته دقت کرد که واقعا چه مساله ای باعث این همه تلخ زبانی و نامهربانی شده است.


تاثیر تلخ زبانی بر روابط خانوادگی


کنترل نکردن زبان پیامدهای بسیار مخربی در زندگی دارد که در پاره ای موارد، جبران آنها امکان پذیر نخواهد بود. اگر سری به خانه ها بزنید، با اندکی دقت و تامل در می یابید که ریشه بسیاری از ناراحتی ها و خصومت ها که اساس و بنیان خانواده را به مخاطره انداخته است و از زندگی، جهنمی ساخته که آتش آن دامنگیر افراد خانواده شده است، همان ​ کنترل نکردن زبان است. در این نوع خانواده ها، زندگی شیرین و لذتبخش جایش را به زندگی رقت باری داده که تلخی آن دائما، ذائقه روحشان را آزار می دهد.
 

 زخم زبان، نیش و کنایه به طور مستقیم روان فرد را تحت تاثیر قرار می دهد؛ حرف زدن با نیش و کنایه، به اندازه زمانی که فردی بدون اجازه از کیف دیگری چیزی برمی دارد غیراخلاقی است، چون وقتی کسی به دیگری نیش و کنایه می زند مانند این است که دست خود را وارد سینه طرف مقابل کرده و با مشت تکه ای از دل او را برمی دارد. مشتاقی می افزاید: بدترین شکل این است که تکرار نیش و کنایه زدن در فرد به صورت عادت درآید و باعث دور شدن اطرافیان ازجمله خانواده، دوست و مهم تر از همه، همسر​ از فرد کنایه زننده شود.


معمولا این افراد دافعه زیادی ایجاد می کنند، دوستان و آشنایان و حتی اعضای خانواده زیاد دلخوش نیستند که با آنها صحبت کنند زیرا این افراد قادر نیستند احترام و حریم طرف مقابل را به خوبی حفظ کنند.
 
 
چرا بعضی آدم ها با نیش و کنایه حرف می زنند؟
 
اما مهم تر از همه تخریب روابط به وسیله نیش و کنایه در بین همسران است؛ وقتی زن و مرد از هم رنجش پیدا می کنند و درصدد رفع آن برنمی آیند، ​ ناراحتی ها و دلخوری ها روی هم انباشته شده و ​رابطه شان سرد می شود.


وقتی یکی از دیگری می رنجد، بی منطق، بی انصاف و پرخاشگر می شود، حال حدس بزنید قضاوت چنین آدمی نسبت به همسرش چگونه خواهد بود.

 بیشتر این افراد نمی دانند با این عمل چقدر شخصیت خودشان را پایین می آورند و اگر این طرز صحبت بین همسران باشد می تواند آسیب های جبران ناپذیری را به زندگی مشترک وارد کند.


دوری از طعنه و کنایه، حرف های نیش دار، لاف زدن یا ابراز نوعی تحکم می تواند ما را در مسیری قرار دهد تا در هر جمع و گروهی، نقل محفل شویم و خود را نسبت به مکنونات قلبی و افکار و عقاید شخصی دیگران، صمیمی و مشتاق نشان دهیم و در حریم آنان، شریک و سهیم شویم.


زن ها بیشتر از مردان اهل نیش و کنایه هستند


گاه علت مشکلاتی که بین زن و مرد به وجود می آید این است که تصورات آنها از کلمات مشابهی که استفاده می کنند متفاوت است. آنها حتی از جملات واحد، معانی متفاوتی برداشت می کنند.

زنان احساسات خود را اغراق آمیز جلوه می دهند و محدودیتی در استفاده از لغات نمی بینند، اما مردان کلمات را واقعی پنداشته و واکنش های نامناسب نشان می دهند، دیگر این که مردان حرف های زنان را لغت به لغت معنا می کنند.

برای زندگی بهتر به خانم ها توصیه می شود وقتی با همسرشان صحبت می کنند کلمات را سنجیده و حساب شده به کار ببرند و آقایان نیز زیاد به نوع کلماتی که خانم ها استفاده می کنند، حساس نشوند و خرده نگیرند.


وقتی زن و مرد با یکدیگر صحبت می کنند یا از هم سوال می پرسند، منتظر جواب معقول هستند. پاسخ هایی که شما می دهید، می تواند ارتباط را شفاف تر و نزدیک تر کند یا ارتباط را تیره و قطع نماید، پاسخ دهنده با جوابی که می دهد شخصیت درونی خود را نمایان می سازد.


