در متنزس در کوبا، چشمه های آبگرم با خاصیت درمانی خود
ثروتمندان زیادی را از سراسر ایالات متحده و اروپا به خود جلب می کردند. در
اواخر قرن نوزدهم مشخص شد که آب این شهر غنی از مواد معدنی مثل آهن،
منیزیم، کلسیم و گوگرد است. کشف خواص مفید آب محلی باعث توسعه و ساخت و
ساز چشمه های تفریحی آبگرم در سال 1930 شد. معماری این ساختمان ها خیره
کننده است و اهمیت آن ها در شخصیت تاریخی شهر بسیار مهم است. ساختمان های
آبگرم بسیار بزرگ با بالکون ها و طبقات متعدد و هم چنین باغ ها و چشمه هایی
در سراسر مجموعه هستند. این مجتمع ها در نقطه اوج خود، 44 اتاق، یک
رستوران و منطقه ورزشی برای مهمانان داشتند. باتوجه به محبوبیت و تقاضای
فراوانی که برای این چشمه ها بود، منظره شهر به سرعت با ساخت ویلاهای مجلل
تغییر می کرد.
سال
های 1930 و اوایل 1940 دوره رونق شهر بود و مردم از سراسر کوبا و خارج از
کشور به این چشمه ها هجوم می آوردند. اما پس از آن رونق و ثروتی که این
چشمه ها همراه آورده بود به طور ناگهانی کاهش یافت. چند سال قبل از انقلاب
کوبا، آلودگی از یک آسیاب شکر محلی به منبع آب نفوذ کرد و باعث کاهش رفت و
آمد به این چشمه ها شد. در عرض چند سال بیشتر مغازه ها و هتل های محلی
ورشکست شدند و محبوبیت شهر کاهش یافت. امروزه این منطقه به عنوان یک کپسول
زمان برای دوران پیش از انقلاب کوبا عمل می کند که بهشت و مقصد تعطیلات
ثروتمندان به شمار می رفت. امروزه دیوارها و کف که زمانی با سنگ مرمر و چوب
پوشیده شده بود به دلیل غارت و چپاول در این سال ها برهنه شده است.
