مفهوم رنگ‌ها در تاریخ؛ رنگ سیاه

رنگ اولین چیزی است که افراد هنگام دیدن شما به آن توجه می‌کنند و می‌تواند به سرعت، اثری طولانی‌مدت روی فرد مقابل بگذارد. رنگ‌هایی که برای مد و در استایل لباس پوشیدن خود انتخاب می‌کنید، درواقع تصویری است از آنچه می‌خواهید باشید و احساسی که در مورد خود دارید. به علاوه، انتخاب صحیح رنگ روی مواردی از جمله اندام، ظاهر و شخصیت نیز تاثیر می‌گذارد. در سری مقالات مد و رنگ درباره‌ی اهمیت رنگ در مد و چگونگی انتخاب صحیح رنگ برای لباس، رنگ‌های سال و ...می‌خوانیم. یک دنیای رنگی، دنیایی پر از معناست؛ زیرا افراد از رنگ‌ها به عنوان نماد استفاده می‌کنند. در این قسمت درباره‌ی مفهوم رنگ سیاه در تاریخ و دنیای امروزی و کاربرد آن خواهیم خواند.

سیاه، رنگ مورد علاقه‌ی کشیش‌ها، هنرمندان، طراحان لباس و فاشیست‌ها بوده است. رنگ سیاه نشان‌دهنده‌ی عقاید ضدونقیضی است؛ گناه و تقدس، قدرت و تحقیر، شورش و پیروی و ثروت و فقر. سیاه به معنای مدرنیته، قدرت، شکوه، حرفه‌ای بودن، راز، شَر، سنت و غم نیز است. سیاه می‌تواند به معنای تسلیم باشد. کشیش‌ها لباس سیاه به تن می‌کنند تا تسلیم بودن خود در برابر خدا را نشان دهند. در کشورهای غربی، سیاه رنگ عزاداری است درحالی‌که در کشورهای آفریقایی سفید رنگی برای عزاداری به حساب می‌آید.

در فرهنگ ژاپنی، سیاه به معنای تجربه است؛ برخلاف رنگ سفید که نشانه‌ی ساده‌لوحی است. به همین دلیل کمربند سیاه در هنرهای رزمی نشان‌دهنده‌ی موفقیت و قدرت است درحالی‌که افراد مبتدی از کمربند سفید استفاده می‌کنند. واسیلی کاندینسکی، نقاش و نظریه‌پرداز روسی، از رنگ سیاه به این صورت یاد می‌کند: «یک سکوت مرگبار... سیاه مانند خاکسترهای یک توده‌ی هیزم پس از آتش زدن مردگان است؛ چیزی بی‌حرکت مانند یک جسد. سکوت سیاه، مانند سکوت مرگ است.»

 

سیاه در طول تاریخ رنگی، مد روز و شیک بوده؛ برای مثال استفاده از کراوات سیاه در مراسم شام فرم رسمی و شیک تلقی می‌شده است. رنگ سیاه هنوز هم در دنیای مد امروز باب است و باعث می‌شود افراد لاغرتر به نظر برسند. سیاه در قرون وسطی نیز یک رنگ شیک بوده و تقریبا در همه‌ی فرهنگ‌ها و کشورها نشان‌دهنده‌ی تجمل و ثروت شد.

تاریح رنگ سیاه

رنگ سیاه در دوران مسیحیت با جهنم و شیطان و در عین حال با فضیلت در ارتباط بود. در اروپای مدرن، سیاه مفهومی دیگر پیدا کرد و اروپایی‌ها شروع به چاپ کلمات به رنگ سیاه کردند. بعدها در قرن بیستم سیاه به رنگی غالب در هنر، چاپ، عکاسی و فیلم تبدیل شد و باوجود اینکه آیساک نیوتون اعلام کرده بود که سیاه رنگ نیست، در نهایت به عنوان یک رنگ شناخته شد.

در صنعت مد که همه‌چیز فصل به فصل تغییر می‌کند و ترندهای جدید به روز بیشتر می‌شوند، سیاه جزو مواردی است که همیشه مد روز باقی می ماند. گفته می‌شود پوشیدن رنگ سیاه باعث می‌شود جذاب‌تر و باهوش‌تر به نظر برسید. ولی همان‌طور که اشاره کردیم رنگ سیاه می‌تواند معانی مختلفی داشته باشد. ممکن است نشانه‌ی پرستیژ، مذهب، قدرت و حتی در مواقعی مانند جلیقه‌های چرم نوجوانان و جوانان پانک، نشان‌دهنده‌ی شورش و بی‌قانونی باشد. سیاه یکی از رنگ‌های غالب در استایل پانک، گوتیگ و مینیمالیسم است. در فرهنگ پانک و گوتیک، لب‌ها و چشم‌ها اغلب به رنگ‌های تیره و رنگ سیاه آرایش‌ می‌شوند و رنگ‌ لباس‌ها نیز به همین ترتیب انتخاب می‌شود.

کوکو شنل، یکی از طراحانی بود که علاقه‌ی زیادی به این رنگ داشت و دو طرح معروف «پیراهن سیاه کوتاه» و « کت سیاه کوتاه» را ابداع کرد. خانه‌ی مد شنل همیشه به ساده و شیک بودن معروف بوده. قبل از اینکه این دو طرح را عرضه کند، سیاه رنگی برای عزاداری محسوب می‌شد. کوکو شنل درباره‌ی سیاه می‌گوید: «من همیشه گفته‌ام که سیاه همه‌چیز را در خود دارد. سفید هم همین‌طور. زیبایی آن‌ها مطلق است و این یک هارمونی زیبا و بی‌نقص است.»

 

بنیتا