جواب های تند و سریع و بدون تفکر موجب رنجش شنونده می شود و این گونه جواب ها خامی و عجول بودن پاسخ دهنده را می رساند.

صحبت با نیش و کنایه در بین خانم ها شایع تر از آقایان است و نبود مهارت ارتباطی، یادگیری، حسادت و کمبود اعتماد به نفس در بعضی از آنها باعث شده است نیش و کنایه و تلخ زبانی در بین خانم ها بیشتر از آقایان رایج باشد.
 
نتیجه تحقیقات انجام شده ثابت کرده است که بروز خشونت درمردان و زنان متفاوت است به طوری که خشونت در زنان بیشتر به صورت کلامی یا همان صحبت با نیش و کنایه خود را نشان می دهد، یعنی زن با حرف هایش باعث ناراحتی همسرش می شود، اما در مقابل خشونت در مردان به صورت فیزیکی بروز می کند.
 
 چرا بعضی آدم ها با نیش و کنایه حرف می زنند؟
 
شروع مشاجرات امکان دارد از سوی هر دو طرف باشد، اما باید توجه داشت مردان آمادگی بیشتری برای تبدیل مشاجرات کلامی به درگیری های فیزیکی دارند. به همین دلیل به خانواده ها توصیه می شود از مشاجره در زمینه های کم اهمیت یا در مواقع غیرضروری یا نابه جا خودداری کنند؛ زیرا گاهی این مشاجره لفظی به درگیری فیزیکی می انجامد و همین امر باعث می شود ​ حس تنفر یا نارضایتی از زندگی در زنان بروز کرده و بر روابط زناشویی تاثیر منفی گذارد.

شخصیت افرادی​که زبان های نیشدار دارند
 
آدم هایی که مهارت های ارتباطی و قدرت جذب ضعیف دارند، دچار این عارضه می شوند که گفته می شود فرد زخم زبان یا نیش گفتار دارد. وقتی از کسی زخم زبان می شنویم جدا از افکار منفی که در این گونه افراد وجود دارد، نشان دهنده مهارت های ارتباطی ضعیف این اشخاص است. گفتار، کلام و آهنگ صدای آنها زخم روحی در شنونده ایجاد می کند.

مهارت های ارتباطی کم، افکار منفی، آستانه تحمل پایین، پرخاشگری و استرس دلایلی هستند که منجر به زخم زبان می شوند.به طور کلی همیشه طعنه و کنایه زدن حاکی از آن است که یک مشکل فردی و ارتباطی وجود دارد و توجه به این نکته که چه عواملی باعث به وجود آمدن این مشکل شده​ از اهمیت ویژه ای برخوردار است.

 بیشتر کسانی که طعنه می زنند، معمولا انتقادی دارند که توان بیان آن را ندارند؛ اما دسته دیگری هم هستند که یاد گرفته اند با زبان نیش و کنایه صحبت کنند و این گونه صحبت و برخوردشان حالت اکتسابی و یادگیری دارد.
 
 چرا بعضی آدم ها با نیش و کنایه حرف می زنند؟
 

یک دلیل دیگر صحبت با نیش و کنایه، ریشه در مسائل حل نشده قبلی در شخصیت فرد دارد، به طور مثال ممکن است خانمی از مردی ضربه ای خورده باشد و حالا این حالت را به فرد دیگری منتقل می کند و دائم در صحبت هایش به تلافی رفتار فرد دیگری​ به او نیش و کنایه می زند.

 مساله دیگری که می تواند علت این قضیه باشد، فقدان رشد شخصیتی است، به طوری که اگر شخص احساس منفی ای در مورد چیزی دارد، چون شخصیت او به طور کامل رشد نیافته ، نمی تواند به طور صریح و شفاف احساس خود را بیان یا در مورد آن صحبت کند و اصطلاحا در لفافه سخن می گوید و نیش و کنایه می زند که این مساله خود یک حالت پرخاشگری منفعلانه به حساب می آید.

