به گزارش «تابناک با تو»؛ اختلال شخصیت مرزی؛ افراد مبتلا به این اختلال، خودانگاره (خودپندارهی) بسیار بیثباتی دارند، روابط میانفردیشان نیز بسیار بیثبات است. آنان معمولاً سابقهی روابط شدید، اما پرآشوب دارند که معمولاً آرمانیکردن مفرط دوستان یا معشوقها را شامل میشود اما بعداً بهسرخوردگی و ناامیدی میانجامد.
خشم شدید و نشانههای بیثباتی عاطفی ویژگی های مهم این اختلال است.
علل اختلال شخصیت مرزی
در مورد علل این اختلال شخصیت به علل اکتسابی یا تجارب ناشاد در دوران کودکی اشاره شده است و نقش تجارب دوران کودکی خصوصا سه سال اول عمر بسیار مهم است
بی ثباتی مادر به دلایل مختلف،طرد کودک و عدم وجود دلبستگی امن در دوران کودکی،درگیری بین والدین، تنبیه کودک و بی توجهی به احساسات او، طلاق والدین ، والدین گرفتار و ناسازگار و...از علل اصلی این اختلال شخصیت است.
ویژگی افراد مبتلا به اختلال شخصیت مرزی:
روابط متزلزل
افراد مبتلا به اختلال شخصیت مرزی، دارای روابطی ناپایدار با خانواده، فامیل و دوستان خود هستند.
این افراد ممکن است سریعا علاقه شدیدی به یک فرد پیدا کنند و ناگهان از آن شخص متنفر شوند.
هر گونه جدایی و یا تغییر در برنامه مورد انتظار، می تواند یک واکنش شدید و احساس طرد را در بیمار مبتلا به اختلال شخصیت مرزی ایجاد کند.
هنگامی که این افراد به یک چیز و یا کسی علاقه داشته باشند و آن چیز و یا آنکس از پیش آنها برود، احساس پوچی و انزوا می کنند.
خشم بیجا
شرایط خارج از کنترل و یا ناچیز می توانند افراد مبتلا به اختلال شخصیت مرزی را بسیار خشمگین کنند.
برای مثال اگر والدین و یا همکاران برای مدت کوتاهی، به فرد مبتلا به اختلال شخصیت مرزی اعتنا نکنند، این فرد از احساس طرد و انزوا، بسیار خشمگین می شود.
افراد دچار به اختلال شخصیت مرزی به سرعت از احترام شدید و عشق فراوان به طرف مقابل تغییر عقیده می دهند و نفرت و خشم را جایگزین آن می کنند و دائم بین این دو حالت در تغییر هستند، فرد دچار اختلال شخصیت، دیگری را یا به عرش می برد یا به فرش می رساند. یعنی سیاه و سپید دیدن دیگری
احساس پوچی
هنگامی که این افراد به یک چیز و یا کسی علاقه داشته باشند و آن چیز و یا آن کس از پیش آنها برود، احساس پوچی و انزوا می کنند و توانایی مقابله کردن با این احساس را ندارند.
علائم اختلال شخصیت مرزی می تواند شامل احساس بی ارزشی، بی عشقی و پوچی باشد.یک درمان جدید به نام رفتار دیالیتیکی می تواند برای افراد مبتلا مفید باشد.
ترس از تنها ماندن
خشم و ترس شدید در این افراد از تنها ماندن سرچشمه می گیرد.
این افراد حتی اگر تجسم کنند که تنها هستند، دچار ترس و عصبانیت می شوند.
ترس از تنها بودن، یک مشکل جدی در روابط خانوادگی ایجاد می کند.
اين افراد ممكن است زياد به خودكشي فكر كنند.
چندین روش موثر برای درمان این اختلال وجود دارد.
▫️دارو درمانی شامل: داروهای ثابت کننده خلق و خو، داروهای ضدجنون و ضد افسردگی می توانند این علائم را کنترل کنند.
روش های مختلف مشاوره و درمان شامل روان درمانی و یک درمان جدید که به نام رفتار دیالیتیکی خوانده می شود نیز می تواند برای افراد مبتلا به اختلال شخصیت مفید باشد و بیماری آنها را کنترل کند.
شخصیت های مشهور مبتلا به اختلال مرزی
افرادی مثل مارلین مونرو، هنرپیشه لورنس عربستان توماس ولف، آدولف هیتلر و زلدا فتزجرالد همگی دارای خصلت های شخصیتی شبیه به آنچه در افراد مبتلا به اختلا ل شخصیت مرزی دیده می شود بودند. هر یک از آنها به خاطر رفتارهای غیرقابل پیش بینی و بی اندازه متغیرشان، عدم تحمل گفت وگوهای عادی و اجتماعی، دورههای ناامیدی و بسیاری وقایع غیرعادی که مشخصه زندگی آنهاست، مشهور بودند. همچنین هیتلر در روز دوشنبه ۳۰ آوریل ۱۹۴۵ خودکشی کرد.
با افراد مبتلا چگونه باید رفتار کرد؟!
1- به خاطر داشته باشید كه تغيير به سختي صورت مي گيرد وبراي بيمارهميشه سرشار از ترس است. مراقب صحبت هايي كه به بيمار مي كنيد باشيد، از تلقينات حمايت كنند اي مثل اين ها پرهيز كنيد"تو خيلي پيشرفت كردي""تو مي توني احساساتتو كنترل كني".پيشرفت هميشه در بيمار ترس از طرد شدن را بر مي انگيزاند.
