حجاب ورزشی مدرسه آمریکایی برای دختران مسلمان

«به گزارش تابناک باتو» دختران مسلمان در یکی از دبیرستان‌های آمریکا دیگر نیازی نیست تا نگران افتادن روسری‌های‌شان در حین ورزش باشند. دبیرستان (Deering) در شهر پورتلند ایالت مین آمریکا با هدف راحتی دختران مسلمان و افزایش مشارکت آن‌ها در ورزش سعی کرده تا حجاب ورزشی مناسب را برای آن‌ها فراهم کند. آن‌ها از روسری‌های سبکی استفاده کرده‌اند که سر جای خود بماند و از ضخامت کمتری هم برخوردار باشد.

فدومو عدن بازیکن ورزش لاکروس اشاره می‌کند: درون زمین از اعتماد به نفس بیشتری برخوردار شده‌ایم. این روسری از سر نمی‌افتد. مهم نیست چکار می‌کنیم، این روسری به هیچ وجه از سر نمی‌افتد.

لیوا پیرس و انیز مانیکوندا کاپیتان‌های تیم تنیس دبیرستان بعد از اینکه از وجود این محصولات آگاهی یافتند بیش از ۸۰۰ دلار را به صورت آنلاین برای خرید این لباس‌ها برای هم‌ تیم‌های خود جمع‌آوری کردند. آن‌ها تلاش کردند که این پول را از طریق خیرین خصوصی جمع‌آوری کنند تا مورد انتقاد قرار نگیرند که از پول مالیات‌دهندگان استفاده کرده‌اند و در ضمن پول کافی برای لباس‌های تمام اعضای تیم لاکروس، فوتبال، والیبال، سافت‌بال و هاکی روی زمین جمع‌آوری کنند.

ابراهیم هوپر، سخنگوی شورای روابط مسلمانان و آمریکایی‌ها می‌گوید: این اولین دبیرستان در آمریکا است که توانسته برای ورزشکاران مسلمان که قبلاً خودشان پوشش حجاب‌شان را تهیه می‌کردند، این پوشش‌ها را آماده کند.

این حرکت بخشی از یک حرکت بزرگ‌تر در سراسر دنیا است که قصد دارد تا به زنان مسلمان فرصت‌های بیشتری بدهد که در عرصه‌ی ورزشی حضور پیدا کنند. بعضی کشورهای مسلمان مثل عربستان سعودی، محدودیت‌های سختگیرانه‌ای را در موضوع حضور زنان در ورزش اعمال می‌کنند، در همین‌حال نباید از حساسیت‌های فرهنگی و مخالفت‌های خانواده‌ها که می‌توانند مانع‌تراشی کنند نیز غافل شد.

فدراسیون‌های بین‌المللی بسکتبال و فوتبال (فیفا) چند سالی هست که ممنوعیت استفاده از پوشش روی سر را برداشته‌اند و ابتهاج محمد اولین آمریکایی بود که با داشتن حجاب توانست برنده‌ی مدال برنز در رشتهی شمشیربازی در المپیک ریو ۲۰۱۶ شود.

دانش‌آموزان مسلمان در دبیرستان (Deering) از حمایت‌هایی که از آن‌ها در زمان اعمال محدودیت‌های مسافرتی از کشورهای مسلمان که توسط ترامپ صورت گرفت سپاسگزارند. 

اسراء عنان یکی از دانش‌آموزان بزرگسال دبیرستان که در عراق متولد شده است می‌گوید: من نمی‌توانستم در تمرینات تنیس مدرسه شرکت کنم چرا که والدینم در مورد لباس‌های این ورزش نگرانی‌های خود را داشتند.

او می‌افزاید: آرزو می‌کردم یکی از دخترهایی باشم که الان حجاب دارند و بازی می‌کنند. در حال حاضر برای من خیلی دیر شده است. اما برای دیگر دخترهایی که الان فرصت این را دارند که هم حجاب داشته باشند و اینکه کارهایی که به آن علاقه دارند را انجام بدهند بسیار خوشحال هستم.

ایالت مین به عنوان پرجمعیت‌ترین ایالت از لحاظ جمعیت سفیدپوست، حالا بیشتر از لحاظ فرهنگی و نژادی دارای تنوع شده است. در حال حاضر ۱۰۰۰۰ مهاجر آفریقایی تازه‌وارد از سومالی و سودان در ۲ شهر بزرگ این ایالت ساکن شده‌اند و بقیه نیز از خاورمیانه به این ایالت مهاجرت کرده‌اند.

کاپیتان‌های تیم تنیس خودشان مسلمان نیستند اما وقتی این مسئله را با مدیر ورزشی دبیرستان مطرح کردند متوجه شدند که فرصت بسیار مناسبی است و کاملاً منطقی است. او می‌افزاید: اگر ما می‌توانستیم کاری کنیم تا هم تیمی‌های ما احساس راحتی بیشتری بکنند چرا این کار را انجام ندهیم؟

هم تیمی‌های مسلمان او از این تلاش‌ها سپاسگزارند.

طبرک کاظم دانشجوی سال دوم و عضو تیم تنیس که سال گذشته از اردن به ایالت مین آمده است می‌گوید: افرادی وجود دارند که به دیگران اهمیت می‌دهند، احترام و عشق خود را نشان می‌دهند و در واقع دیگران را می‌پذیرند که این مایه‌ی خوشحالی است.

شرکت نایکی ماه گذشته اعلام کرد که از سال آینده کار بازاریابی برای لباس‌های ورزشی مخصوص بانوان باحجاب را آغاز خواهد کرد. اما مدیر ورزشی این دبیرستان صبر نکرد و به سراغ یک شرکت تولیدکننده به نام آسیه (Asiya) رفت که بیش از ۳۹۰۰۰ دلار درماه نوامبر برای گسترش فروش خود خارج از ایالت مینه سوتا سرمایه جذب کرده بود.

 فاطمه حسین مربی تیم بسکتبال و یکی از موسسین شرکت می‌گوید: آسیه (Asiya) برای اینکه بتواند با مد روز پیش برود قصد دارد که به نیویورک نقل مکان کند. نام شرکت از روی اسم همسر فرعون (آسیه بنت مزاحم) الگوبرداری شده است. او در دنیای اسلام  شخصیتی است که در مقابل بی‌عدالتی ایستاده بود.

بازار این لباس‌ها از پتانسیل بالایی برخوردار است. در حال حاضر بیش از ۶۱۰۰۰۰دختر مسلمان زیر ۲۰ سال در آمریکا وجود دارند.

مدیر ورزشی دبیرستان می‌افزاید: ما امیدواریم که این حرکت سبب شود تا زنان مسلمان بیشتری به ورزش کردن بپردازند. معتقد هستم که این موضوع بعضی از آن‌ها را عقب نگه داشته است. قدم گذاشتن در این مسیر برای آن‌ها نیازمند شجاعت است تا به کسی که هستند و تفاوتی که با دیگران دارند افتخار کنند.