 کسی که با طعنه و نیش و کنایه صحبت می کند، نشان می دهد که نسبت به طرف مقابل خشم دارد، اما قدرت حل مساله را ندارد که فقدان این مهارت هم بیانگر آن است که یا این افراد در خانواده هایی بوده اند که حل مساله را به آنها یاد نداده اند یا نشان می دهد در این زمینه تمرین و تبحر کافی را نداشته اند، اما و به هر دلیلی این گونه تکلم با نیش و کنایه نشان می دهد فرد، شخصیت خیلی جالبی ندارد و همین طور این افراد معمولا فاقد دوستان و ارتباطات خانوادگی زیادی هستند.
 
 ممکن است علاوه بر موارد بالا این گونه صحبت کردن ناشی از کج خلقی ذاتی فرد یا ناشی از وضع بی ثبات روحی و روانی او باشد طوری که خشم و افسردگی در وجود این افراد وجود دارد و آنها این خشم و افسردگی را با نیش و کنایه و آزار کلامی بروز می دهند.

و دسته آخر کسانی هستند که از بهره هوشی و هوش هیجانی پایینی برخوردارند و نمی توانند تجزیه و تحلیل کنند که کلامشان چه تاثیری در طرف مقابل دارد.

رابطه نیش و کنایه با زبان منفی بدن

نیش و کنایه می تواند خود را به شکل زبان منفی بدن هم نشان دهد، حتی بعضی وقت ها لحن کلام که آهنگ قشنگی ندارد یا حرکات دست و صورت می تواند نشانه ای از کلام با نیش و کنایه باشد.
 
 بعضی با خودشان صحبت می کنند یا وقتی با همسرشان در خانه هستند، در حین کارکردن به اصطلاح با خودشان غرغر می کنند که این کارها هم نشانه ای از نیش و کنایه است؛ البته تمام این واکنش های بدنی هم برای آرام کردن خود فرد و حسی که ابراز نکرده است؛ به کار گرفته می شود.

در کل ظرفیت روان شناختی این افراد پایین است و قدرت حل مساله را به شیوه مناسب ندارند، یک نوع ناخالصی در رفتارشان وجود دارد، معمولا افرادی که نیش و کنایه می زنند، برخلاف ظاهرشان، افرادی سلطه پذیر و منفعل اند و برای دریافت تائید دیگران، این کارها را انجام می دهند.

 این تیپ شخصیتی نمی تواند احساس منفی خود را ابراز کند، به این ترتیب خشم فوران می کند و با لحن کلامی که بوی پرخاشگری و احساسات منفی دارد یا با حرکات دست و نگاه یا به صورت غرغرکردن های مکرر خود را نشان می دهد.

اعتقادات قوی از نیش زبان جلوگیری می کند

اگر دقت کرده باشید معمولا نیش و کنایه زدن در بین افرادی که اعتقادات بسیار قوی دارند و به اصطلاح​ با ایمان هستند به دلیل ترس از گناه رنجاندن کسی بسیار کمتر از دیگران دیده می شود. بیشتر کسانی که این گونه صحبت می کنند، از نظر اعتقادی فوق العاده ضعیف هستند و وقتی اخلاق و مسائل اعتقادی ضعیف باشد، گذشت و بخشش معنا ندارد و فرد به اصطلاح براحتی مثل مار نیش می زند.
 
 کسانی که اعتقادات محکم و درستی دارند و زمینه های اخلاقی در آنها به درستی شکل گرفته است، وارد گفت وگو می شوند، با احترام صحبت می کنند و مراقب سخنان خود هستند تا کسی از آنها نرنجد و ادبیات کلامی افراد معتقد، از قبیل حلال کنید، التماس دعا و... نشان دهنده ترس آنها از ناراحت کردن طرف مقابل و اهمیت دادن به شخصیت فرد مقابل است. رسانه ها در این زمینه مسئول هستند و می توانند با آموزش و فرهنگ سازی و مهم تر از همه بالا بردن سطح اعتقادات افراد از ترویج بیشتر این طرز تکلم جلوگیری کنند.

حرف های نیش دار ریشه عصبی دارد

در مهارت های ارتباطی وقتی شخصی می داند که چگونه صحبت کند، از زخم زبان استفاده نمی کند و پیامدهای گفتار خود را در نظر می گیرد. انسان های عصبی که آستانه تحمل کمتری دارند، عموما متهم به این مساله هستند که زخم و نیش زبان بیشتری دارند.
 
