اختصاصی «تابناک باتو»؛ وقتی نوزادی به دنیا می‌آید چیزهای جالب زیادی اتفاق می‌افتد، شش‌هایش به کار می‌افتند و گریه می کند؛ اما اشکی نمی ریزد، چون مجاری اشک او هنوز کامل شکل نگرفته‌اند و معمولا در چیزی شبیه به خز پوشیده شده است ـ که جنین را در رحم گرم نگه میدارد ـ و حتی ممکن است چشم‌های او چیزها را وارونه ببینند.
بالا کدوم طرفه؟چرا وارونه؟ به این دلیل که چشمان شما در واقع این گونه عالم را در می‌یابند؛ دست کم پیش از اینکه مغز اطلاعات دریافتی را تجزیه و تحلیل کند. توضیح آن به روند شکست نور در یک عدسی محدب مربوط می شود؛ یعنی تغییر مسیر نور هنگام عبور از سطحی بازتابنده که از وسط به بیرون برآمده باشد، دقیقا مثل چشم یا لنز دوربین.
دلیل آن درون سر شماستچرا ما دنیا را مستقیم می بینیم، در حالی که متخصصین فکر می کنند نوزادان آن را وارونه می بینند؟ رشد مغزی دلیل آن است. مغز ما عادت کرده است که خودکار تصاویری که به شبکیه‌ی چشم ما می رسد، وارونه کند تا واقعیت را مستقیم دریابیم. مغز نوزادان هنوز برای این مهم رشد نکرده است و تا زمانی که به این میزان از رشد برسد، باور این است که نوزادان در دنیایی وارونه زندگی می کنند.
بنابراین، از آنجایی که نوزادان نمی توانند رنگ‌ها را از هم تشخیص دهند یا روی اشیایی که فاصله‌ای بیشتر از ۳۰ سانتی‌متر با آنها داشته باشند تمرکز کنند، این موضوع زیاد هم نمی تواند برای آنها نقطه‌ضعف به شمار بیاید. با وجود این، بهبود این وضعیت به سرعت اتفاق می‌افتد. وقتی به سن یک هفتگی رسیدند، می توانند به حرکات اطرافیان پاسخ دهند و روی صورت والدین خود، که البته در سن یک هفتگی آنها را مستقیم می بینند و نه وارونه، تمرکز کنند.
