در زمان قاجار عبور و مرور به داخل شهر تهران از دروازه ها و پرداخت عوارض
به اتاقکی که کنار این دروازه ها ایجاد شده بود میسر بود. به همین دلیل عده
ای برای نپرداختن عوارض و همچنین داشتن تریاک و یا قاچاق، از خندق و
مسیرهایی که توسط مردم درست شده بود میگذشتند.
در این خندقها عده
خاصی نیز زندگی میکردند که به آنان خندقنشین میگفتند. خندق محل اجتماع و
سکونت اراذل و اوباش، الواط، کولی ها، شترداران ، دراویش و فاحشه ها بوده
است. این مکان ها محل چپق و حشیش کشیدنشان بود.