عکاس لندنی «دن جوزف» پس از دیدن اثر عکاسان دیگر از
عشایر مغول که در مراتع زندگی می کنند، تصمیم گرفت از زندگی مغولان در صحرا
عکاسی کند. جوزف با تماس با انحمن جانورشناسی لندن به عنوان راهنما، به
دالانزادگاد پرواز کرد و سپس از آنجا به سمت صحرا رانندگی کرد و پس از یک
روز و نیم اولین خانواده، شتر و دامداران را مشاهده کرد که در پای تپه های
شنی Khongor زندگی می کردند.
خوشبختانه
محل اقامت او راحت بود، زیرا مردم مغولستان رسوم فراوانی در میزبانی از
رهگذران در ازای یک هدیه و یا در مورد خارجی ها، یک هزینه کوچک دارند. در
چند سال اخیر، این منطقه با افزایش گردشگری روبرو بوده و تابستان ها پرواز
روزانه به سمت دالانزادگاد وجود دارد.
درحالیکه
شرایط خشک و بیابانی صحرا به اندازه کافی چالش برانگیز بود، دن برای
ارتباط با ساکنان صحرا هم مجبور بود از حرکات دستانش استفاده کند.
خوشبختانه فستیوال نادام که به مناسبت جشن انقلاب مغول از سال 1921 و
استقلال آن از چین برگزار می شود، نیاز به هیچ ترجمه ای نداشت.
نادام
میزبان رویدادهایی از جمله ورزش سنتی و فرهنگ و موسیقی نظامی می شود. هر
منطقه ای در مغولستان جشنواره نادام مخصوص خود را دارد که در چند روز در
ماه جولای برگزار می شود. مردم برای نوشیدن، بازی، مسابقات اسب سواری،
تیراندازی با کمان و کشتی دور هم جمع می شوند. به نظر می رسید. به نظر می
رسید دو داور، هریک برای تماشای یک کشتی وجود دارد. قبل از اینکه هر مسابقه
شروع شود، هر کشتی گیر نوعی رقص در اطراف داور انجام می دهد و حرکات بال
های عقاب را تقلید می کند و به آرامی مانند بال آن ها را به هم می زند. هر
مسابقه حدود 10 دقیقه طول می کشد.
به
یاد ماندنی ترین بخش سفر او، بالارفتن از تپه های شنی آوازه خوان با
ارتفاع بیش از 200 متر و مشاهده غروب آفتاب بود. در بالای این تپه ها او می
توانست زمزمه های دوری را بشنود و لرزش تپه و صدای مبهم آن را زیر پای خود
احساس کند. این لحظه عجیب و کمی ترسناک حدود یک دقیقه طول کشید. این صدای
عرفانی و مرموز با عبور باد از تپه های شنی یا کسانی که روی آن راه می روند
ایجاد می شود.