 چرا بعضی آدم ها با نیش و کنایه حرف می زنند؟

جواب های سربالا و سرزنش آمیز دلیل بر پرعقده بودن و عصبیت پاسخ دهنده است و ناشی از آن است که وی شیوه برقراری ارتباط را نمی داند. واکنش های کلامی که با تعمق و منطقی و بدون حب و بغض باشد. قطعا ارتباط بهتری را رقم می زند و موجب پایداری زندگی می شود.

در مقابل زبان های نیشدار چه​کنیم؟

بارها شده که در مواجهه با تیغ زبان در دو راهی انتخاب ایستاده ایم؛ آیا باید جواب تیغ را با تیغ داد یا آرام بود و تیغ زبان را با لطافت سکوت مدارا کرد.

چون این اشخاص رفتارهای عادتی دارند باید طرز فکر آنها را عوض کرد. بخشی از زخم زبان ها تبدیل به رفتارهای عادتی می شوند. به این افراد از طریق طرح های درمانی باید کمک کرد و آموزش داد که بخشی از رفتارهایشان غلط است و باید آن را اصلاح کنند. وقتی این افراد نیش زبان نمی زنند ابتدا خود را از درد و رنج های درونی رها می کنند، بنابراین فرد باید متقاعد شود در رفتار خود تغییر ایجاد کند.

اگر کسی تیپ شخصیتی اش به گونه ای است که مرتب نیش و کنایه می زند، بستگی به دوری یا نزدیکی به فرد، رفتار با او متفاوت است؛ اگر این فرد یک دوست یا یکی از اقوام نه چندان نزدیک باشد، به طور معمول ارتباط با او آنقدر کم و کم می شود که ممکن است حتی قطع گردد، اما وقتی این فرد یکی از اعضای خانواده یا همسر باشد مسلما رفتار با او باید به گونه ای دیگر باشد.
 
 اگر ارتباط با این فرد برای ما مهم است باید به او کمک کنیم تا این مشکل خود را حل کند؛ بهترین راه این است که از او وقت مناسبی بخواهیم و درخواست کنیم در آن زمان در محیطی آرام، بدون تشنج و بدون فضاهای منفی با هم صحبت کنیم.

 در آن زمان که او صحبت می کند، سعی کنیم انتقادپذیر باشیم و بدانیم که هر چند روش او برای بیان احساساتش صحیح نیست، اما ما هم به هیچ وجه نباید مقابله به مثل کنیم.

در کل یک نفر باید فردی با این خصوصیات را مدیریت کند و اگر شنونده خوبی باشیم، مقابله به مثل نکنیم، حرف هایش را قطع نکنیم و به او کمک کنیم در کمال آرامش و راحتی احساس منفی خود را از ما یا هر کس دیگری بگوید، این که از چه چیزی دلخور است، از چه زمانی ناراحت​ و از چه زمانی این احساس به او دست داده و منظور اصلی او را از این نیش و کنایه ها جویا شویم و مهم تر از همه این که به او این حس را بدهیم که ما در کنارش هستیم و در نقطه مقابلش نیستیم، آنجاست که فرد حس خود را می گوید و ما می توانیم درست ابراز کردن خود را به او یاد دهیم که چطور خودش را ابراز کند تا مجبور به بروز احساسات خود از طریق نیش و کنایه نباشد.

پشیمانی های بعد از زخم زبان

جالب است بدانید طبق تحقیقات انجام شده در بیشتر موارد افرادی که حتی عادت به زخم زبان زدن و صحبت با نیش و کنایه دارند بعد از این گونه صحبت کردن و ناراحت کردن طرف مقابل از سخن خود پشیمان شده و در بعضی از موارد در صدد جبران بر می آیند.
 
چرا بعضی آدم ها با نیش و کنایه حرف می زنند؟ 
 
 این مساله نه تنها به بهبود روابط کمک نمی کند، بلکه احساس انزجار را در دیگران ایجاد می کند و هر روز تخریب بیشتری در روابط به وجود می آورد.

 از نظر فردی هم در درون آن شخص، خشم و دلخوری حل نمی شود، فقط در آن لحظه برای کوتاه مدت ممکن است احساس «دل خنک شدن» به آن فرد دست دهد، اما به طور حتم پس از آن هم احساس پشیمانی از صحبت و رفتار خود به او دست می دهد؛ ناگفته نماند این مساله ارتباطات را ​ بدتر​ و تعامل با دیگران را کمتر می​کند.