2-سطح انتظاراتان را كاهش دهيد. اهداف قابل دسترس را مد نظر قرار دهيد. مشكلات بزرگ را به اجزاء كوچك تقسيم كنيد. در هر زمان روي يك موضوع كار كنيد. اهداف بزرگ و دراز مدت منجر به احساس شكست مي شود.
3- سعي كنيد با مسائل آرام و خونسرد برخورد كنيد، همان طوري كه قدر داني و تشويق كردن يك امر عادي است، مخالفت كردن هم همين گونه است، با هر دو شرايط با تون كلام پائين مواجه شويد.
4- تا حد امكان زندگي روزمره خانوادگي تان را انجام دهيد، سعي كنيد در تماس با ساير فاميل و دوستان باشيد، سعي كنيد بيشتر از آنكه درگير مشكلات هستيد درگير زندگي باشيد، بنابراين فرصت هاي خوب را از دست ندهيد.
5- زمان هايي را براي صحبت كردن مد نظر قرار دهيد. صحبت در رابطه با موضوع هايي با بار احساسي كم يا خنثي مفيد است.چنانچه لازم باشد زمان را در اين خصوص برنامه ريزي كنيد.
6- بحران ها را مديريت كنيد، به مسائل توجه ئاشته باشيد اما آرام باشيد، در برخورد با انتقاد ها و اتهامات وجهه تدافعي اتخاذ نكنيد. گرچه منصفانه نيست اما سعي كنيد تا حد امكان با او نجنگيد و كمتر صحبت كنيد. اجازه دهيد كه آزار ببينيد. در حين انتقاداتي كه از شما مي شود به هر آنچه درست است اعتراف كنيد.
7-تهديد ها و رفتار هاي خود تخريب گرانه نياز به توجه دارد.نه انها را ناديده بگيريد و نه وحشت زده شويد. آنها را پنهان نگه نداريد و در خصوص آنها براحتي با ساير اعضاء خانواده صحبت كنيد و درمانگر را نيز در جريان قرار دهيد.
8- به صحبت هاي او گوش دهيد. آدم ها نياز دارند كه احساسات منفي يشان شنيده شود. به او نگوئيد"اين طوري نيست" سعي نكنيد كاري كنيد كه اين احساسات از بين برود.استفاده از واژه ها براي ابراز ترس، تنهايي، بي كفايتي،خشم و نياز ها مفيد است. بهتر است كه او از كلام براي ابراز احساساتش استفاده كند، تا اين كه اعمالي را روي احساساتش برون ريزي كند.
9- با همكاري او و همراه بااو به مشكلات بپردازيد،به هنگام حل مشكل يكي از اعضاء خانواده هميشه به سه مسئله توجه داشته باشيد الف- براي مشخص كردن آنچه كه قرار است انجام شود وي را درگير كنيدب- از وي بپرسيد آيا او مي تواند آنچه را كه براي حل مشكل نياز است را انجام دهد ج- از وي بپرسيد كه آيا او مي خواهد كه شما براي حل آن مشكل به او آنچه كه نياز است انحام دهد را بگوئيد.
10-اعضاء خانواده نياز است كه هماهنگ با يكديگر عمل كنند. تناقضات والدين منجر به تعارضات شديد خانواگي مي شود. استراتژي هايي را كه هر فرد بايستي انجام دهد را مشخص كنيد.
11- چنانچه شما در رابطه با مداخلات درماني و دارويي نگران هستيد، مطمئن شويد كه هم بيمار و هم درمانگر از آن مطلع باشد. اگر مسئوليت مالي به عهده شماست اين حق شماست كه در رابطه با نگراني هايتان با درمانگر وارد مذاكره شويد.
12- محدوديت ها را مشخص كنيد، شفاف و رو راست و درعين حال مراقب باشيد محدوديت ها با در نظر گرفتن ميزان تحمل تان مشخص كنيد. بيمار بايد به زبان ساده و واضح انتظارات شما رابداند.
13-بيمار را از تبعات و نتايج طبيعي اعمالش محافظت نكنيد. به او اجازه دهيد تا واقعيت را بداند.
14- رفتار هاي توهين آميز و آسيب رسان مثل تهديد، بد خلقي، حمله كردن و تف كردن را تحمل نكنيد. در اين مواقع بهتر است از او دور شويد و بحث را بعدا دنبال كنيد.
15-در رابطه با تهديد ها و اتمام حجت كردن هايتان هوشيار باشيد. اينها تنها دست آويز هاي نهايي شما هستند. از اين ها براي متقاعد كردن فرد براي تغيير استفاده نكنيد. تنها در صورتي كه مي توانيد آنها را بيان كنيد. از ديگران بخصوص افراد متخصص براي اين كه چه هنگام و چگونه از اين ابزار ها استفاده كنيد كمك بگيريد.
منابع: Arameshzehn
وبلاگ آموزشی و پژوهشی روانپزشکی
خیلی خوب بود ولی با حساسیت های بالا و عجیب ک واسه هیچکس حتی قابل درک نیست.
جدیدا احساس تنفر داشت و همه چی تموم شد..
ممکنه این تنفرم تغییر کنه و درست بشه؟؟