اختصاصی «تابناک با تو» ا
حتمالا برای شما هم گاهی این اتفاق عجیب رخ داده است که پس از دیدن صحنهای احساس میکنید آن صحنه را قبلاً دیدهاید و رویدادی که اکنون برای شما رخ داده است، عینا تکرار واقعهای است که قبلا برای شما رخ داده است! به این حالت آشنایی پنداری یا دژاوو می گویند.
اما آشنایی پنداری چیست و چه کسانی آن را بیشتر تجربه می کنند؛ جوان ها یا پیرها؟! در این گزارش پاسخ را خواهید یافت.
آشنایی پنداری بیشتر در جوانان رخ می دهد؛ از شگفتی های مغز
بنا بر این گزارش، بیشتر افراد در برههای از زندگی شان آشنایی پنداری، (آن پدیدهی موهومی را که در آن یک اتفاق بیشتر از آنچه باید، آشنا احساس می شود) تجربه کردهاند. با وجود اینکه ۷۰ درصد افراد جامعه با چنین احساسی آشنایی دارند، اما آمارها نشان می دهد کسانی که بیشتر از همه آن را تجربه کردهاند جوانان بین ۱۵ تا ۲۵ سال هستند.
اما به راستی چرا آشنایی پنداری رخ می دهد، در پاسخ باید گفت که دلیل آن هنوز در پس پردهی ابهام است، اما بالأخره می توان این موضوع را کمی روشن کرد که چرا اصلا آشناپنداری اتفاق میافتد.
انگار قبلا هم این صحنه را دیده بودم، همینجا ایستاده بودیم و صحبت می کردیم
موضوع آشناپنداری به شدت پیچیده است و هنوز هم نمی توانیم آن را کاملا توضیح دهیم. در این باره نیز همانند هر مسألهی علمی دیگری نظریات مختلفی وجود دارد.
برای نمونه، آرتور فانخوزه، محقق اهل سوییس، بر این عقیده است که انواع مختلفی از آشناپنداری وجود دارند. فردی که چنین حالتی را تجربه می کند این احساس را در شما به وجود میآورد که گویی می دانید پیش از این هرگز در مکانی که اکنون در آن هستید، نبودهاید. پس در این صورت باید مکانی هم که در آن هستید برایتان تازه باشد، اما این طور نیست. در واقع شخص حس میکند مطمئن است چیزی را قبلاً دیده اما از جزئیات زمان و مکان دیدن آن مطمئن نیست و این تردید را نیز دارد که ممکن است دیدن این موضوع را تصور کردهباشد.
دانشمندان بر این باورند که «آشنایی پنداری» از بهترین نشانه بیماری صرع است. این بیماران آشنایی پنداری را را به صورتهای مختلفی تجربه میکنند. برخی از دانشمندان هم معتقدند که آشناپنداری باید به برآورده شدن آرزوها و رویاها و یا خاطراتی از تجارب زندگی گذشته ارتباطی داشته باشد، اما تمامی این پاسخها در بهترین حالت ممکن نامعلوم و مبهم اند.
خاطرات جوانی
سؤال این است که چرا جوانان تجارب آشنایی بیشتری نسبت به افراد پیر دارند مگر نه این است که افراد پیر و مسن تر خاطرات بیشتری دارند که امکان فراموشی آنها هست؟ مگر نه اینکه مشکلات حافظه با افزایش سن به طور موازی افزایش پیدا می کنند؟
در پاسخ باید گفت که این ممکن است بدین معنا باشد که آشناپنداری در واقع نشانههایی از وجود یک ذهن جوان و سالم باشد و نه یک ذهن ناسالم. تفاوت میان یک خاطرهی واقعی و یک آشناپنداری، آن لحظهای است که درک می کنید نبایدآن احساس یا شناخت را داشته باشید. افراد مسن خاطره بیشتری دارند اما دلیل نمی شود آشنایی پنداری بیشتری داشته باشند.
این درک ممکن است همان چیزی باشد که مغزهای مسنتر از دست می دهند. شاید هم پیرترها برایشان به اندازهی جوانها آشناپنداری رخ بدهد؛ اما در تشخیص تفاوت بین یک خاطرهی واقعی و یک خطای ذهنی ضعیف تر عمل می کنند.
منبع
Curiosity.com
این حالت به دلیل خطای مغز اتفاق می افتد.
همانطور که خطای دید اتفاق می افتد ، مغز نیز به اشتباه این حس را ایجاد میکند که انگار این صحنه را قبلا دیده و اتفاق افتاده.
بنظرم این عقلانی تر است.
جریان به این شکل است که مغز تمام داده ها (بو، رنگ، صدا و هر داده ورودی را) به این شکل به خاطر می سپارد که هر داده ای ارتباطی با داده دیگر دارد. به عنوان مثال شما آهنگی را گوش می کنید و یاد خاطره ای می افتید تا بویی را حس می کنید و حرفی به خاطرتان می آید. بنابراین و در بعضی لحظات داده های ورودی به مغز اگر تشابهاتی با داده های قبلی داشته باشد این حس بوجود می آید مثلا در محیطی نشسته اید و شخصی حرفی می زند که عینا آن حرف را در محیط دیگری فرد دیگر زده مغز سعی می کند داده ها را منطبق کند و در اینجاست که به اشتباه فکر می کنید صحنه را قبلا دیده اید در حالیکه تنها چند پارامتر مشترک وجود دارد. (توضیحی از متنی انگلیسی است تا آنجایی که توانستم و بخاطرم بود)
اما با این نوشته ها متأسفانه رفع ابهام نشد
بنابراین وقتی صحنه ای را میبینیم و خاطره ای در ما زنده می شود برای تجربه آن در عالم خواب است
موریس مترلینگ از این طریق به خدا اعتقاد پیدا کرد چون او تمام خواب هایی را که بیادش بود با تاریخ یادداشت می کرد و با دیدن منظره ای تمام خواب های خود را بررسی کرد و خوابی را که در آن در این مکان بخصوص آمده بود را پیدا کرد و به دنیای غیب ایمان آورد
تمام سرنوشت ما قبل از بدنیا آمدن برنامه ریزی شده و دلیل آن اگر توجه کرده باشین
نوزاد که هنوز خنده را نمیداند وقتی خواب هست گاهی میخندد و گاهی گریه میکند وحرکت پلکها نشان میدهد چیزهایی میبیند .
یعنی در زمان نوزادی سرنوشتش مانند فیلم مرور میشود و برای همین هست جونان بیشتر آشنا پندار میشوند چون به نوزادی نزدیکترین .وگاهی این مرور برخواب دیدن هم ایجاد میشود . که خودم تحقیقاتی بر خوابم داشتم .