در جایی که انسان می تواند به طور صریح سخن بگوید و رنجش های خود را از راه گفت وگوی مستقیم حل کند چرا متوسل به طعنه و کنایه شود یا به جای این که به حل اصولی مشکلات خود بپردازد به زخم زبان متمسک شود که در این صورت نه تنها مشکل حل نمی شود بلکه رنجش ها عمیق تر می شود.
 
 بیشتر کسانی که نیش و کنایه می زنند به خودشان فرصتی برای بررسی آثار حرف خود نمی​دهند و به این که چقدر وجهه خود را در نظر دیگران خراب کرده و روحیه طرف مقابل را به ویرانی کشیده اند توجهی نمی کنند، اما بعضی از آنها هم بعد از زدن حرف و شکستن دل طرف مقابل پشیمان می شوند.

همسرآزاری با نیش و کنایه

طعنه و کنایه، عبارات و حرف های انتقادی و قضاوت کننده و اتهامی جزو گفت وگوی عاری از احترام است. می توان گفت رابطه و گفت وگوی خوب، رابطه ای است که این بی احترامی ها را در خود نداشته باشد. کافی است به زوج هایی که با هم حرف می زنند توجه کنید. آیا در جواب عبارات و اظهارنظرهای صادقانه، پاسخ هایی نیشدار و کنایه آمیز می شنوید؟ آیا می شنوید که یکی از طرفین دیگری را به دلیل نوع حرف زدن مسخره کند؟ آیا می شنوید که یکی از زوج ها انتخاب و تصمیمات دیگری را نقد کند؟ آیا در جواب افکار صادقانه یک طرف می بینید که طرف دیگر چشم گرد کند؟ حالا طریقه حرف زدن خودتان با همسرتان را بررسی کنید. آیا رابطه و گفت وگوهای شما محترمانه است یا به هم بی احترامی می کنید؟

وقتی نام همسرآزاری به میان می آید، برخی از افراد، بدون درنگ مشاجره های لفظی شدید و کتک زدن را به خاطر می آورند، غافل ازاین که شاید رفتار بسیاری از ما طی روز، مصادیق بارزی از همسرآزاری باشد؛ مواردی مانند تحقیر کردن، ناسزا گفتن، ایراد نابه جا گرفتن و نسبت دادن یک صفت هم می تواند ازجمله موارد همسرآزاری باشد.

بر خلاف تصور عموم، همسرآزاری شامل آزار دادن با زبان، داد زدن، خشونت رفتاری، فحاشی و تهدید کردن نیز می شود یا به عبارت بهتر، هر نوع رفتاری از سوی همسر که روان انسان را به مخاطره بیندازد و رفتار فرد را تغییر دهد، همسرآزاری نامیده می شود.
 
 
 
نظرات بینندگان
انتشار یافته: ۲
در انتظار بررسی: ۰
غیر قابل انتشار: ۰
فاطمه
|
Iran, Islamic Republic of
|
۱۴:۲۲ - ۱۳۹۹/۰۵/۱۵
4
4
دوستی دارم ک همیشه وقتی صحبت میکنیم از خانواده همسرش بد میگه و حرف دیگه ای نمیزنه فقط و فقط همین موضوع رو باز میکنه،اخیرا ب دلیل کرونا ما با هم رفت و آمد نداریم همیشه میگه کرونا مسخرست فلان وقت بیاید خونه ما یا اینکه ما بیایم خونه شما و من کرونا رو جدی میدونم انکار میکنم رفت و آمد نمیکنم این باعث شد ک هر چند روز یکبار تماس میگیره و همیشه با نیش و کنایه صحبت می‌کنه انگار ک خشمگینه از دستم منم فقط سکوت میکنم نمیدونم چ برخوردی داشته باشم آیا صلاحه ک ارتباطم را با او قطع کنم؟
گیتی
|
Iran, Islamic Republic of
|
۱۳:۰۵ - ۱۳۹۹/۱۲/۱۱
1
5
من از وقتی ازدواج کردم سعی کردم با ادب و احترام با برادرشوهرم و جاریم رفتار کنم اما واقعا نمیدونم چه مشکلی دارن که مدام نیش و کنایه میزنن وقتی میرم خونشون زهرمارم میشه شوهرمم همین یه داداشو داره نمیخوام بهش بگم رابطتو کم کن نمیدونم چیکار کنم از دستشون
نام:
ایمیل:
* نظر:
آخرین اخبار